Mammon er Guðinn?

Það geta ekki allir verið hagfræðiprófessorar? Það boðar aldrei gott að blanda sinni eigin persónu inn í málefni sem eiga að vera rædd af hlutleysi með hagsmuni allra að leiðarljósi. Samtök atvinnulífsins eða innflutningsaðila frá okurssvæðinu ES:EU eru ekki aðalatriði, heldur samtök vaxandi breiddar og hóps óháðra, sjálfstæðra Íslenskra Útflutnings aðila inn á markaðsvæði Dollars: Evra er með 9% af heimsmarkaðinum í dag.  Hér má sjá Vaxtaskatta Seðlabankakerfi ES:EU. Fyrir neðan fylgir hluti þýðingar minnar á Lissabon samningum það er óformlegum stjórnarskrárskipunarlögum ES:EU.

Système européen de banques centrales

KAFLI II

AÐRAR STOFNANIR OG RÁÐGEFANDI STJÓRNTÆKI SAMEININGARINNAR

 

EFNISGREIN I-30

Seðlabanki Evrópu

1.

Seðlabanki Evrópu og þjóðar Seðlabankar mynda heilstætt Kerfi seðlabanka Evrópu. Seðlabanki Evrópu og þjóðarseðlabankar Meðlima-Ríkjanna, hvers gjaldmiðil er evra, mynda saman evrukerfið, stjórna peningastefnu Sameiningarinnar.

2.

Kerfi Evrópsku Seðlabankanna stýrist af úrskurðar stjórntækjum Seðlabanka Evrópu. Aðal markmið Kerfis seðlabanka Evrópu er að viðhalda verðstöðugleika. Án þess að skaða þetta markmið, styður kerfið almennar efnahagslegar stjórnarstefnur Sameiningarinnar til að eiga sinn þátt í uppfyllingu markmiða hennar. Það stýrir öðrum ætlunarverkum seðlabanka í samræmi við Bálki III og reglugerðina fyrir Kerfi Evrópsku Seðlabankanna og Seðlabanka Evrópu.

3.

Seðlabanki Evrópu er  stofnun. Hann hefur stöðu persónu að lögum. Hann einn hefur heimild til að leyfa útgáfu evrunnar. Hann er óháður í framkvæmd sinna valda og í rekstri sinna opinberu peningamála. Stofnanir, stjórntæki og, samtök Sameiningarinnar eins og ríkisstjórnir Meðlima-Ríkjanna virða þetta hlutleysi.

4.

Seðlabanki Evrópu samþykkir nauðsynlegar ráðstafanir til að ljúka ætlunarverkefnum sínum, samkvæmt efnisgreinum III-185 til III-191 og efnisgrein III-196 og skilyrðum, ráðgerðum í reglugerðinni fyrir Kerfi Evrópu Seðlabanka og Seðlabanki Evrópu. Samkvæmt nefndum efnisgreinum, varðveita Meðlima-Ríkin, er ekki hafa evruna sem gjaldmiðil, eins og þeirra seðlabankar, sín völd á myntsvæðinu.

5.

Á þeim svæðum heyrandi undir hans verkhring, er Seðlabanki Evrópu hafður með í ráðum um sérhvert lagafrumvarp Sameiningarinnar eins og sérhvert reglugerðarfrumvarp á þjóðarstigi og getur lagt fram álitsgerðir.

6.

Ákvörðunar stjórntæki Seðlabanka Evrópu, þeirra samsetning og starfssemishættir eru skilgreind í efnisgreinum III-382 og III-383 eins og í reglugerðinni fyrir Kerfi Evrópu Seðlabanka og Seðlabanka Evrópu.

 

EFNISGREIN I-31

Endurskoðunarrétturinn

1.

Endurskoðunarrétturinn er stofnun. Hann tryggir eftirlit reikninga Sameiningarinnar .

2.

Hann skoðar reikninga tekna og útgjalda Sameiningarinnar og gengur úr skugga um góða fjárhagslega umsjón.

3.

Hann samanstendur af einum ríkisborgari frá hverju Meðlima-Ríki. Meðlimir hans inna sín störf í fullkomnu hlutleysi, í þágu almennra hagsmuna Sameiningarinnar .

 

EFNISGREIN I-32

Ráðgefandi stjórntæki Sameiningarinnar

1.

Evrópu-Þingið, Ráðið og Nefndin nýtur aðstoðar Svæða-Nefndar og efnahagslegar og félagslegrar Nefndar, sem inna ráðgefandi störf.

