Reynsla og fagmenntun í fyrirrúmi.

Kastljós, miðvikudaginn 7. janúar 2009

Við ræddum við Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, utanríkisráðherra og formann Samfylkingarinnar um meinta bresti í stjórnarsamstarfinu, Það hvort Nýja Ísland sé eitthvað opnara og gagnsærra en það gamla, álit umboðsmanns Alþingis vegna dómararáðningar, ástandið á Gaza, ágreining um umsókn að ESB og það hvort hún telji að tími sé kominn til að efna til kosninga í vor. En áður en við heyrum í Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur þá sjáum við hvernig stjórnarsamstarfið hefur birst landsmönnum á síðustu dögum í fjölmiðlum.

98% þjóðarinnar [hin þjóðin] þarf ekki í framtíðinni yfirgrýlu: BeauroKrata í Brueselles ESB til að kenna öllu um. Við þurfum að vanda valið í kosningum og spyrja okkur spurninga. Hvað reynslu hefur þingmannsefnið? Stendur hann undir meintri menntun sinni: spilling er jú á öllum sviðum. Víkur þessi til hliðar þegar sá eða sú sama hefur áður lagt blessun sína á það sem einn greindasti Bankastjóri seinni kynslóða Bjarni Ármannsson hefur sýnt fram á að mátti sjá fyrir. Eigum við að byggja efnahag heimilanna á trúarbrögðum einum saman?  Leysir fagurgalinn öll vandamál?  Viltu þú gefa sama aðila tækifæri til áframhaldandi áhrifa í ljósi þeirrar reynslu sem þú hefur af honum. ESS regluverkið [kynning á ESB] markaði upphaf hörmunga 98% þjóðarinnar: Almennri láglaunastefnu, Fákeppni, eignasöfnun á fárra hendur, skuldasöfnunar á okkar kostnað og lávöru keðjufjársuguhringa. Allt gervilífskjara kaupmáttur til að svæfa siðgæðisvitundina, meðan ESB auðhringirnir hugsuðu sér gott til glóðarinnar, því erlendu fjárfestingar þeirri í tækifærum komandi kynslóða, verðandi nýlendu myndu tryggja þá öllu hruni og gott betur. Heimilin voru jú veðsett og Íslensku BeauroK-rötunum var fulltreystandi til að gæta hagsmuna hinnar geldu, auðlindasnauðu, yfirstéttar: fornu nýlenduveldanna í ESB.  

Nú er tækifæri að koma íslensku beauroK-rötum frá en ekki vaða úr öskunni í Eldinn. Í ESB er ekki minni siðspilling þótt hún takmarkist við, hlutfalslega færri tækisfærisinna.  

Nettó Þjóðarframleiðslutekjur mánaðarlegar eru um 500.000 kr. á nýfæddan Íslending þrátt fyrir lágkúru stefnu.  Tvöfalda mætti þær á skömmum tíma ef áhersla væri lögð á fámenni og gæði. Gífurlegt fjármagn bundið í auðlindum okkar tryggir okkur vini um heim allan sér í lagi þegar búið er losa okkur við risa regluverkið, sem fylgt hefur tálsýn ESB: gömlu nýlenduveldanna.   

Íslenska þjóðin 98% bað ekki um að vera höfð að ginningarfíflum, hún hefði aldrei þurft að reiða sig á lántökur, ef skiptingu kökunnar hefði alltaf verið skipt af ábyrgð og náungakærleika almennt. Undir lokin var skuldsetningunni sama og segja troðið upp á þá sem treystu meintum frændum sínum að langfeðga tali.   Þótt sumir þekki vanmátt sinn og halda að aðrir læri ekki af reynslunni, þá er 98% þjóðarinnar búinn að læra nóg af því að treysta blint og hún gerir ekki þau mistök aftur: í því samhengi stekkur henni ekki bros á vör eða er hlátur í huga.

Kjósandi góður líttu þér nær, þú eða einhver sem þekkir hlýtur að geta bjargað sér sjálfur  eða stýrt þjóðarskútunni betur en hingað til. Við þurfum að kjósa þá, sem við teljum ábyrga af því að reynsla hefur kennt okkur það.  Af Íslendingu um 98% er nóg úr að velja.

ESB yfiryfir óstjórn er nóg af því góða. Við þurfum að stjórna okkur sjálf í framtíðinni. Tími forræðishyggju og ráðstjórnar er liðinn á Íslandi. Hinn almenni einstaklingur er framtíðinni.

Fari þeir sem fara vilja.

Í ljósi meir en 20 ára reynslu af ESB regluverkinu [ESS] og þeirri siðspillingu, sem að flestra, ábyrgra manna mati hefur fylgt upptöku þess, er ekkert eðlilegt að 98% þjóðarinnar vilji innlimast í ESB og festa lágkúruna í sessi.

Ég skora á bauroKratanna í Sjálfstæðisflokknum að ganga í þann flokk sem tryggir best hagsmuni þeirra, svo 98% hefðbundinna kjósenda flokksins, um jöfn tækifæri allra, geti svarað kalli í komandi kosningum.

Rökleysu fagurgalans má kalla tvíhyggju, því allt er þegar þrennt er. Val, Frelsi, Mannúð.

Nýtt Ísland með nýjum einstaklingum. Byggt á gömlum siðum og gildum sem 98% þjóðarinnar þyrstir í, eftir að hafa verið afvegaleidd af  misvitrum ofurblekkingameisturum í nafni trausts og trúarbragða.

Það er ekkert nýtt undir sólunni við viljum hið gamla góða Ísland. Kerfið sem hrundi það er hugarfóstur BeauroK-ratanna eða regluverkið, og þær breytingar sem voru framkvæmdar með tilvísun í ESB innlimum.  

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 8.1.2009 kl. 03:05]

Hún Ingibjörg og stjórnin öll eru landráðamenn að mínu mati.  Þau hafa brotið stjórnarskrána með aðgerðaleysi sínu.  Þau hafa hneppt okkur í þrældóm um ókomin ár. 

[Júlíus Björnsson, 8.1.2009 kl. 04:25]

98% þjóðarinnar getur tekið málin í sínar hendur og tekið upp hina gömlu góð stjórnarskrá og hent ESB regluverkinu. Erlendu auðhringarnir gætu svo fengið höfuð landsölumannanna á silfurfati. Með þjóðarrétti myndum við svo neita að borga skuldir sem við berum ekki ábyrgð á.  Við sem þjóð berum ekki ábyrgð á misferlum framinn af einkaaðilum utan lögsögu Íslands.

Gjaldþrota er Ísland ekki [ESB áróður] við erum í heimatilbúnum skammtíma greiðslu erfiðleikum. Samanber nettóþjóðarframleiðslu og bundið fé í þjóðarauðlindum. Það má rækta bananna á Íslandi og kaupa alla ódýran innflutning frá Asíu. Milliliða laust. ASÍA framleiðir hágæðavöru fyrir USA sem má versla á nettinu oft helmingi ódýrrari en lávörudraslið sem sem meintar betri auðhringakeðjur bjóða okkur upp á: spes framleiðsla á á láglífskjara markaði. 

Þetta var kallað svindl og okur fyrir nokkrum árum þegar álagning var föst. Ætli hún sé ekki oft á tíðum yfir 1000% nú til dags.