Tvíhyggja í ráðinu?

Vitnað er til yfirlýsingar Ingibjargar um að „beiting slíks ægivalds leiði til þess að alþjóðasamfélagið sýni ábyrgð og grípi inn í og þess að sent verði friðargæslulið á svæðið.“ Hún hafi svo bætt við að henni þætti miður um óeiningu Öryggisráðs SÞ í málinu.

Það er örugglega mikil eining um að það hjá ráðinu,[ síðan Ísraelsríki var stofnað,] að um vandamál væri að ræða sem þyrfti að leysa.  Það eru örugglega margar þjóðir nú sem fyrr að reyna að leysa málið eftir pólitískum leiðum.   Ég held að best væri að segja sem minnst því allt sem sagt er getur orkað tvímælis og virkað eins og olíu væri helt á eld. Það að senda friðgæslulið á svæðið gæti nú sent hana í dauðann eða það sem verra væri breitt átökin úti til annarra þjóða.  Sterkar líkur eru fyrir því að Ísraelsmenn búi yfir kjarnavopnum. Og meðan ESB er ekki reiðbúin að framfleyta öllum Palestínuaröbum eru stórhluti þeirra háður Ísrael um vinnu.  Að grípa inn í stríðsátök með beinum hætti segja flestir að sé það saman og blanda sér í átökin. Fyrst verður friður að komast á milli stríðandi aðila til þess að friðargæsla geti sinnt hlutverki sínu.  Það er einmitt skorturinn á friðarlausn sem er aðkallandi. Friðarlausn sem báðir stríðandi aðilar geta sætt sig við. Spurningin er hvort fólksfjölgun og auðlindaskortur sé ekki rót vandans þegar upp er staðið.

Ingibjörg í Jerusalem Post