2.

Svæða-Nefndin samanstendur af fulltrúum svæðisbundina og staðbundina samfélaga, sem eru annaðhvort handhafar umboðs úr kosningum innan svæðisbundins eða staðbundins samfélags, eða eru stjórnstefnulegri ábyrg frammi fyrir kjörnum fundi.

3.

Efnahags-Félagslega Nefndin samanstendur af fulltrúum samtaka vinnuveitenda, launþega og fulltrúaþátttakenda borgarsamfélagsins, einkum í félags-efnahagslegum, ríkisborgarlegum, faglegum og menningarlegum svæðum.

4.

Meðlimir Svæða-Nefndarinnar og Efnahags-Félagslegu Nefndarinnar eru ekki bundnir neinum stjórnarfyrirmælum. Þeir inna sín störf í fullkomnu hlutleysi og í þágu almennra hagsmuna Sameiningarinnar.

5.

Reglurnar varðandi samsetningu Nefndanna, nefningu meðlima þeirra, framlögum þeirra og þeirra starfssemi eru skilgreind í efnisgreinum III-386 til III-392.

 

Með tilvísun til reglana í málsgreinum 2 og 3 varðandi eðli samsetningar þeirra endurskoðast með reglulegu millibili af Nefndinni til að taka tillit til efnahagslegu, félagslegri og lýðfræðilegri þróunarinnar í Sameiningunni. Ráðið, að tillögu Nefndarinnar, samþykkir evrópskan úrskurð í þeim tilgangi.

Ekki raunhæft að festa gengið

EES: Samningur um Evrópskt Efnahagsvæði

EES: Samningur um Evrópskt efnahagsvæði sem  EFTA [því Íslendingar líka] er aðili að ásamt EU : ES [Evrópu Sameiningunni] síðan um 1994 er 66% regluverks EU: samvinna, samþætting, sameining, og hagræðing eða á máli launafólks niðurskurðar velferðar, þjónustu og neyslugæða.  

Var það ekki EU : ES bankakerfið sem styrkt krónuna og lánaði einhæfu hráefnisútflutningsvegunum. Þýddi sterkari króna ekki lækkun á innflutningsverði frá ES og meiri kaupmátt og minni launahækkanir. 

Er þetta sama ES bankakerfi ekki búið að yfirtaka allar veðsettar eignir Íslendinga óbeint.  Öll íslensk laun 50 % lægri miðað við Evru: hagnaður allra ES-banka skuldsettra fyrirtækja ráðstafað í vasa sömu banka 30 ár fram í tíman. 

Við hin 99% sem erum ekki þjóðin eigum ekki að borga leynisamninga, skuldir stjórnmálamanna og þeirra einkavina frekar en aðrar sem ekki eru í okkar þágu.

ESB-tillagan birt

Íbúðafasteignaveðsverðvísir er það ekki málið?

Er ekki komin tími til að leiðrétta þau mistök sem voru gerð hér á Íslandi við upptöku sýnilegs verðbótavaxtaþáttar í vaxtaformúlu breytilega vaxta útlána fjármálastofnanna.

Taka upp sambærileg lánsform og almenningur býr við allstaðar annarstaðar en á Íslandi.

Þar sem verðtrygging veðs í íbúðarhúsnæði fylgir vexti markaðsverði íbúðarhúsnæðis á Íslandi. Fasteignaskrá Íslands  hefur haldið um slíka vaxtavísa [vísitölur] síðan 1994.  Fasteignaverð tekur minni sveiflur en neysluverð og hefur tilhneigingu til að lækka þegar neysluverð hækkar. Það er greiðslubyrði íbúðalána lækkar þegar gengið hækkar neysluverð og vinnur því með heimilunum á kreppu tímum. Ef slíkur hefði verið í notkun núna þá hefði eigin fé heimilanna bara lækkað um 7%  í stað 18% síðustu 11 mánuði eins og afborganir hefðu ekki hækkað um 13% heldur lækkað um 7%.

Þar sem allar þjóðir gera mun á verðtryggingavísir hvað varðar annarsvegar íbúðarveðverðlán og hinsvegar væntinganeysluverð[veð]lán þá er engin eðlileg ástæða að Íslendingar gerir það ekki líka.  Sjá sjokkerandi dæmi: Alþjóðleg almennings lánsform.

Aðgerðirnar eru taldar duga flestum

Íslenska glæpahúsnæðilánakerfið III!

