Syndir feðranna koma niður á annarra manna börnum

Daniel Gros, framkvæmdastjóri Center for European Policy Studies í Brussel, segir vextina alltof háa. „Ég held að þessir vextir skapi mikla áhættu fyrir Ísland og tel að þetta sé ekki gott samkomulag fyrir landið. Ég sé ekki að nokkurt land í heiminum sé með eins miklar erlendar skuldir og Ísland eftir þetta.“

Syndir feðranna koma niður börnum. Er siðferði Lénsherra. ES: Evrópu Sameiningin er nútíma lénsveldi. Það sem lénin eða efnahagsvæðin eru þjóðríkin eða meðlimaríkin. Lénsherra er óháður þjóðríkinu það er Seðlabanki sem er hluti af Seðlabankakerfi ES með Evrópuseðlabanka á toppinum.

220.000 tonn af þorski á ári eru um 625 kg af þorski á hvern Íslending. 

ÉG veit að vextirnir eru alltof háir, en  það er ekki málið. Samningurinn viðurkennir rétt hins stóra til að kúga hinn minni.

Þetta er dæmi um lævísa undirróðurs frétt.  Hér verið að leiða hugann frá Heildarskuldinni og réttinum til að fá réttarfarslegan úrskurð. Ég borga ekki skuldir glæpsamlegra óreiðumanna. Þótt þeir séu meðalgreindir stjórnmálalegir styrktaraðilar.

Útlánin eiga að greiða Icesave

Mammon er Guðinn?

Það geta ekki allir verið hagfræðiprófessorar? Það boðar aldrei gott að blanda sinni eigin persónu inn í málefni sem eiga að vera rædd af hlutleysi með hagsmuni allra að leiðarljósi. Samtök atvinnulífsins eða innflutningsaðila frá okurssvæðinu ES:EU eru ekki aðalatriði, heldur samtök vaxandi breiddar og hóps óháðra, sjálfstæðra Íslenskra Útflutnings aðila inn á markaðsvæði Dollars: Evra er með 9% af heimsmarkaðinum í dag.  Hér má sjá Vaxtaskatta Seðlabankakerfi ES:EU. Fyrir neðan fylgir hluti þýðingar minnar á Lissabon samningum það er óformlegum stjórnarskrárskipunarlögum ES:EU.

Système européen de banques centrales

KAFLI II

AÐRAR STOFNANIR OG RÁÐGEFANDI STJÓRNTÆKI SAMEININGARINNAR

 

EFNISGREIN I-30

Seðlabanki Evrópu

1.

Seðlabanki Evrópu og þjóðar Seðlabankar mynda heilstætt Kerfi seðlabanka Evrópu. Seðlabanki Evrópu og þjóðarseðlabankar Meðlima-Ríkjanna, hvers gjaldmiðil er evra, mynda saman evrukerfið, stjórna peningastefnu Sameiningarinnar.

2.

Kerfi Evrópsku Seðlabankanna stýrist af úrskurðar stjórntækjum Seðlabanka Evrópu. Aðal markmið Kerfis seðlabanka Evrópu er að viðhalda verðstöðugleika. Án þess að skaða þetta markmið, styður kerfið almennar efnahagslegar stjórnarstefnur Sameiningarinnar til að eiga sinn þátt í uppfyllingu markmiða hennar. Það stýrir öðrum ætlunarverkum seðlabanka í samræmi við Bálki III og reglugerðina fyrir Kerfi Evrópsku Seðlabankanna og Seðlabanka Evrópu.

3.

Seðlabanki Evrópu er  stofnun. Hann hefur stöðu persónu að lögum. Hann einn hefur heimild til að leyfa útgáfu evrunnar. Hann er óháður í framkvæmd sinna valda og í rekstri sinna opinberu peningamála. Stofnanir, stjórntæki og, samtök Sameiningarinnar eins og ríkisstjórnir Meðlima-Ríkjanna virða þetta hlutleysi.

4.

Seðlabanki Evrópu samþykkir nauðsynlegar ráðstafanir til að ljúka ætlunarverkefnum sínum, samkvæmt efnisgreinum III-185 til III-191 og efnisgrein III-196 og skilyrðum, ráðgerðum í reglugerðinni fyrir Kerfi Evrópu Seðlabanka og Seðlabanki Evrópu. Samkvæmt nefndum efnisgreinum, varðveita Meðlima-Ríkin, er ekki hafa evruna sem gjaldmiðil, eins og þeirra seðlabankar, sín völd á myntsvæðinu.

5.

Á þeim svæðum heyrandi undir hans verkhring, er Seðlabanki Evrópu hafður með í ráðum um sérhvert lagafrumvarp Sameiningarinnar eins og sérhvert reglugerðarfrumvarp á þjóðarstigi og getur lagt fram álitsgerðir.

6.

