Hryðjuverkaárás á efnahag heimilanna.

Spegilinn er athygli verður í kvöld 7. janúar 2009. Sér í lagi mat Torben Friðrikssonar, [fyrrverandi] ríkisbókaraá verðtryggingu húsnæðismála. Mat sem byggir á faglegri reynslu.

Ekki af kynslóð Bjarna Ármannssonar, sem að mínu mati skorti uppeldi hjá hefðbundnum ábyrgum bankastjóra. Samt sem áður er Glitnisbankastjórinn fyrrverandi fremstur jafningja síns tíma og skákar öllum stjórnmálamönnum, hvað varðar þekkingu á fjármálum almennt. Margir í ríkisstjórn hefðu löngu átt að vera búir að viðurkenna vanhæfi sitt : menntunarskort og reynsluleysi, af efnahagsmálum almennt.

Ég vil benda á að Íbúðalánasjóður um húsbréf með verðbólgubótatryggingu neyslulána að viðbættum okur raunvöxtum allt að 8%. Er sjóður sem fjármagnar sig sjálfur, ef hann helgar sig að lánum til heimilisins, vegna kaupa á íbúð til íveru.  Það er eftir nokkurra ára starfsemi getur hann fjármagnað aukinn fjölda íbúða ef fólksfjölgun, er innan eðlilegra marka.

Innlán sparifjáreiganda er sjóður sem má fjármagna með útlánaþörf [græðgifíkla eða] eðlilegri lánsþörf heimilanna í annað en fasteignina.    Allt er þetta byggt á hefðbundinni ábyrgri lánastarfsemi.

Heimilið er friðhelgur markaður en ekki leiksoppur erlendra auðhringa [t.d. ESB fjárfesta].

Hlutverk stjórnvalda 98% þjóðarinnar er að standa vörð um að "óprúttnir" aðilar komist ekki í körfuna.  

Torben talar um húsnæðisvístölu þá ég hefi  talað um, á sömu forsemdum, íbúðavísitölu.  Það er minni sjóður, sem er ekki handa áhættuaðilum [húsbyggjendum með endursölu íbúðarhúsnæðis í huga] heldur eingöngu handa þeim, sem kemur til með að lifa í viðkomandi húsnæði.

Þingmenn sem vilja ekki vera kallaðir heimskir eða siðspilltir, gætu sannað það með að breyta þessu innan 14 sólarhringa. Annars skora ég á þá frændur mína að langfeðgatali um 98% þjóðarinnar að kjósa engan lista sem skipar hryðjuverkamanni efnahags heimilanna, í næstu kosningum. 

Við erum búinn að fá nóg af 20 ára ESS regluverkinu, sem þjónar fyrst og fremst ESB- beauroKrötum með sínum auðhringum [fjárfestum] og græðgi tálsýn þeirra Íslensku. Ísland er mikið meira, en stjórnmálaspekúlantar og hagfræðingar. Ísland er dverg efnahagsríki af lifandi fólki sem vill fá sinn skerf að nettó þjóðarframleiðslu. Um 500.000 kr. á sérhvern Íslending á mánuði. Þetta er hrein viðbót við úrborguð lúsarlaun flestra. Þótt  stjórnvöld hampi látekjuframleiðslu, og bundið fé í auðlindum leyfi miklu meiri nettó þjóðarframleiðslu.