Um ranglátar vaxtabætur

Vaxtabætur eru eins og orðin segja: Bætur vegna ranglátra vaxta.
Viðurkenningin á  því að miða verðtryggingu á íbúðarhúsnæði  heimilanna við vísitölu neysluverðs í stað þess að miða við verðmæti veðsins sem er grunnur lánsins.

   Íbúðaverð heimilanna er friðhelgur markaður.

Réttan  grunn vístölu heimilishúsnæðis  þarf ekki að bæta ef rétt er að staðið.
Ríkið gæti átt hlut í húsnæði fátækra ef þeir munu finnast.
Ef um neytendur íbúða er að ræða þá verður manni ískyggilega  hugsað til vísitölu sem étur upp veðið á erfiðistímum heimilanna: vísitölu neysluverðs . Veðið er ákveðinn fermetrafjöldi í heimilis íbúðarhúsnæði.

Athugasemdir

[Gylfi Björgvinsson, 18.11.2008 kl. 14:19]

Já mér hefur lengi fundist þetta það sem þarf að gera .... við höfum fordæmi  sem eru afurðalánin  þar er lánveitingin bundin viðfangsefninu það er markaðnum fyrir þær afurðir sem lánað er út á

[Júlíus Björnsson, 18.11.2008 kl. 16:29]

Markaðarnir sem hinir fornu hagfræðinga höfðu í huga.  Eftir að hafa komið heim að markaði: Í hádeginu?. Ég var í Portugal árið efir að Salazar fór frá. Og þá hafði hann fryst samfélgið fyrir breytingum svo má segja að ég hafði kynnst hinu upprunalega hreina kerfi frá fyrstu hendi. Það er enginn sýnilegur markaður í lífi hins almenna borgara nú til dags. Og alls ekki innan veggja Háskólanna. Að einfalda hlutina með að setja allt undir sama hatt skapar oft meiri vandamál en ef tekið hefði verið tillit til þess að hver markaður hefur sín sérkenni og viðmið. Almenningur á rétt á því að skilja hlutina til að geta gerst virkur þátttakandi. Það kalla ég frjálsan markað: frelsið til að velja á sínum forsemdum.

[Gylfi Björgvinsson, 19.11.2008 kl. 19:00]

Góð rök hjá þér Júlíus