Ákvörðunar stjórntæki Seðlabanka Evrópu, þeirra samsetning og starfssemishættir eru skilgreind í efnisgreinum III-382 og III-383 eins og í reglugerðinni fyrir Kerfi Evrópu Seðlabanka og Seðlabanka Evrópu.

 

EFNISGREIN I-31

Endurskoðunarrétturinn

1.

Endurskoðunarrétturinn er stofnun. Hann tryggir eftirlit reikninga Sameiningarinnar .

2.

Hann skoðar reikninga tekna og útgjalda Sameiningarinnar og gengur úr skugga um góða fjárhagslega umsjón.

3.

Hann samanstendur af einum ríkisborgari frá hverju Meðlima-Ríki. Meðlimir hans inna sín störf í fullkomnu hlutleysi, í þágu almennra hagsmuna Sameiningarinnar .

 

EFNISGREIN I-32

Ráðgefandi stjórntæki Sameiningarinnar

1.

Evrópu-Þingið, Ráðið og Nefndin nýtur aðstoðar Svæða-Nefndar og efnahagslegar og félagslegrar Nefndar, sem inna ráðgefandi störf.

2.

Svæða-Nefndin samanstendur af fulltrúum svæðisbundina og staðbundina samfélaga, sem eru annaðhvort handhafar umboðs úr kosningum innan svæðisbundins eða staðbundins samfélags, eða eru stjórnstefnulegri ábyrg frammi fyrir kjörnum fundi.

3.

Efnahags-Félagslega Nefndin samanstendur af fulltrúum samtaka vinnuveitenda, launþega og fulltrúaþátttakenda borgarsamfélagsins, einkum í félags-efnahagslegum, ríkisborgarlegum, faglegum og menningarlegum svæðum.

4.

Meðlimir Svæða-Nefndarinnar og Efnahags-Félagslegu Nefndarinnar eru ekki bundnir neinum stjórnarfyrirmælum. Þeir inna sín störf í fullkomnu hlutleysi og í þágu almennra hagsmuna Sameiningarinnar.

5.

Reglurnar varðandi samsetningu Nefndanna, nefningu meðlima þeirra, framlögum þeirra og þeirra starfssemi eru skilgreind í efnisgreinum III-386 til III-392.

 

Með tilvísun til reglana í málsgreinum 2 og 3 varðandi eðli samsetningar þeirra endurskoðast með reglulegu millibili af Nefndinni til að taka tillit til efnahagslegu, félagslegri og lýðfræðilegri þróunarinnar í Sameiningunni. Ráðið, að tillögu Nefndarinnar, samþykkir evrópskan úrskurð í þeim tilgangi.

Ekki raunhæft að festa gengið

EES: Samningur um Evrópskt Efnahagsvæði

EES: Samningur um Evrópskt efnahagsvæði sem  EFTA [því Íslendingar líka] er aðili að ásamt EU : ES [Evrópu Sameiningunni] síðan um 1994 er 66% regluverks EU: samvinna, samþætting, sameining, og hagræðing eða á máli launafólks niðurskurðar velferðar, þjónustu og neyslugæða.  

Var það ekki EU : ES bankakerfið sem styrkt krónuna og lánaði einhæfu hráefnisútflutningsvegunum. Þýddi sterkari króna ekki lækkun á innflutningsverði frá ES og meiri kaupmátt og minni launahækkanir. 

Er þetta sama ES bankakerfi ekki búið að yfirtaka allar veðsettar eignir Íslendinga óbeint.  Öll íslensk laun 50 % lægri miðað við Evru: hagnaður allra ES-banka skuldsettra fyrirtækja ráðstafað í vasa sömu banka 30 ár fram í tíman. 

Við hin 99% sem erum ekki þjóðin eigum ekki að borga leynisamninga, skuldir stjórnmálamanna og þeirra einkavina frekar en aðrar sem ekki eru í okkar þágu.

ESB-tillagan birt

Íslenska glæpahúsnæðilánakerfið III!

Eðlilegar kröfur Íslensks almennings í samræmi við alþjóðlegan skilning almennings um íbúðafasteignalán, fyrstu íbúðar að minnst að  kosti, er það leiðréttingargrunnviðmiðun [verðbótaþátturinn] veðskuldarinnar í búðunni  fylgi þróun íbúðafasteignaverðs á heimamarkaði, viðkomandi íbúðalánssjóðs [ríkis, sveitarfélaga, launþegasamtaka]. Fasteignaskrá Íslands hefur haldið einn slíkan vísir [index] síðan 1994 allavega samkvæmt heimasíðu.

Hér fyrir neðan fylgir tafla sem sínir þróun á leiðréttum höfuðstól 10.000.000 [króna eða Dollara]  veðskuldar höfuðstóls. Íbúða veðverðtrygging annarsvegar miðað við markaðsverð íbúðafasteignaverðs á Íslandi og hinsvegar miðað við óeðlilegu nútíma Íslensku neysluverðsvístölu sem þjónar fyrst og fremst skammtímasjónar miðum  OECD fjárfesta eða alþjóða kaupahallarbraskara.

