Fjármála eftirlitið

Kastljós, miðvikudaginn 14. janúar 2004.

Eftir að hafa horft á umfjöllum krosseigntengsl og eignarhaldfélög [ESB Regluverkið: hugmynd um að varpa skattbyrgði á almenning?] þá vakna spurningar. 

Er persónuvernd á Íslandi hluti af ESS það er regluverki ESB [ Undir Ítölskum Mafíu áhrifum].  Íslendingar á heiðarlegum markaði þar sem jöfn tækifæri eiga að gilda, hljóta hæfustu einstaklingarnir hafa minnst að fela. Vernd sem verndar eina persónu [kennitölu] á kostnað annarrar finnst mér ekki eiga rétt á sér.  Til dæmis rétt einstaklinga um upplýsingar um genatíska forfeður sína: syndir feðranna eiga ekki að koma niður á börnum tel ég almennt gilda um Íslenska viðhorfið.  Um mannaráðningar þá á að ráð menn í ljósi hæfni og kosta þeirra og galla. Enginn er fullkomin. En tveir jafn hæfir að öllu leyti nema annar hefur komist í kast við lögin þá á það ekki að fara leynt. Því menn á að meta eftir verðleikum sínum og göllum. Maður sem hefur brotið af sér einu sinni [sannað vanhæfi sitt að virða reglur] er líklegri til að brjóta af sér tvisvar en sá sem alltaf hefur fylgt reglum.

Einhvern tímann heyrði ég það og fannst til fyrirmyndar um Þýskar eftirlitsstofnanir og þá í þessu tilfelli  þýska skattaeftirlitið. Þeir vita hvað aðilar eiga að borga að lámarki en nota upplýsingar frá aðilunum til samanburðar. Til þess er eftirlitið búið að afla sér allra gagna áður en misferlið fer fram.

Maður ein sagði mér skömmu eftir upptöku virðis aukaskatts á Ísland eftirfarandi.

Hann hafði verið í Þýskalandi að kaup sér ís. Íssalinn missti einn ísinn niður. Þá spurði Íslendingurinn hvort það væri ekki auðvelt að svíkja vaskinn. Þýskarinn svaraði. Það er ekki hægt, því eftirlitið veit hvað ég framleiði mikinn ís miðað við upplýsingar frá mjólkursölunni.  Hvað afföll [rýrnun] varðar þá eru tryggingar sem bæta skaðann, þarf af leiðir veldur það ekki lækkun á tekjustofni ef ásættanlegar  arðbæriskröfur eru á fyrirtækinu.

Í samkeppni er það hagur eiganda markaðarins [neytenda, borgarinnar, þjóðarinnar] að menn séu forsjálir, það er að tryggja sig fyrir skaða og vera ekki kærulausir.

Eins er þjófnaður minni í litlum fyrir tækjum en þeim stóru, eingin hugsar betur um rekstur sinn en eigandi sem er á staðnum.

Afskriftir vegna rýrnunar sem eru frádráttabærar til skatts skekkja samkeppnissjónarmið og hækka verð til neytenda þegar upp er staðið og eiga því ekki rétt á sér.

Ríki, Borg, neytendur, þjóðin hampar ekki þeim rekstri sem skilar litum sem engum arði til samfélagsins. Því það minnkar tekjur Ríkis og sveitarfélaga sem hækkar skatta á neytendur.

  

Þessu viðhorfi stjórna ríkis og sveitarfélaga má breyta með veislum og jólagjöfum. En er það neytendum almennt i hag eða skattgreiðendum?      

 

Athugasemdir

[Alma Jenny Guðmundsdóttir, 15.1.2009 kl. 01:51]

Creditinfo-móðurfélag Lánstraust og Fjölmilavaktarinnar, voru í stærstri eigu Landsbankans gamla, fram að falli?

Hver á í dag?

Á Creditinfo þá að vinna að því að kortleggja Landsbankann þann sama sem átti þetta fyrirtæki var dótturfyrirtæki, á sama hátt og Stjórnarformaður sýndi sem dæmi einföldustu mynd eignatengsla Glitnis.

Mér finnst þetta ekki tikka! 

[Júlíus Björnsson, 15.1.2009 kl. 21:25]

http://www.creditinfocenter.com/   Alma! Ég er ekki komin inn í þetta ennþá en er Creditinfo á Íslandi ekki einhverskonar erlends auðhringa útibú?

Alvega geta þeir verið traustvekjandi að hluta hvað varðar Glitnis mafíuna. Hinsvegar kom fram að Íslenska fjármáleftirlitið virðist ekki skilja forgansröðun  : eftirlit á að vantreysta aðilum til að geta komið í veg fyrir að barnið detti ofan í brunnin, að mínu mati. Gera ráð fyrir hinu versta allan tímann.