Syndir feðranna koma niður á annarra manna börnum

Daniel Gros, framkvæmdastjóri Center for European Policy Studies í Brussel, segir vextina alltof háa. „Ég held að þessir vextir skapi mikla áhættu fyrir Ísland og tel að þetta sé ekki gott samkomulag fyrir landið. Ég sé ekki að nokkurt land í heiminum sé með eins miklar erlendar skuldir og Ísland eftir þetta.“

Syndir feðranna koma niður börnum. Er siðferði Lénsherra. ES: Evrópu Sameiningin er nútíma lénsveldi. Það sem lénin eða efnahagsvæðin eru þjóðríkin eða meðlimaríkin. Lénsherra er óháður þjóðríkinu það er Seðlabanki sem er hluti af Seðlabankakerfi ES með Evrópuseðlabanka á toppinum.

220.000 tonn af þorski á ári eru um 625 kg af þorski á hvern Íslending. 

ÉG veit að vextirnir eru alltof háir, en  það er ekki málið. Samningurinn viðurkennir rétt hins stóra til að kúga hinn minni.

Þetta er dæmi um lævísa undirróðurs frétt.  Hér verið að leiða hugann frá Heildarskuldinni og réttinum til að fá réttarfarslegan úrskurð. Ég borga ekki skuldir glæpsamlegra óreiðumanna. Þótt þeir séu meðalgreindir stjórnmálalegir styrktaraðilar.

Útlánin eiga að greiða Icesave

EES: Samningur um Evrópskt Efnahagsvæði

EES: Samningur um Evrópskt efnahagsvæði sem  EFTA [því Íslendingar líka] er aðili að ásamt EU : ES [Evrópu Sameiningunni] síðan um 1994 er 66% regluverks EU: samvinna, samþætting, sameining, og hagræðing eða á máli launafólks niðurskurðar velferðar, þjónustu og neyslugæða.  

Var það ekki EU : ES bankakerfið sem styrkt krónuna og lánaði einhæfu hráefnisútflutningsvegunum. Þýddi sterkari króna ekki lækkun á innflutningsverði frá ES og meiri kaupmátt og minni launahækkanir. 

Er þetta sama ES bankakerfi ekki búið að yfirtaka allar veðsettar eignir Íslendinga óbeint.  Öll íslensk laun 50 % lægri miðað við Evru: hagnaður allra ES-banka skuldsettra fyrirtækja ráðstafað í vasa sömu banka 30 ár fram í tíman. 

Við hin 99% sem erum ekki þjóðin eigum ekki að borga leynisamninga, skuldir stjórnmálamanna og þeirra einkavina frekar en aðrar sem ekki eru í okkar þágu.

ESB-tillagan birt

Nútíma dulbúinn skattheimta ný-aðalsins?

Þegar "meint" einkavæðing hófst á ríkisreknum þjónustu fyrirtækjum [lítt gjaldeyrisaflandi] og þau urðu ohf/ehf með óbeinu ríkiseignarhaldi fóru þá skuldir og framtíðar skuldir þeirra frá ríkisjóði yfir á þau sömu í framhaldi?

Er verðbréfahöll nauðsynleg forsenda til þess að hámarka lántökur almennt hjá [ríkisvernduðum] einkafyrirtækjum og sveitarfélögum?

Einokunarverslun Dana gekk út á að hafa alla í reikning, þá töldu flestir forfeður okkar að skuldleysi væri mælikvarði á raunverulegt frelsi: það að vera efnahagslega óháður.

Hversvegna þarf efnahagstjórnun að ganga út á það að allar þjóðfélagseiningar Íslands séu skuldugar?

Hversvegna er ekki hægt að byggja upp þjóðfélagsgerð þar sem  forgangsröðin er: einstaklingar, heimili séu yfirleitt skuldlaus? Síðan í framhaldi mörg lítil skuldlaus raunarðbær fyrirtæki?   Þá ættu sveitarfélög að geta orðið skuldlaus og síðan ríkisjóður?

Mér sýnist á öllu að samfara samþjöppun fyrirtækja vaxi skuldsetningin frekar en hitt, og þá eru allar forsendur fyrir  samþjöppunni: meintri hagræðingu fyrir bí.

