Óeðlileg bankastarfssemi?

"Þegar almenningshlutafélagið Baugur kaupir Vöruveltuna þann 21. maí 1999 átti Jón Ásgeir því 25% í félaginu, 45% voru í eigu Fjárfars og 30% í eigu Kaupþings og Landsbanka."

Þetta finnst mér dæmi um að þegar skuldarinn er orðinn of stór fyrir Bankanna. Í eðlilegri bankastarfsemi eiga bankar ekki að vera vasast í samkeppnisrekstri á öðrum mörkuðum. Í venjulega árferði á það að heyra til undantekninga að bankar breyti skuldum í eignarhlut í áhætturekstri. Skuldarinn farinn að stjóra lánadrottnum. Svo er auðvelta að geta sér til um að greiðslur í áframhaldi viðskiptum hafi verið á formi skuldabréfa útgáfum með óábyrgum veðum : svo sem í óarðbærum rekstrarfyrirtækjum eða fasteignum á ofurmatsverði.

Bankarnir verða svo ósjálfstæðari og ósjálfstæðri. Fákeppni vex á markaði, heilbrigð samkeppni á undanhaldi. Hugmyndir fjöldans um heilbrigðan markað og eðlilega verðmyndun verða fyrir óbætanlegum skaða. Svona bankagrunnur átti aldrei séns á því að vera í samkeppni á mörkuðum þar sem vestrænir lagaramar og siðir gilda: Sbr. USA og Great Britain.  

Seðlaprentun er eitt.  Seðlaframleiðsla: eign keypt á óeðlilegu yfirverði með útgáfu skuldabréfa sem Bankinn tekur upp í reiðufésskuldir.  Kemur ekki á vart þegar þetta er í svo stórum stíl sem raun ber vitni að Seðlabankinn sé órólegur. Hverjir borga svo þegar upp er staðið lausfjárs tapið? Jú við neytendur sem eigum reiðuféið og njótum ekki slíkra bankalánayrirgreiðslna af því skuldum ekki nógu óeðlilega mikið.

Allt er þetta gert til að blekkja lánadrottnanna þegar upp er staðið: "Okkur" sem flestir vísa í sem íslensku þjóðina. Það þarf enginn að vera í vafa í dag.

Viðskipti, ekki fjársvik

Hverjir gátu gert sér grein fyrir þessu?

"Tekur greinarhöfundur fram að það sem bíði íslenskra skattgreiðenda sé um tuttugufalt á við það sem Svíar þurftu að greiða fyrir sína bankakreppu. Eins sé þetta margfalt það sem Japanir þurftu að greiða í sinni efnahagskreppu."

Þeir sem mestu þekkinguna hafa? Þeir sem græddu mest? Þeir sem sátu beggja vegna allra borða?

The con artists?

Ísland í dag samkvæmt Economist

OfurlaunaSkattar

Ofurlaunaskattar á allar kennitölur starfandi í fyrirtækjum sem hafa ekki uppfyllt eðlillega rekstrarávöxtunarkröfu að meðaltali síðust 7 ár. 2003-2008.  99%-44% . Laun yfir 1.000.000 á mánuði. Hér er átt fyrirtæki starfandi á frjálsum markaði í þágu fjöldans.  Tekjur geta fjölgað störfum hjá skattinum. Einnig er ljóst að ekki geta hluthafar átt von á arðgreiðlum næstu árin meðan verið er að styrkja stoðum undir reksturinn.

Þeir vita sennilega allir að hlutabréfa eign í fyrirtækjum fylgir áhætta  og verða því alltaf að gera ráð fyrir því að hafa efni á að halda þeim í langan tíma.

Gott að enginn Kommúnistaflokkur er á þingi í dag. Svo þverpólískur stuðnungur allra þingmanna liggur fyrir.

Auðvitað má útvíkka þessi sjónarmið á önnur rekstraform.

Ábyrgð og fyrirhyggja í fyrirrúmi.

Tekjuskattur og útsvar hækka

Eðlilegur og heilbrigður rekstur

Ríkið skal á öllum tíma stefna að halda öllum kostnaði í lágmarki.  Ef virðing og ábyrgð Forrsætisráðherra er metin mest.  Þá er það rétt að aðrir í þjónustu ríkisins, óháð eignaformi, taki mið af því.   Í ljósi mikilla uppsagna í þjóðfélaginu er mikill markaður af hæfum starfskröftum.  Séu uppsagnir og endurráðningar það sem þarf til að spara kostnað þá skal gera það strax.  Ríkið á ekki að vera að vasast í þeim rekstri sem aðilar á frjálsum markaði geta sinnt með minni kostnað og jafnvel í þágu fjöldans.  Hinsvegar þegar slíkt er ekki til staðar þá gengur ekki að bera kostnað æðstu stjórnenda [hjá ríkinu] við aðra stjórnendur á frjálsum markaði í þágu fjöldans sem eru ekki til staðar.  Sérhvert fyrirtæki á frjálsum markaði hefur sínar eigin forsendur og viðmið um kostnað á sérhverjum tíma. Í því felst frelsið m.a. .  Fyrir hvern ofurlaunamann hjá ríkinu sem sparast þá opnast tækifæri til að halda miklu fleiri stöðugildum venjulegra launa í gangi. Það er frelsi í þágu fjöldans. Uppstokkun ætti að vera lokið í enda marz.  Megi Árni M. ganga fram af kappi. Áður var þörf nú er nauðsyn.