 

	Leiðréttur höfuðstóll m.t.t. fasteignavísitölu	Þar af leiðréttingar þátturinn	Leiðréttur höfuðstóll m.t.t. Neysluvísitölu	Þar af leiðréttingar þátturinn
Apr. 2008	10.000.000	0	10.000.000	0
Maí 2008	10.051.920	51.920	10.136.530	136.530
Jún. 2008	10.046.150	46.150	10.226.440	226.440
Júl. 2008	10.124.030	124.030	10.323.010	323.010
Ág. 2008	10.098.070	98.070	10.416.250	416.250
Sep. 2008	10.077.880	77.880	10.501.160	501.160
Okt. 2008	10.057.690	57.690	10.732.600	732.600
Nóv.2008	10.028.840	28.840	10.919.080	919.080
Des. 2008	9.899.050	-100.950	10.855.810	855.810
Jan. 2009	9.375.250	-624.750	11.488.580	1.488.580
Feb.2009	9.676.960	-323.040	11.205.460	1.205.460
Mar.2009	9.304.880	-695.150	11.138.610	1.138.610
Apr. 2009	Vantar		11.188.810	1.188.810

 

 

Er þetta hin augljósa skýring á sér Íslensku einfölduninni eða kunna menn ekki almennt litlu margföldunartöfluna eða almenna deilingu í huganum: sjá fyrir sér skiptinguna jafnt í vöku sem svefni þegar tölvan er ekki nálæg.

Telja ekki 99,3% Íslensku þjóðarinnar að verðtryggingargrunnur íbúðafasteignalána eigi að taka mið af upphaflega veðinu. Mortgage loans index vísar í almennar íbúðalána forsendur utan landsteinanna.

Er ekki verið að semja um verðmæti veðsins í byrjun. Hverjum dettur í hug þegar hann er að kaupa sínu fyrst heimilisfasteign að það tengist því sem hann neytir næstu árinn.

Hefðbundið Íslenskt fjármálakerfi má sannanlega missa sín og menn sem byggja sína starfsreynslu af því ættu að ganga aftur í barnaskóla.

Veðið er hinn lagalegi grunnur og ef hann er ekki sá sami og annarstaðar utan Íslands þá er ekki um sambærileg húsnæðislánakerfi að ræða.

„Basics“ [grundvallar forsendur sérhverjar fræðigreinar]  eru nauðsynlegur utanaðbókarlærdómur til að byggja á, þegar rökréttar ályktanir eru dregnar og titlarnir hrannast upp og launatekjurnar aukast í samræmi.

Með þessari kolröngu viðmiðunar vísitölu [Neyslu] sem gildir á Íslandi um verðtryggingar með tilvísum í veð íbúðarhúsnæðisins sem um ræðir er verið að gera blásaklausan löghlýðin Íslenska almenning að eignarlausum skuldarþrælum næstu aldirnar.

Það er hægt að breyta öllum nýjum íbúðarhúsnæðislánum frá og með deginum í dag.   Þá sérstaklega þeir sjóðir sem gera sig út fyrir að vera í þágu almennings og sérhæfa sig í Mortgage loans index.

Það má bæta því við að stöndugur sjóður sem er rekinn af kostnaðargjöldum honum nægir 2.5% fastir vextir of á vaxtagrunn leiðréttinguna [verðbótaþáttinn]  ef fólksfjölgun og fjöldi lálaunastarfa [400.000  grunnlaun eða minna] haldast í hendur. Um 1,77% er arðbærasta fjölgunin, að mínu mati, meðan verið er að útrýma lálaunastörfunum.

Eignarétturinn á að vera öllum friðhelgur. Er von að 99,3% þjóðarinnar sé reið. 0,3% hirða fjórðung teknanna síðan regluverkið [EU] var tekið upp fyrir um 20 árum.

EU [ES: Evrópu Sameiningin] leysir ekki þetta heima tilbúna vandamál, hana varðar ekki um hvernig einstakar efnahagseiningar borga meðlimaskattanna , bara að þeir séu borgaðir stöðugt.

Dæmið hér að ofan sýnir líka að íbúðafasteigna eiginfé Jón og Gunnu hefur verið skert um 1.833.760 kr eða 18 % síðustu 11 mánuðina.: í stað 7% ef miðað er við fasteignaverð.

Skrattanum hlýtur að vera skemmt.

Fasteignarverðtrygging er það ekki lán tryggt með með í fast eign. Jú í augum hins venjulega lántakanda.  Hinsvegar í augum íslenska lándrottins er það trygging um hæstu ávöxtun á öllum tímum: mesta áhættan tryggð með lífsviðurværi Íslensks almennings.  

Íslenska glæpahúsnæðilánakerfið II!

Verðtrygging [skilgreiningin] eitt og sér er ekki til í mínum orðabókum. Er hugtak eins og prósenta [hundraðshluti] sem er illa skiljanlegt nema viðmiðunin sé tekin fram. 