 

Vaxtaskattar sem lenda hjá Seðlabönkum og Ríkistjórnum einkavinum ný-aðalsins er það ekki málið. Halda tekjum 2/3 einstaklinga þjóðar [samfélags í augum ESB -sinna] niðri, eykur lánsþörf þeirra og skerðir sjálfímynd þeirra og val möguleika. Rekstrartekjur lánastofnanna eru  jú vextir. Gróði lánastofnanna gróði óábyrgra ráðherra framkvæmdavalda ný-aðalsins. Stjórnmálamanna og hinna 700 sem hafa sér kjaradóm og þurfa því ekki samþykki alþingsmanna fulltrúa atvinnuveitenda þeirra þjóðarinnar á hverjum tíma.

Sviss er til fyrirmyndar hvað varðar val á seðlabankastjórum. Ísland er of lítil efnahagseining til að vera með Seðlabanka yfirhöfuð: kostar of mikla almenna skuldsetningu. 

Venjan að hafa einn eða fleiri aðstoðarbankastjóra

Þetta getur þýtt

Aðdragandi bankahrunsins í október 2008

 

Bankastjórn Seðlabanka Íslands hafði hins vegar orðið þess áskynja í samtölum við bankastjóra og aðra yfirmenn seðlabanka annarra landa að mjög vaxandi andstöðu gætti við innlánasöfnun íslensku bankanna. Þessi andstaða átti eflaust ýmsar skýringar, m.a. þá að bankar á þeim svæðum þar sem íslensku bankarnir hófu söfnun innlána kveinkuðu sér undan skyndilegri samkeppni og komu óánægju sinni á framfæri við yfirvöld. Önnur skýring er sú að þar sem um innlánasöfnun í dótturfyrirtækjum var að ræða jukust mögulegar skuldbindingar innlánstryggingarkerfisins í viðkomandi landi. Í þriðja lagi kann sókn í innlán með tiltölulega háum vöxtum að hafa verið talin merki um veikleika bankanna.

 

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn gerði úttekt á íslensku fjármálakerfi á liðnu sumri og skýrslu um hana má finna á heimasíðu sjóðsins. Í skýrslu sérfræðingasjóðsins sem lögð var fyrir framkvæmdastjórn hans í tengslum við lánsumsókn íslenskra stjórnvalda í nóvember sl. segir m.a. eftirfarandi í lauslegri þýðingu:

„Ofþanið og skuldugt íslenskt bankakerfi var illa búið undir að takast á við umrótið í alþjóðlegu fjármálakerfi.Íslenska bankakerfið óx gríðarlega hratt á fáum árum, fjármagnað afódýru erlendu lánsfé, sem gerði því kleift að auka eignir sínar úr 100% í nærri 900% af vergri landsframleiðslu frá 2004 til ársloka 2007.Þessi hraði vöxtur leiddi til þess að íslenska bankakerfið varð eitt hið stærsta í heimi í samanburði við verga landsframleiðslu. Með versnandi skilyrðum í alþjóðlegu fjármálakerfi snemma árs 2008 hækkuðu skuldatryggingarálög bankanna meira en áður hafði gerst. Bankarnir brugðust við með því að hægja á útlánavexti, auka lausafjárviðbúnað, draga úr kostnaði og með því að minnka efnahagsreikning sinn með sölu á jaðarstarfsemi og fækkun starfsfólks. Möguleikar þeirra til eignasölu voru takmarkaðir vegna áhættufælni á alþjóðlegum mörkuðum. Fjármálakerfisúttektin og regluleg skýrsla Alþjóðagjaldeyrissjóðsins eftir viðræður í júní 2008 bentu á ýmsar áhættur sem jukust í ár. Fyrst má nefna lausafjár- og fjármögnunaráhættu sem leiddi af mikilvægi markaðsfjármögnunar bankanna og mikilli fjármögnunarþörf til skemmri tíma litið. Í öðru lagi var bent á útlána- og markaðsáhættu tengda erlendum gjaldmiðlum, lán til hlutabréfkaupa, mikla skuldsetningu innlendra lánþega, mikla veðlánafyrirgreiðslu, útlán til tengdra aðila og stórar áhættuskuldbindingar. Í þriðja lagi var bent á rekstraráhættu sem tengdist hröðum vexti bankanna á liðnum árum og í fjórða lagi áhættu af gæðum eiginfjár sem tengdist flóknum eignasamsetningum. Í ljósi framansagðs var það niðurstaða sérfræðinga sjóðsins að ef þessar áhættur yrðu að fullu að veruleika gæti Ísland staðið frammi fyrir alvarlegri fjármálakreppu.

