Aldur og falið vald

Aldur og valið vald.

Hágreindir einstaklingar samfélaga eftir miðjan aldur 35-45  hræðast aldurskiptinguna sér í lagi í nú meintum velferðar samfélögum. Sömu einstaklingar ráða í raun 90% öllum raunverulegum ákvörðunum er skipta [valda breytingum] máli innan og milli samfélaga.  

Eftir miðjan aldur hefst nýr áfangi í líf sérhvers einstaklings það er leiðin til uppskerunnar [sem maður sjálfur sáði?] m.a. lífeyrissjóðs gulrótarinnar.

Almennt hræðast einstaklingar undir miðjum aldri ekki aldurskiptinguna þar sem í þeirra huga er toppinum náð um miðja aldur og þeir sjá yfirleitt ekki fram yfir hann, sér í lagi í nú meintum velferða samfélögum, þar sem innrætingin hinna eldri á hræðslunni er ekki til staðar: kynslóða skipting velferðasamfélaganna.

„Propaganda“ er stjórnmálegt hugtak sem hágreindir á meginlandinu   skilgreina þegar stjórnmálaleg samtök róa öllum árum [stefna úr öllum áttum] til að ná fram hugsjónalegum stefnumálum sínum [ málefnum samfélagins?].   Helstu nútíma árar stjórnvalda [mannanna] eru ný Háskólastéttirnar : Fréttafræðingar, stjórnmálafræðingar og hagfræðingar sem ég tel lítt vera yndi hinna vísu.  [Er byggja líf og reynslu sitt á sinni eigin köku sem þeir hafa bakað sjálfir.] Áróður er Íslenska hliðstæðan þá á merkir „yfir“ öllum megin er þá róið eða stefnt að úr öllum áttum.

 

Nú Sameinuðu [meginlands] Evrópa [SE] fer afar leynt með hræðslu sína, meir en 50 ára hræðslu við aldurskiptinguna.  Fyrir um 20 árum gripu hinir hágreindu yfir miðjum aldri til þess ráðs að innleiða nýbúa, því miður virðist getuleysið loða við Evrópu meginlandið og innflutningur skilað ekki þeim nýburafjölda sem til var ætlast heldur stórum hópum sjóða þurfandi sem því miður hafa ekki þá genatísku þætti til að vera sjálfstætt hugsandi og skapandi.     Skömmu eftir að Svíar sameinuðust Evrópu líkamanum sögðu sænskir barnakennarar: „ hafið engar áhyggjur, þótt sænsku frumbyggjunum fækki, þá bjarga sænsku nýbúarnir málunum.“

Önnur hræðsla sem ekki er talað um í meir en 20 ár inna SE: atvinnuleysið sem var leyst að miklum hluta fyrir um 20 árum.  Stytting vinnuviku, Stytting starfs aldurs: 30 úr námi og 55 ára á eftir laun. Með því að slaka á greindakröfum almennra æðri mennta stofnanna mátti skapa gífurlegan fjölda meintra fræði réttinda starfa.  Tæknin hefur að mest leyti eytt þeim störfum sem byggja frekar á líkanlegu hæfi en greind. Einnig hefur Asíu líkaminn úr að velja lá-neyslu einstaklingum sem geta unnið fyrir nánast ekki neytt og fjöldi þeirra skilar meiri afköstum en fáir genalega hæfari einstaklingar sem neyta meira.

Aðal mistök Íslensku þjóðarinnar síðust 30 ár að minnsta kost voru að hugsa ekki sjálfstætt og apa allar  gervi lausnir geldrar SE til að fela sitt atvinnuleysi vandamál og sína aldurskiptingu.

Íslendingar þurfa að halda áfram í fótspor forfeðranna og fjölga sjálfstæðum rekstraeiningum stærðin skiptir engu máli heldur fjöldinn ef um hálauna og hágæða rekstur er að ræða.

Kostnaður sparast ekki bara við sameiningu hann hverfur úr landi, Stærð og fjöldi rekstrareininga taka mið af stærð sjálfbærs efnahagssvæðis.   Svæði undir 10 miljónum, hvað þá undir 1 milljón íbúa eiga enga séns í stærðina nema á kostnað fjöldans sem tryggir heilbrigða samkeppni sem er grunnur allrar langtíma arðsemi og almennar velferðar sjálfbærar efnahagseiningar.