Varast ber að nota prósentur sem ákvörðunargrunn þegar grunnurinn er óskiptanlegur: fjöldi eininga undir hundrað. Maður hefur tildæmis engin not af 10% af 2 tveimur nöglum.

Þegar launþegar hér áður fyrr fengu 10.000 kr. kauphækkun ofan á 100.000 kr. laun. Tilkynntu ráðmenn réttilega að um 10% kauphækkun væri að ræða. Í sömu viku hækkuðu vextir úr 2% í 3% og þá tilkynntu sömu ráðmenn að vextir hefðu bara hækkað um 1 %. Réttilega er 1% af 2% sama og 50% hækkun.

Áður en svo kölluð [neyslu] verðtrygging var innleidd hér með tilkomu svo kallaðs íbúðarhúsnæðiskerfi handa almenningi, 

þá giltu hér almennt neikvæðir eða of lágir innlána og útlánvextir. Millifært var af reikningum launþega inn á lán "einkavina" fyrirtækja. Það var alls ekki nóg að vera með flokksskýrteini.  

Oftast var um útgerðafyrirtæki að ræða sem höfðu þá efni að borga kauphækkanir. Láku því fjármunir oft úr ríkisbönkunum út í innri markað Íslands sem gat komið sér vel fyrir atvinnustarfsemi sér í lagi á landsbyggðinni.

Nú hinsvegar með nýja blekkingarkerfinu leka peningarnir úr landi, og af því sem maður les í fréttum í hendur erlendra fjárfesta: Sameinaðar Evrópu sér lagi þýskra banka [sem gera 30 ára áætlanir í samræmi við lengd lánstímans].

Engin furða að Sameinuð meginlands Evrópa hafi séð sér hag í því að halda hér uppi háu gengi síðan í síðustu þjóðarsátt  [fyrir um 20 árum sem markaði upphaf regluverksins] þegar 2/3 hlutar Íslendingu fengu 30% kaupskerðingu miðað við gengi Evru [gjaldmiðla leiðandi ríkja meginlands Evrópu].  Leiðrétt að hluta með lélegri vöruflokkum og minni þjónustu og vörum sem er að renna úr ábyrgð hjá erlendum birgjum hvað varðar líftíma.  Ásamt afarkostum um lífeyrisbindingu: Grunnlaunin voru of lág.

Þá mátt rústa innrimarkaði Íslensku þjóðarinnar á öllum sviðum: gera hana ósjálfbæra hvað varðar nauðþurftir. Vegalendin til Íslands sem gerir allan lávöru innflutning við meginlands Evrópu ósamkeppni hæfan við innlenda lágvöru framleiðslu hvarf.   [Risa lávöruauðhringafyrirtæki  meginlands Evrópu byggja við margmilljóna heimamarkað sem hindrar samkeppni frá borgum eða svæðum innan Evrópu sem eru langt [lengra] í burtu: Framleiðsluhraði er hámarkaður eða kostar það sama þegar fjöldaframleiðslu er kominn í ákveðið framleiðslumagn per sólarhring] 

Iðnmenntun dróst saman og flest öll stór iðnfyrirtæki lögðu uppi laupanna. [Fatagerð, bókagerð, skógerð, Bakarí, áburðargerð, .....] Atvinnuleysið falið [Að hætti meginlands Evrópu] í innileiðingu nýrra kenningafræðamenntunnar þar sem verðtryggð námslán komu í stað atvinnuleysisbóta.  

Fasteignaveðsverðtryggingarvísitala sem allar þjóðir heims utan Íslands miða við gerð lána til almennings vegna íbúðarkaupa heimilisins má leita að á netinu undir orðunum: Mortage loan index.

Þegar húsbréfa kerfið var tekið upp hér á landi stóð 99% þjóðarinnar í þeirri trú að það væri sambærilegt við íbúðarhúsnæðiskerfin utan Íslands.

Fasteignatrygging var jú besta verðtrygging til geymslu eða ávöxtunar fjár til langframa. Sjálfgefið að Húsbréfið tæki mið af þróun íbúðafasteignaverðs það hlyti að vera það sem verðtrygging vísaði í. Hér sem allstaðar annarstaðar utan Íslands. Þar sem ráðmenn sögðu kerfið sambærilegt.

Gallinn á gjöf Njarðar var hinsvegar að Íslenski grunnurinn var OECD kauphallrar vístala neysluverðs eða alþjóða braskara [erlendir fjárfestar sem hafa hag almennings að leiðarljósi?] var laumað inn hér á landi í stað fasteignaverðsvísitölu með öllum sýnum sveiflun.

Helstu hálfvitarök einföldun eða kostnaður við hafa tvær of mikill.

Seðlabanki að kröfu regluverksins kostar minnst 2 milljarða á ári. Kauphöllin [heimamarkaður alltof lítill] kostar líka sitt.