Þrátt fyrir viðleitni stjórnvalda til þess að auka viðbúnað sinn fyrr á þessu ári leiddi alþjóðlega fjármálakreppan til þess að bankarnir þrír komust í þrot í sömu vikunni. Í maí 2008 gerði Seðlabankinn gjaldmiðlaskiptasamninga við norræna seðlabanka í viðleitni sinni til þess að auka aðgengi sitt að erlendu lausafé ef þörf krefði. Í september tók ríkissjóður 300 milljónir evra að láni til þess að auka gjaldeyrisforðann enn frekar. Á sama tíma hafði Seðlabankinn aukið lausafjárfyrirgreiðslu sína við innlenda banka, liðkað reglur um veð í reglulegum viðskiptum fjármálafyrirtækja (þ.m.t. að taka ótryggð skuldabréf banka að veði) og lækkað bindiskyldu. Hins vegar leiddi vaxandi alþjóðlegur þrýstingur í seinni hluta september til þess að fjárfestar misstu hratt trú á íslensku efnahagslífi og fjármálakerfi og til mikillar lækkunar á gengi krónunnar. Bankarnir þrír gátu ekki tryggt greiðslur til þess að standa skil á skuldbindingum og ríkisvaldið ákvað að grípa í taumana fremur en að halda áfram því sem talið var að á endanum gæti ekki verið sjálfbært ferli stuðnings við bankana þrjá.”

 

Íslenska bankakerfið óx gríðarlega hratt á fáum árum, fjármagnað afódýru erlendu lánsfé, sem gerði því kleift að auka eignir sínar úr 100% í nærri 900% af vergri landsframleiðslu frá 2004 til ársloka 2007.

Þetta mun svara um 108% ávöxtunarkröfu á ári? [Græðgi, heimska, hroki, vankunnátta, eða Glæpur?].

100% (1 + 1,08) x (1 + 1,08) x (1 + 1,08) = 900 %

Nú er meðal tími fasteignatryggðra íbúðalána víðast um 25 ár. [dæmi um útlán]

Árið 2014 hefðu eignirnar aukist um: 1,516 %

Árið 2024 hefðu eignirnar aukist um: 2,297, 559 %

Árið 2029 hefðu eignirnar aukist um: 89,450,624 %

Segjum íbúafjöldi á Íslandi hefði þanist jafnt út þá værum við Íslendingar orðnir: 26.800 milljarðar íbúar.

Þetta hefði aldrei geta gerst. Það er alveg rétt enda gripu samkeppni Seðlabankar inn í. Harðdrægni í hófi ok. En offors og hálfvitaskapur í framkvæmd  er til skammar fyrir þjóðina. Stjórnvöld eru þau skárri að reyna að fela glæpinn eða heimskuna. Íslendingar kunna ekki að reikna nema þá Stærðfræðingar og verkfræðingar að hluta. Allir geta slegið inn á Tölvu það sem hún býður upp á.

Fyrsta árið getur verið undantekning annað árið alvarleg vísbending og það þriðja 2007 sönnun.

1 Banki er nóg fyrir 330.000 Íslendinga. OMX Kauphöllin á Íslandi hvaða arði skilar  hún?

ESB regluverkið samningurinn um evrópskt einokunarefnahagsvæði bauð upp á þessa fátæktargildru ESB aðalsins, ól sem mátt herða kvenær sem er eftir að fjármálageirinn hafði vaxið að kröfum viðskiptaráðuneytisins, þar sem ESB ný-aðals kandídatarnir hafa hreiðrað um sig síðustu áratugina.

Stjórnmálamennirnir eða flokksmafíur vinna í sína þágu og má kalla við ESB ný-aðals Kandídata. New-Liberalism er ekkert betri en neo-Limberalism í framkvæmd fyrir þjóðveldið Ísland.

Þjóðernisleg sígild frjálshyggja það er málið.

Seðlabanki Evrópu féll frá veðköllum

Þjóðhagslegur sparnaður

Dollar strax. Kauphöll lögð niður, Hagstofan flytji í Seðlabankahúsið, Seðlabanki lagður niður.  Fyrirtæki verði annað hvort í einkaeign eða ríkisins; algjör skil á milli.  Sérstakur heimilisbanki fyrir launþega. Fyrirtækjabanki fyrir fyrirtæki. Alþjóðanetið fyrir verðbréfa fíkla. Efnahagsstjórnun gangi alltaf út á að hámarka gróðann í þágu vergra þjóðartekna landsframleiðslu Íslands: í þágu allrar þjóðarinnar og velferðakerfisins.