Eðlilegar kröfur Íslensks almennings í samræmi við alþjóðlegan skilning almennings um íbúðafasteignalán, fyrstu íbúðar að minnst að  kosti, er það leiðréttingargrunnviðmiðun [verðbótaþátturinn] veðskuldarinnar í búðunni  fylgi þróun íbúðafasteignaverðs á heimamarkaði, viðkomandi íbúðalánssjóðs [ríkis, sveitarfélaga, launþegasamtaka]. Fasteignaskrá Íslands hefur haldið einn slíkan vísir [index] síðan 1994 allavega samkvæmt heimasíðu.

Hér fyrir neðan fylgir tafla sem sínir þróun á leiðréttum höfuðstól 10.000.000 [króna eða Dollara]  veðskuldar höfuðstóls. Íbúða veðverðtrygging annarsvegar miðað við markaðsverð íbúðafasteignaverðs á Íslandi og hinsvegar miðað við óeðlilegu nútíma Íslensku neysluverðsvístölu sem þjónar fyrst og fremst skammtímasjónar miðum  OECD fjárfesta eða alþjóða kaupahallarbraskara.

 

	Leiðréttur höfuðstóll m.t.t. fasteignavísitölu	Þar af leiðréttingar þátturinn	Leiðréttur höfuðstóll m.t.t. Neysluvísitölu	Þar af leiðréttingar þátturinn
Apr. 2008	10.000.000	0	10.000.000	0
Maí 2008	10.051.920	51.920	10.136.530	136.530
Jún. 2008	10.046.150	46.150	10.226.440	226.440
Júl. 2008	10.124.030	124.030	10.323.010	323.010
Ág. 2008	10.098.070	98.070	10.416.250	416.250
Sep. 2008	10.077.880	77.880	10.501.160	501.160
Okt. 2008	10.057.690	57.690	10.732.600	732.600
Nóv.2008	10.028.840	28.840	10.919.080	919.080
Des. 2008	9.899.050	-100.950	10.855.810	855.810
Jan. 2009	9.375.250	-624.750	11.488.580	1.488.580
Feb.2009	9.676.960	-323.040	11.205.460	1.205.460
Mar.2009	9.304.880	-695.150	11.138.610	1.138.610
Apr. 2009	Vantar		11.188.810	1.188.810

 

 

Er þetta hin augljósa skýring á sér Íslensku einfölduninni eða kunna menn ekki almennt litlu margföldunartöfluna eða almenna deilingu í huganum: sjá fyrir sér skiptinguna jafnt í vöku sem svefni þegar tölvan er ekki nálæg.

Telja ekki 99,3% Íslensku þjóðarinnar að verðtryggingargrunnur íbúðafasteignalána eigi að taka mið af upphaflega veðinu. Mortgage loans index vísar í almennar íbúðalána forsendur utan landsteinanna.

Er ekki verið að semja um verðmæti veðsins í byrjun. Hverjum dettur í hug þegar hann er að kaupa sínu fyrst heimilisfasteign að það tengist því sem hann neytir næstu árinn.

Hefðbundið Íslenskt fjármálakerfi má sannanlega missa sín og menn sem byggja sína starfsreynslu af því ættu að ganga aftur í barnaskóla.

Veðið er hinn lagalegi grunnur og ef hann er ekki sá sami og annarstaðar utan Íslands þá er ekki um sambærileg húsnæðislánakerfi að ræða.

„Basics“ [grundvallar forsendur sérhverjar fræðigreinar]  eru nauðsynlegur utanaðbókarlærdómur til að byggja á, þegar rökréttar ályktanir eru dregnar og titlarnir hrannast upp og launatekjurnar aukast í samræmi.

Með þessari kolröngu viðmiðunar vísitölu [Neyslu] sem gildir á Íslandi um verðtryggingar með tilvísum í veð íbúðarhúsnæðisins sem um ræðir er verið að gera blásaklausan löghlýðin Íslenska almenning að eignarlausum skuldarþrælum næstu aldirnar.

Það er hægt að breyta öllum nýjum íbúðarhúsnæðislánum frá og með deginum í dag.   Þá sérstaklega þeir sjóðir sem gera sig út fyrir að vera í þágu almennings og sérhæfa sig í Mortgage loans index.

Það má bæta því við að stöndugur sjóður sem er rekinn af kostnaðargjöldum honum nægir 2.5% fastir vextir of á vaxtagrunn leiðréttinguna [verðbótaþáttinn]  ef fólksfjölgun og fjöldi lálaunastarfa [400.000  grunnlaun eða minna] haldast í hendur. Um 1,77% er arðbærasta fjölgunin, að mínu mati, meðan verið er að útrýma lálaunastörfunum.