Þróun fasteignaverðs í stórborgum [höfuðborgum] tekur mikið minni sveiflum á 30 ára tímabila  en mánaðalegir duttlungar spákaupmanna valda á neysluvístölunni.

Fasteignverðtryggðarvísitala er þess vegna eina vísitalan sem hægt er að bjóða almenningi.

Minni sveiflur,  hægara ris og jafnara á íbúðaláninu veldur almenningi ekki svefnleysi.

Ef rétt hefði verið stað að í upphafi hefði höfuðstóll íbúðarhúsnæðislána á þessu 3 ára tíma bili lækkað og dregið úr áhrifum hækkunar neysluvarnings strax.  Fjárfestar hafa hag af því að fasteignaverðið rís upp aftur og vita að um 30 ár er að ræða.

Sennilega hefðum við aldrei lent í þessu hruni ef húsbréf almennings hér væru sambærileg við þau erlendis og væru grunnur eða varasjóður sem ávaxtar sig eingöngu með ný heimilum hér á landi. 

Mortage loan eða með réttu íslenska lánsformið er merkt sérstaklega fyrir útlenda braskara: inflation indexed Icelandic Home Mortage loans. Ekki furða þeir hafi fengið vatn í munninn. 

Þessi rangi grunnur Íslensks húsbréfa kerfis í framkvæmd minnir mest á Indverska furstakerfið.

Rauður ráðgjafi lifir en í kerfinu. Farið hefur fé betra.

Illa innrættir [grunnforsendu grunnur hverfandi: basics]  fæddir um 1965 og þeir með blekkingarreynslu síðust 20 ára er komu úr vernduð langskólanámi eru þeir hæfir til taka ákvarðanir er varða þjóðarhag.  Allir geta jú haft skoðanir og utanbókarlærdómur er mörgum gefin en réttlátt gagnrýni og rökréttar ályktanir byggja þær ekki alltaf á breiðum grunnforsendu grunni og reynslu undanfarinna ára eða oft alda. Ný orðasmíð misvitra fræðimanna þjónar oftast þeim tilgangi að eyðileggja lesskilning nýrra kynslóða og rugla almenning ríminu: Ábyrgð verður áhættu fælni, fjárglæframenn áhættu sæknir.

Nýju Bankarnir réðu verkfræðinga í bankanna. Hversvegna réðu þeir ekki viðskiptafræðinga og lögfræðinga eða hagfræðinga? Er ekki eitthvað bogið við Íslensk fjöldaframleiðslu fræðasetur?   

Aldur og falið vald

Aldur og valið vald.

Hágreindir einstaklingar samfélaga eftir miðjan aldur 35-45  hræðast aldurskiptinguna sér í lagi í nú meintum velferðar samfélögum. Sömu einstaklingar ráða í raun 90% öllum raunverulegum ákvörðunum er skipta [valda breytingum] máli innan og milli samfélaga.  

Eftir miðjan aldur hefst nýr áfangi í líf sérhvers einstaklings það er leiðin til uppskerunnar [sem maður sjálfur sáði?] m.a. lífeyrissjóðs gulrótarinnar.

Almennt hræðast einstaklingar undir miðjum aldri ekki aldurskiptinguna þar sem í þeirra huga er toppinum náð um miðja aldur og þeir sjá yfirleitt ekki fram yfir hann, sér í lagi í nú meintum velferða samfélögum, þar sem innrætingin hinna eldri á hræðslunni er ekki til staðar: kynslóða skipting velferðasamfélaganna.

„Propaganda“ er stjórnmálegt hugtak sem hágreindir á meginlandinu   skilgreina þegar stjórnmálaleg samtök róa öllum árum [stefna úr öllum áttum] til að ná fram hugsjónalegum stefnumálum sínum [ málefnum samfélagins?].   Helstu nútíma árar stjórnvalda [mannanna] eru ný Háskólastéttirnar : Fréttafræðingar, stjórnmálafræðingar og hagfræðingar sem ég tel lítt vera yndi hinna vísu.  [Er byggja líf og reynslu sitt á sinni eigin köku sem þeir hafa bakað sjálfir.] Áróður er Íslenska hliðstæðan þá á merkir „yfir“ öllum megin er þá róið eða stefnt að úr öllum áttum.