Meiri biðlund á landsbyggðinni

Lítið fjárstreymi eða reiðufé

Hvað kostar þetta viðriðni þjóðina?

Iceland Stock Exchange(Icelandic: Kauphöll Íslands) or ICEXwas established in 1985 as a joint venture of several banks and brokerage firms on the initiative of the central bank. Trading began in 1986 in Icelandic government bonds, and trading in equities began in 1990. Equities trading increased rapidly thereafter. A wide variety of firms are currently listed on the exchange, including firms in retail, fishing, transportation, banks, insurance and numerous other areas. Because of the small size of the Icelandic economy and the low cost of public listing, many of the companies traded on the ICEX are relatively small and are relatively illiquid.

Börsinn í Luxemburg [um 500.000 íbúar] alþjóðlegur, vafalaust arðbær hingað til.

A law establishing a stock exchange in Luxembourg was passed on 30 January 1927.^[6]The company was incorporated as the Société Anonyme de la Bourse de Luxembourgon 5 April 1928,^[7]with an initial issue of 7,000 shares, each valued at 1000 francs.^[8]

In November 2000, it entered into an agreement with Euronext.

 

It specialises primarily in the issue of international bonds, in which it is ranked first in Europe, with over 28,625 debt securities listed on the Exchange as of 2006^[update].^[1]The Luxembourg Stock Exchange was the first exchange to list a Eurobond, with the issue of Italian Autostrade bonds in 1963,^[3]and, to this day, Luxembourg has maintained a dominant position in European bond issues, with approximately 60% of all cross-border securities in Europe being listed in Luxembourg.^[3]Fifty countries list at least some of their sovereign debt in Luxembourg, whilst Luxembourg is also a market for debt from theEBRD,European Commission, European Investment Bank, and World Bank.^[3]

 

Lækkun í Kauphöll

Hvenær kemur næsta þjóðarhrun?

Íslenskur almenningur okkur vantar heimilisbanka sem ávaxtar sitt pund eingöngu á okkur sjálfum. Með öðrum orðum lætur braskið vera. Sami banki gæti líka verið lífeyrissjóður og íbúðalánasjóður heimilanna. Fyrirtæki hafa sinn. Áhættufíklar sinn. 

deCODE semur við Landsbanka

Mafíustarfsemi?

Atvinnubótavinna er vinna sem bætir aumingja getur verið af hinu góða ef þetta er ekki klepparavinna. Hinsvegar finnst mér að það ætti að setja neyðarlög með hagsmunum allra hjóla þjóðarinnar  í huga um 35 stunda hámarks vinnuviku allra stétta og einstaklinga fram til áramóta. Í stað þess að skera niður á vitlausan hátt og auka álagið á þeim sem nú þegar hafa nóg að gera.  

Þegar fyrirsjáanlegt er í ljósi vaxandi heimskreppu er að atvinnulausir verða fljótt 40 þúsundir.

Skera niður óarðbærar og kostnaðar samar millufærslu stofnanir eins og Seðlabanka, Kauphöll og þeirra fylgifiska. Nota gífurlegt fjármagn til að fjárfestingar í Heilbrigði og iðnaði m.a. Breyta allfarið hlutverki Háskólans í Reykjavík og Bifröst eða leggja niður því dagar Mafíustarfsemi, millifærsla og skattaparadísa eru búnir að vera næstu 30 árin. Ekki er ráð nema í Tíma sé tekið.    

Yfir 11.300 atvinnulausir

Verðtrygging

Takk Júlíus fyrir skýr og greinagóð svör. Enn hvernig stendur á því að ekki einu sinni bankastjórar í Svíþjóð skilja hvað verðtrygging er? Eru það bara nöfn sem eru á sama fyrirbærinu?

Ég fékk erfiða spurningu á blogg síðu  Sigurðar Þórðarsonar frá  Óskari Arnórssyni víðförnum og reyndum einstakling sem hefur kynnst mörgu í reynd á alþjóða vetfangi. 

Það sem Óskar er að spyrja um er: Hvað er Íslensk neysluverðstrygging sem grunnur undir 6 %raunávöxtunarkröfu ofan á fasteignaveðið á  íbúðarlánum almennings?