Vill lækka laun ríkisforstjóra

Tími til kominn

USA búinn að vara við, Bretar búnir að var við, Seðlabankinn búinn að var við, ESB búið að vara við [undir rós], Jón Steinsson hagfræðingur USA búinn að var við og nú í dag síðast fyrrverandi forsetisráðherra Svíðþjóðar G. Persson. Alveg ljóst að í krafti gífurlegrar græðgi og skuldafíknar [og í skjóli galla í Íslenskum lagarömmum] hafa ýmsar kennitölur með hátterni sínu og framferði skaðað [efnahagslegt] þjóðaröryggi Íslands og orðspor. Að öllum líkindum komið henni á langvarandi skuldarklafa til framtíðar. Í ljósi þess að ríkissjóður var skuldlaus og þjóðartekjur Íslendinga með þeim hæðstu í heimi verður alls ekki hægt að kenna öðrum þjóðum heimsins um þá sérstöku stöðu sem hér er komin upp.

Tveggja vikna umsóknarfrestur

Ætli stjórnvöld taki mark á fyrrverandi forsetisráðherra þó sænskur sé?

"Þið verðið að endurheimta trúverðugleikann, þið verðið að hafa allt bókhald fjármálafyrirtækjanna opið og læsilegt fyrir almenning. Allt verður að vera uppi á borðinu, sagði Göran Persson, fyrrverandi forsætisráðherra Svíþjóðar, sem hélt ræðu í hátíðasal Háskóla Íslands í dag." Skv. RUV 18.00

Þetta er það sem 99,9 % þjóðarinnar hafa krafist frá upphafi.  Fyrirlitningin sem felst í að leyna þá sem ætlast er til að borgi brúsann þegar upp er staðið er ólýsanleg. Það er hægt að byrja á morgun að setja bókhöldin á netið. Það getur ekki verið að menn hafi eitthvað saknæmt að fela og tæknilega eru öll fyrirtækin gjaldþrota og því um enga tæknilega samkeppnisstöðu. Við eigum Ísland sem borgum skuldirnar. Og eigum íbúðarhúsnæðið sem var veðsett í þágu ofurgræðgis gengisins. Við viljum ekki viðreisn þess sem var. Við viljum heilbrigða samkeppni  því fleirri sem keppa því skemmtilegra.

Þrælar hafa ekki keppnisskap.

Sækið þið strax féð ykkar þið megið ekki láta þá sleppa: sagði Persson líka.

Hvað er margir komnir undir lás og slá? 

Þagnarskylda

Það er óbyrgt að ætlast til að Davíð Oddsson bregðist þagnarskyldu: sem hlýtur að vera þess eðlis að þjóðarskaði gæti hlotist af. Það verður að dæma Seðlabankastjóra til að tala: létta af honum þagnarskyldu. Reka hann þá ef skýringin er ekki nógu góð.

Davíð skýri orð sín

Árangurstengd laun

Ég held að það væri gott að innleiða árangurstengd laun hjá öllum forstjórum. Hjá launaþega samtökum er varla um áhættu að ræða. Lámarkslaun ættu að vera grunnlaun. Heiðurinn spilar þarna stórt mál inn í. Laun annarra forstjóra ættu líka að vera árangurtengd og innfalið í þeim kostnaður  við rekstur  hluta yfirbyggingar: Svo sem risnu, ritara og nánustu aðstoðarmanna. Það myndi skila arðbærara fyrirtæki því því nettó tekjur forstjórans færu þá eftir hæfni hans að finna jafnvægi milli risnu, kostnaðar yfirbyggingar og hagnaðar í rekstri. Ef þetta færi ekki saman myndu hluthafar, eigendur að sjálfsögðu finna sér nýjan forstjóra með tilheyrandi. Hjá ríkisfyrtækjum gæti þetta komið í stað einkavæðingar sem á varla rétt á sér nema þegar ekki er um fákeppni að ræða.

Laun stjórnenda helstu lífeyrissjóða munu lækka

Vit-laus

Vitur nærri getur, Reyndur veit þó betur.  Hér er um hvorugt að ræða. Í barnaskóla falla menn nú víst ekki lengur. Í stjórnmálum í venjulegu árferði má búast við að kjósendur séu umburðarlyndari. Vit-leysa ráðherrans tengist honum greinilega og það er til skammar ef ekki finnst annar vitmeiri til að leysa hann af. Þessi hefur ekki vit á sínu eigin hæfi. Það er ekki glæpur í sjálfum sér að vera vit lítill. Flestir íslendingar gera hins vegar miklu meiri kröfur þegar á vit ráðherra reynir.

Björgvin vissi ekki um KPMG fyrr en í gær

Einstaklingar firra sig ábyrgð

Þetta er að hluta til gert með samþykki aðallánadrottins: viðskiptabankans. Sem telur þessa niðurstöðu þjóna hagsmunum sínum best.  Persónulega finnst mér að allt svona eiga að vera uppi á borðum.  Bankinn hefði örugglega ekki samþykkt þetta ef hann hefði haft góð veð fyrir því sem hann lánaði.   Banki að bjarga sér fyrir horn? Óábyrg lánafyrirgreiðsla?

Next og Noa Noa aftur í eigu sömu hjóna