 

Nú Sameinuðu [meginlands] Evrópa [SE] fer afar leynt með hræðslu sína, meir en 50 ára hræðslu við aldurskiptinguna.  Fyrir um 20 árum gripu hinir hágreindu yfir miðjum aldri til þess ráðs að innleiða nýbúa, því miður virðist getuleysið loða við Evrópu meginlandið og innflutningur skilað ekki þeim nýburafjölda sem til var ætlast heldur stórum hópum sjóða þurfandi sem því miður hafa ekki þá genatísku þætti til að vera sjálfstætt hugsandi og skapandi.     Skömmu eftir að Svíar sameinuðust Evrópu líkamanum sögðu sænskir barnakennarar: „ hafið engar áhyggjur, þótt sænsku frumbyggjunum fækki, þá bjarga sænsku nýbúarnir málunum.“

Önnur hræðsla sem ekki er talað um í meir en 20 ár inna SE: atvinnuleysið sem var leyst að miklum hluta fyrir um 20 árum.  Stytting vinnuviku, Stytting starfs aldurs: 30 úr námi og 55 ára á eftir laun. Með því að slaka á greindakröfum almennra æðri mennta stofnanna mátti skapa gífurlegan fjölda meintra fræði réttinda starfa.  Tæknin hefur að mest leyti eytt þeim störfum sem byggja frekar á líkanlegu hæfi en greind. Einnig hefur Asíu líkaminn úr að velja lá-neyslu einstaklingum sem geta unnið fyrir nánast ekki neytt og fjöldi þeirra skilar meiri afköstum en fáir genalega hæfari einstaklingar sem neyta meira.

Aðal mistök Íslensku þjóðarinnar síðust 30 ár að minnsta kost voru að hugsa ekki sjálfstætt og apa allar  gervi lausnir geldrar SE til að fela sitt atvinnuleysi vandamál og sína aldurskiptingu.

Íslendingar þurfa að halda áfram í fótspor forfeðranna og fjölga sjálfstæðum rekstraeiningum stærðin skiptir engu máli heldur fjöldinn ef um hálauna og hágæða rekstur er að ræða.

Kostnaður sparast ekki bara við sameiningu hann hverfur úr landi, Stærð og fjöldi rekstrareininga taka mið af stærð sjálfbærs efnahagssvæðis.   Svæði undir 10 miljónum, hvað þá undir 1 milljón íbúa eiga enga séns í stærðina nema á kostnað fjöldans sem tryggir heilbrigða samkeppni sem er grunnur allrar langtíma arðsemi og almennar velferðar sjálfbærar efnahagseiningar.

 

Sníða sér stak eftir vexti og hámarka virðisauka?

Í ljósi þess að venjulegur Íslendingur þarf að borga um 50% af tekjum sínum í beina og óbeinaskatta og það nýjast vaxtaskatta.

Þar sem ein einstaklingur er Forseti kosinn af öllum óháð búsetu, þá ætti embættið, á 6 ára fresti  að inna af hendi skipanavald sitt og ráða hæfa, ábyrga, reynslumikla einstaklinga, til að bera ábyrgð á hvernig því hvernig fjármunum er varið sameiginlega í þágu alls lýðsins í þeim málflokkum sem fellur hverjum í skaut. Þá mætti kalla ráðherra og við inningu skyldna sinna innan lagarammanna sem eru í gildi, hafa þeir sér til aðstoðar stofnanir ríkisins, svo sem ráðuneytin, skipuðum 1. flokks fræðingum hver á sínu sviði.    

 

Þeim til aðhalds og eftirlits er svo kosnir ákveðin fjöldi einstaklinga persónukosningu á 4 ára fresti. Þeirra hlutverk er að stand vörð um, að fjármunum okkar sé varið af hagsýni og á arðbæran hátt. Til þess, setja þeir lagaramman og samþykkja skynsamlegar  inningar af hendi ráðherra í þágu fjöldans. Þeir þurfa ekki að koma saman nema 2 sinnum á ári. Við gætum kallað þá þingmenn.

 

Heildarupphæð skattanna sem við greiðum, ætti Ríkið ekki að ráða yfir meira en 33 1/3%. Sveitastjórnir [Svæðastjórnir] ættu svo að ráðstafa 66 2/3% heima í héraði.  Auðlinda kvótar þjóðarinnar fari svo stigvaxandi að skiptast jafnt á milli búsetu svæða alls landsins. Útlendingar á 400 milljóna íbúa svæðum skipuleggja hlutina á þennan hátt. Við verðum að sætta okkur við að vera 300.000 og njóta þess í staðinn að sitja ein að okkar auðlindum. Ef ekki er búið jafnt á öllu landinu verða óbyggð landssvæði óarðbær og réttlæta ekki góðar samgöngur og þjónustu um allt land.

Stærð fyrirtækja eiga líka að taka mið af íbúafjölda, svo sem gerist á milljóna íbúa svæðum þar sem ekki ríkir fölsk samkeppni.  Ábyrgð á rekstri minni fyrirtækja er minni og kostnaður við yfirbyggingu þar afleiðandi minni.

Undantekningar vegna fámennis eru ýmis þjónustu fyrirtæki sem skipta máli fyrir arðbærar virðisaukandi útflutningsgreinar í beinni samkeppni við þær á milljónasvæðunum með lágu meðaltekjurnar. 1 Sterkur Ríkisbank nýtur mesta traustsins á alþjóðamörkuðum. Hann á hafa allt upp á borðum, fara strangt eftir öllum verðskrám sem ríkið samþykkir. Engin mismunun liðin hvað varða kjör einstakra viðskipta vina. Tryggingarfélag þarf líka að vera stórt til að halda þjónustu gjöldum í lámarki. Svo mætti líka vera ein Olíu verslun, en afgreiðslustaðir innanlands mættu allir vera í einkaeign, hver um sig.  Eitt vatnsöflunarfyrirtæki og Eitt Raforku fyrirtæki og vindorku.