Svarið er einfalt: menn skilja þetta ekki sem þekkja ekki íslensku forsendurnar. Ef 98% þjóðarinnar skilja þetta ekki þá skilur örugglega enginn aðili þetta á alþjóða grundvelli hjá siðmenntuðum þjóðum á okkar mælikvarða skipta þá gráður og menntun engu máli.  

Spyrjum hvað eru bankavextir almennt frá upphafi siðmenntaðra bankaviðskipta?  Vextirnir eru hluti af formúlusafni eða tól og tæki sem stjórarnir styðjast við þegar þeir taka ákvarðanir.

Ein algengasta formúlan notuð til að finn út höfuðstól [grunnfjárhæð í upphafi] með ávöxtunarkröfu. Það er hvað á ég mikið eftir eitt ár. H[öfuðstóll] + H[öfuðstóll] x [vexti]r = H x(1 + r) = Það sem þú átt.  Segjum þú áttir Höfuðstól er jafngilti 1000 kr og vextir voru 1,5 % [hundraðshlutar] Þá er svarið: 1000 kr x (1 + 1,5/100) = 1015 kr. : sem þú átt.

Það sem Bankastjórar skilja almennt: það er hvað kemur út úr formúlunum,  en margir ef ekki allir hér á landi hafa aldrei þekkt forsendurnar eða eru búnir að gleyma þeim.

Bankaviðskipti byggja á trausti að hluta og þegar traustið vantar, þá á veði það er eitthvað sem er hægt að selja fyrir eftirstöðum lánsins ef  lánþegi getur ekki staðið í skilum vegna andláts, tekjumissis eða annarra fjárhagsörðugleika [t.d. skuldar of mörg lán til margra aðila].  

Almenningur erlendis tekur sjaldan lán nema vegna húsnæðiskaupa frá fornu fari.  Slík lán eru grunnur og upphaf allra traustra lána, því þau taka veð í grundvelli tilvistar heimilisins hér á norðurslóðum: það er húsnæði fjölskyldunnar, einstaklingsins. 

Vextir að slíkum lánum byggja almennt á siðmenntuð forsendum. Hófsamri, stöðuleika raunávöxtunar kröfu 1,5% - 2,5% á ársgrundvelli [fylgir eðlilegri eftirspurn samfara eðlilegri fjölgun íbúa 1%- 2% á ári], Samkeppnisvísitölu bankans sem byggir á væntingu um þróun fasteigna verðs á lánstímanum [oftast 30 ár hjá hinum siðmenntuðu] .

Ef ríkisstjórnin gerir ráð fyrir að lífskjör verði hinn sömu allan lánstímann [næstu  30) ár þá þýðir það að fasteignverð verður það sama, ef þau batna á svæðinu þá hækkar fasteigna verð, en ef  þau lækka þá lækkar fasteigna verð íbúðarhúsnæðis.  Ríkisstjórnin er 98% þjóðarinnar í grundvallar atriðum. Jöfn tækifæri allra kynslóða og stétta og einstaklinga.

Ef við ætlum að hafa stöðuleika það er litla eða enga verðbólgu næstu 30 ár kannski í mesta falli 7,0% en að meðaltali 2,0 %  þá er auðvelt að gefa út íbúðarhúsbréf sem uppfylla 2,5 % raunávaxtakröfu.

Formúlan er eftirfarandi á þessum flokki húsbréfa.  Vextir eru 2,0 % vegna meðaltals verðbólgu á íbúðarfasteignarverði og 2,5% vegna raunávaxta kröfu. Heildar vextir bréfanna eru 2,0% + 2,5% = 4,5%.

Hér er þetta mjög einföld vaxtaformúla sem byggir á að þeir sem taki ákvarðanir séu yfir meðalgreind, mannauður til allra arðbærra verka sé mikill hjá þjóðin, nógu af auðlindum til verðmætasköpunar og fólksfjölgun eðlileg og grunnur lífskjara þjóðarinnar sé húsnæðið sem Litlu gulu hænurnar búa í.

Einstaklingur segjum Pétur tölvísi ætlar að leggja fyrir til 30 ára, kaupir bréf að andvirði eitt hús þá á hann eftir 30 ár samkvæmt ofan greindum forsemdum: Hús x (1 + 2,5/100) í veldi 30 = 2,1 Hús. Þá og því aðeins að hann hafi efni á því að spara eða bíða.  Ef hann vil taka áhættu þá getur hann keypt bréf í kauphöllum í Stórborgum  milljóna þjóða sem hafa efni á að reka þær. Það er markaður braskaranna 2% þjóðanna.