Eignarétturinn á að vera öllum friðhelgur. Er von að 99,3% þjóðarinnar sé reið. 0,3% hirða fjórðung teknanna síðan regluverkið [EU] var tekið upp fyrir um 20 árum.

EU [ES: Evrópu Sameiningin] leysir ekki þetta heima tilbúna vandamál, hana varðar ekki um hvernig einstakar efnahagseiningar borga meðlimaskattanna , bara að þeir séu borgaðir stöðugt.

Dæmið hér að ofan sýnir líka að íbúðafasteigna eiginfé Jón og Gunnu hefur verið skert um 1.833.760 kr eða 18 % síðustu 11 mánuðina.: í stað 7% ef miðað er við fasteignaverð.

Skrattanum hlýtur að vera skemmt.

Fasteignarverðtrygging er það ekki lán tryggt með með í fast eign. Jú í augum hins venjulega lántakanda.  Hinsvegar í augum íslenska lándrottins er það trygging um hæstu ávöxtun á öllum tímum: mesta áhættan tryggð með lífsviðurværi Íslensks almennings.  

Íslenska glæpahúsnæðilánakerfið II!

Verðtrygging [skilgreiningin] eitt og sér er ekki til í mínum orðabókum. Er hugtak eins og prósenta [hundraðshluti] sem er illa skiljanlegt nema viðmiðunin sé tekin fram. 

Varast ber að nota prósentur sem ákvörðunargrunn þegar grunnurinn er óskiptanlegur: fjöldi eininga undir hundrað. Maður hefur tildæmis engin not af 10% af 2 tveimur nöglum.

Þegar launþegar hér áður fyrr fengu 10.000 kr. kauphækkun ofan á 100.000 kr. laun. Tilkynntu ráðmenn réttilega að um 10% kauphækkun væri að ræða. Í sömu viku hækkuðu vextir úr 2% í 3% og þá tilkynntu sömu ráðmenn að vextir hefðu bara hækkað um 1 %. Réttilega er 1% af 2% sama og 50% hækkun.

Áður en svo kölluð [neyslu] verðtrygging var innleidd hér með tilkomu svo kallaðs íbúðarhúsnæðiskerfi handa almenningi, 

þá giltu hér almennt neikvæðir eða of lágir innlána og útlánvextir. Millifært var af reikningum launþega inn á lán "einkavina" fyrirtækja. Það var alls ekki nóg að vera með flokksskýrteini.  

Oftast var um útgerðafyrirtæki að ræða sem höfðu þá efni að borga kauphækkanir. Láku því fjármunir oft úr ríkisbönkunum út í innri markað Íslands sem gat komið sér vel fyrir atvinnustarfsemi sér í lagi á landsbyggðinni.

Nú hinsvegar með nýja blekkingarkerfinu leka peningarnir úr landi, og af því sem maður les í fréttum í hendur erlendra fjárfesta: Sameinaðar Evrópu sér lagi þýskra banka [sem gera 30 ára áætlanir í samræmi við lengd lánstímans].

Engin furða að Sameinuð meginlands Evrópa hafi séð sér hag í því að halda hér uppi háu gengi síðan í síðustu þjóðarsátt  [fyrir um 20 árum sem markaði upphaf regluverksins] þegar 2/3 hlutar Íslendingu fengu 30% kaupskerðingu miðað við gengi Evru [gjaldmiðla leiðandi ríkja meginlands Evrópu].  Leiðrétt að hluta með lélegri vöruflokkum og minni þjónustu og vörum sem er að renna úr ábyrgð hjá erlendum birgjum hvað varðar líftíma.  Ásamt afarkostum um lífeyrisbindingu: Grunnlaunin voru of lág.

Þá mátt rústa innrimarkaði Íslensku þjóðarinnar á öllum sviðum: gera hana ósjálfbæra hvað varðar nauðþurftir. Vegalendin til Íslands sem gerir allan lávöru innflutning við meginlands Evrópu ósamkeppni hæfan við innlenda lágvöru framleiðslu hvarf.   [Risa lávöruauðhringafyrirtæki  meginlands Evrópu byggja við margmilljóna heimamarkað sem hindrar samkeppni frá borgum eða svæðum innan Evrópu sem eru langt [lengra] í burtu: Framleiðsluhraði er hámarkaður eða kostar það sama þegar fjöldaframleiðslu er kominn í ákveðið framleiðslumagn per sólarhring] 

Iðnmenntun dróst saman og flest öll stór iðnfyrirtæki lögðu uppi laupanna. [Fatagerð, bókagerð, skógerð, Bakarí, áburðargerð, .....] Atvinnuleysið falið [Að hætti meginlands Evrópu] í innileiðingu nýrra kenningafræðamenntunnar þar sem verðtryggð námslán komu í stað atvinnuleysisbóta.  