Aðrar samkeppnihæfar rekstrar einingar ættu aldrei að vera stærri en svo, að færri en 12 séu ekki á sama markaði í einu.   Fölsk samkeppni er verri en enginn. Einkaframtakið virkar betur og betur þegar fjöldi samkeppnisaðila fer vaxandi með tillit til markaðarins sem um ræðir: Við erum 300.000 þúsund sem er mjög fínt og því fljótt að útrýma láglauna rekstri eða afleitum.   Margir nauðsynlegir Dómarar og lögfræðingar og lögreglumenn og mikill nauðsynlegur eftirlitskostnaður er ekki mælikvarði á gott velferðakerfi og því ekki eftirsóknarverður. Lögbundin lámarkslaun eru eini mælikvarðinn sem ekki er umdeildur. Kostar ekki 100 hagfræðinga til að mæla hann.

 

Til þess að reka Íslenska þjóðríkið eins og arðbært einkafyrirtæki verður miskunnar laust að reka alla óhæfa aðila í ábyrgðarstöðum á þess vegum, vakni grunur  um hæfisleysi. Þá sem eru ráðnir í þjóðarkosningum á skilyrðislaust ekki að kjósa aftur  ef þeir voru ekki að standa: fordæmisgildið býður hættunni heim.

 

Það þarf að gera meiri körfur um grunnmenntun svo sem flestir kjósendur hafi fullorðinsþroska og greind til að kjósa og bjóða sig fram. Orðaforði forði frá greindarleysi.  Almennt hefur hann verið á undanhaldi frá 1972. Sérfræðingur á takmörkuðu svið tryggir ekki að hann sé sérfræðingur á milljónum annarra sviða eða með öðrum orðum hann sé almennt greindur. Hlutir sem hafa verið að sanna sig betur og betur síðustu 30 ár. Fágreind alþjóðavæðingarinnar.

Heilbrigð Bankaviðskipti framtíðarinnar

Ef menn gera miðstök, ef menn stofna samfélaginu í hættu...

Það er ekki það sem við viljum og gerum ekki ráð fyrir sérstakalega í ljósi reynslunnar.

Þetta skiptir ákvæði skiptir engu máli í framtíðinni því það mun aldrei reyna á það. Því  það tryggir aðhald í ljósi þess að enginn ábyrgur aðili vill tilkynna slíkt opinberlega.  Þá verð menn einfaldalega að hugsa áður en þeir framkvæma sumir að fara sér hægar. Vera vel undir öllum viðmiðunarmörkum í samræmi ábyrgrar peningastefnu sem er fyllilega í anda Sameiningar Evrópu [UE] og í þágu hagsmuna Íslensku þjóðarinnar.

Allir ábyrgir aðila sem hafa kynnt sér stjórnskipunar og samfélagsgerðar skrá Sameiningarinnar vissu að þessi bóla mynda springa í ljósi hlutverks Kerfis Seðlabanka Evrópu  og stjórnarskrár hliðskipunar markmiða hennar hvað varðar Meðlima-Ríkin.  

Íslendingar máttu spreyta sig á uppbyggingu austur útvíkkunar Sameiningarinnar, taka byrjenda áhættu þar sem ESS samningur tryggir þá sem þeir væru í gamla ESB sem rann í EB: Bandalög Evrópu 1967 [EC]: 1993 urðu svo Sameining Bandalaganna UE.

Hliðskipunin gildir augljóslega sér í lagi í ekki falskri sýndar banka samkeppni innan Sameiningarinnar sem Íslendingar hefðu átt að virða. Lúxemborg fékk Fjárfestinga Banka Evrópu.

Þeir sem virða ekki hefðbundnar markaðsreglur verða að gera það á eigin spýtur því allir verða að spila saman í heiðarlegri samkeppni en ekki hver á annan og virða kröfuna um fjölda keppenda og sýna þeim sem fyrir eru gagnkvæma virðingu ef um sjálfsagða nýliðun er að ræða.

 

Íslendinga fengu lungann af sölu sjávarfangs inn á lávörumarkaði Sameiningarinnar. 

Heilbrigð Bankaviðskipti í framtíðinni

Gæti kollvarpað fjármálalífinu

Nútíma dulbúinn skattheimta ný-aðalsins?

Þegar "meint" einkavæðing hófst á ríkisreknum þjónustu fyrirtækjum [lítt gjaldeyrisaflandi] og þau urðu ohf/ehf með óbeinu ríkiseignarhaldi fóru þá skuldir og framtíðar skuldir þeirra frá ríkisjóði yfir á þau sömu í framhaldi?