Ef við ætlum að uppfylla stöðuleika kröfur ESB, þá getum ekki gert ráð fyrir meiri meðaltals verðbólgu en 5,5% sem setur húsbréfum íbúða sem arðbærar manneskju búa í  hámarksvexti, sem eru með tilliti til 2,0% raunvaxta 7,5%  fastir allan lánstímann, því 7,5% = 2,0% + 5,5%. 

Ef menn vilja vera nákvæmari er hægt að styðjast við íbúðarvísitölu sem ég hefi sett fram áður og tekur mið af þróun íbúða fasteignaverðs síðustu 3 ár eða 6 ár. Sama árafjölda og bindiskylda verðtryggðra reikninga til handa almenningi 98% þjóðarinnar. 

Þá geta menn sett saman formúlu þannig:  Heildar breytilegir vextir á mánuði eru jafnir 2,0% raunávöxtunarkröfu að viðbættum vöxtum sem taka mið af þróun íbúðaverðs síðustu þrjá til sex mánuði: verðbótaþáttur vaxtanna.

Hvort menn vilja hafa þessa vexti sundurliðaða á greiðsluseðli eða ekki skiptir engu máli því að raunvextir verða alltaf 2,0% [miðað við almenn lífskjör á hverju tíma] og hámarksvextir aldrei meiri en 7,5 % .

 

Lífeyrissjóðir Landsmanna geta byrjað á því að gefa út slík bréf til að skuldbreyta lánum þeirra sem hafa verið án vinnu í þrjá mánuði, sjóðirnir okkar eiga nóg af eigin fé og geta beðið í þrjátíu ár. Næsti flokkur gæti svo verið gefin út til þeirra sem hafa lægsta tekjur og vinnu og svo framvegis.

Þetta skilar sér strax út í þjóðfélagið heldur niðri launakröfum og eykur peninga magn í umferð.

Lífeyrissjóðirnir verða að passa upp á að braska nú ekki með þessi bréf: því þessi hluti sjóðsins er heilagur hluti hins almenna sjóðsfélaga.

Spurningin um hverjar íslensku raunverulegu forsendur vitfirringa vaxtastefnunnar eru: Það er milljón dollara spurning  sem hentar hvorki 98% þjóðarinnar innlimaðri í ESB eða  ekki.

Ég skipa forstöðumönnum lífeyrissjóðanna í umboði meirihluta félagsmanna að hrinda þessu í framkvæmd eigi síðar en 1. mars 2009.  Nú skulum við bíða og sjá hvort þjónarnir okkar eru verðugir þess að vinna í okkar þágu. Allir geta jú verið á atvinnuleysisbótum að þeirra mati og þá er best að forgangsraða: Þeir sem geta ekki unnið líkamlega vinnu eða stíga ekki í vitið leyfi hinum að vinna fyrir sér: þeim arðbæru.  

e.s. 

Neysluverðvísitala skammtímalána er annað mál þar sem veð er ekki snertanlegt, og aðilar í tímaskort og lausfjárþröng og eðlilegt að heildarvextir séu hærri.

Um lán til fyrirtækja gilda líka aðrir siðir. 2007 voru "inflation indexed mortage loans" um 7% af heildar útlánum Íslensku vitfirringarinnar. Aðal greiðsluerfiðleika þáttur heimillanna er núverandi íbúðarlánakerfi sem græðir á fólki í greiðsluerfiðleikum og flytur gróða til eignarhaldhlutafélaga m.a.

Hagfræði raunvísindi með tilfinningum heimilanna að leiðarljósi. Ný raunvísindagrein.

Strik í reikninginn

Samkvæmt bráðabirgðatölum fyrir desember gæti hallinn á vöruskiptunum við útlönd á árinu 2008 því verið um 4,8 milljarðar. Niðurstaða ársins sé hinsvegar mikilli óvissu háð þar sem tölur gætu breyst vegna ársyfirferðar auk þess sem uppgjör verslunar með skip og flugvélar sé ekki fyrirliggjandi nú.

Það kemur nú ekki heldur fram hvort  seljendur innanlands hafi verið að ganga á lagerinn: sýnd veiði en ekki gefin.  Sem skapar innflutnings þörf eftir áramót.  Eitt er víst að það er hart árferði framundan.

Metafgangur af vöruskiptum