Fasteignaveðsverðtryggingarvísitala sem allar þjóðir heims utan Íslands miða við gerð lána til almennings vegna íbúðarkaupa heimilisins má leita að á netinu undir orðunum: Mortage loan index.

Þegar húsbréfa kerfið var tekið upp hér á landi stóð 99% þjóðarinnar í þeirri trú að það væri sambærilegt við íbúðarhúsnæðiskerfin utan Íslands.

Fasteignatrygging var jú besta verðtrygging til geymslu eða ávöxtunar fjár til langframa. Sjálfgefið að Húsbréfið tæki mið af þróun íbúðafasteignaverðs það hlyti að vera það sem verðtrygging vísaði í. Hér sem allstaðar annarstaðar utan Íslands. Þar sem ráðmenn sögðu kerfið sambærilegt.

Gallinn á gjöf Njarðar var hinsvegar að Íslenski grunnurinn var OECD kauphallrar vístala neysluverðs eða alþjóða braskara [erlendir fjárfestar sem hafa hag almennings að leiðarljósi?] var laumað inn hér á landi í stað fasteignaverðsvísitölu með öllum sýnum sveiflun.

Helstu hálfvitarök einföldun eða kostnaður við hafa tvær of mikill.

Seðlabanki að kröfu regluverksins kostar minnst 2 milljarða á ári. Kauphöllin [heimamarkaður alltof lítill] kostar líka sitt.

Þróun fasteignaverðs í stórborgum [höfuðborgum] tekur mikið minni sveiflum á 30 ára tímabila  en mánaðalegir duttlungar spákaupmanna valda á neysluvístölunni.

Fasteignverðtryggðarvísitala er þess vegna eina vísitalan sem hægt er að bjóða almenningi.

Minni sveiflur,  hægara ris og jafnara á íbúðaláninu veldur almenningi ekki svefnleysi.

Ef rétt hefði verið stað að í upphafi hefði höfuðstóll íbúðarhúsnæðislána á þessu 3 ára tíma bili lækkað og dregið úr áhrifum hækkunar neysluvarnings strax.  Fjárfestar hafa hag af því að fasteignaverðið rís upp aftur og vita að um 30 ár er að ræða.

Sennilega hefðum við aldrei lent í þessu hruni ef húsbréf almennings hér væru sambærileg við þau erlendis og væru grunnur eða varasjóður sem ávaxtar sig eingöngu með ný heimilum hér á landi. 

Mortage loan eða með réttu íslenska lánsformið er merkt sérstaklega fyrir útlenda braskara: inflation indexed Icelandic Home Mortage loans. Ekki furða þeir hafi fengið vatn í munninn. 

Þessi rangi grunnur Íslensks húsbréfa kerfis í framkvæmd minnir mest á Indverska furstakerfið.

Rauður ráðgjafi lifir en í kerfinu. Farið hefur fé betra.

Illa innrættir [grunnforsendu grunnur hverfandi: basics]  fæddir um 1965 og þeir með blekkingarreynslu síðust 20 ára er komu úr vernduð langskólanámi eru þeir hæfir til taka ákvarðanir er varða þjóðarhag.  Allir geta jú haft skoðanir og utanbókarlærdómur er mörgum gefin en réttlátt gagnrýni og rökréttar ályktanir byggja þær ekki alltaf á breiðum grunnforsendu grunni og reynslu undanfarinna ára eða oft alda. Ný orðasmíð misvitra fræðimanna þjónar oftast þeim tilgangi að eyðileggja lesskilning nýrra kynslóða og rugla almenning ríminu: Ábyrgð verður áhættu fælni, fjárglæframenn áhættu sæknir.

Nýju Bankarnir réðu verkfræðinga í bankanna. Hversvegna réðu þeir ekki viðskiptafræðinga og lögfræðinga eða hagfræðinga? Er ekki eitthvað bogið við Íslensk fjöldaframleiðslu fræðasetur?