Er verðbréfahöll nauðsynleg forsenda til þess að hámarka lántökur almennt hjá [ríkisvernduðum] einkafyrirtækjum og sveitarfélögum?

Einokunarverslun Dana gekk út á að hafa alla í reikning, þá töldu flestir forfeður okkar að skuldleysi væri mælikvarði á raunverulegt frelsi: það að vera efnahagslega óháður.

Hversvegna þarf efnahagstjórnun að ganga út á það að allar þjóðfélagseiningar Íslands séu skuldugar?

Hversvegna er ekki hægt að byggja upp þjóðfélagsgerð þar sem  forgangsröðin er: einstaklingar, heimili séu yfirleitt skuldlaus? Síðan í framhaldi mörg lítil skuldlaus raunarðbær fyrirtæki?   Þá ættu sveitarfélög að geta orðið skuldlaus og síðan ríkisjóður?

Mér sýnist á öllu að samfara samþjöppun fyrirtækja vaxi skuldsetningin frekar en hitt, og þá eru allar forsendur fyrir  samþjöppunni: meintri hagræðingu fyrir bí.

 

Vaxtaskattar sem lenda hjá Seðlabönkum og Ríkistjórnum einkavinum ný-aðalsins er það ekki málið. Halda tekjum 2/3 einstaklinga þjóðar [samfélags í augum ESB -sinna] niðri, eykur lánsþörf þeirra og skerðir sjálfímynd þeirra og val möguleika. Rekstrartekjur lánastofnanna eru  jú vextir. Gróði lánastofnanna gróði óábyrgra ráðherra framkvæmdavalda ný-aðalsins. Stjórnmálamanna og hinna 700 sem hafa sér kjaradóm og þurfa því ekki samþykki alþingsmanna fulltrúa atvinnuveitenda þeirra þjóðarinnar á hverjum tíma.

Sviss er til fyrirmyndar hvað varðar val á seðlabankastjórum. Ísland er of lítil efnahagseining til að vera með Seðlabanka yfirhöfuð: kostar of mikla almenna skuldsetningu. 

Venjan að hafa einn eða fleiri aðstoðarbankastjóra

Lýðskrum

Samningurinn um Evrópskt efnahagssvæði [ESS] eða upptaka regluverks [laga og reglna: frjáls flæðis og samtvinnunar m.a.] einokunarbandalags gömlu nýlenduveldanna og einræðisherranna [ESB] hefur fyrir löngu gert ný-aðli ESB leyft að beita okkur efnahagsþvingum [í formi afarkosta í lánafyrirgreiðslum t.d.].

Stjórnarskrá ný-aðals jafnaðarmanna [til hægri og vinstri] Evrópu [Lissabon samningurinn] felur í sér sjónarmið jafnaðarmanna um að fjöldi kjósenda á bakvið sérhvern lagasmið: þingmann löggjafarvalds Evrópu ráði. Ekki tekjurnar á því svæði sem hann er fulltrúi fyrir.

Undantekning [Gulrót] í dag er ekki undantekning á morgun samkvæmt markmiðum stjórnarskrár Evrópu. Halda ESB áróðursmeistararnir að við lýðurinn á Íslandi, sem hefur viðskiptavit og hámörkun arðsins okkur í hag að leiðarljósi, séum ASNAR.  

Núna þegar Íslenska lýðnum er að vera ljós samtryggingarkerfi Íslenskra ESB ný-aðals Kandídata: stjórnmálamanna [mafía] þá á að toppa það með að sýna okkur hvernig það virkar hjá ný-aðlinum í ESB.

Lýðurinn á Íslandi verður að bjarga sér sjálfur og segja upp ESS og regluverkinu, leita samstöðum með þeim þjóðum sem eru í samkeppni við einokunarbandalag gömlu harðstjóranna. 

Við erum ríkur lýður með nóg að mat, drykk, og orku og húsnæði, og fataefni. ASÍA, Afríka, S-Ameríka og N-Ameríka, Ástralía ásamt lýð Evrópu,  eru okkur vinveittar, einu sinni við losnum undan efnahagsþvingunarvald ESS og öðlumst Fullveldi aftur.  Þar sem magn innflutnings þarfa er svo lítið þá ná við miklu hagstæðara innkaupsverði með að sleppa milliliðum í Evrópu. Versla beint við framleiðslu þjóðirnar.

Einnig með því að leggja áherslu á hátekju framleiðslu til dreifingar í minna magni inn á marga hátekjumarkaði minnkum við áhættuna og aukum virðisaukann innanland. Hátekjuvörur þola tolla og hinir ný-ríku í heiminum setja það yfirleitt ekki fyrir sig [snobb]. Auðveldara er fyrir lítinn aðila að fá utantekningar  frá tollum  fyrir lítið magn handa þeim ríku: þar sem veldur ekki röskun á stöðuleika ríkis kaupanda.

Tekið verði tillit til sérhagsmuna Íslands