Neyðin kennir naktri konu að spinna

Verðfall á mörkuðum ESB er fyrirsjáanlegt sér í lagi látekjuhlutanum. Nú eru Íslendingar í vondum málum. Áherslur á innlimun í ESB síðust áratugina.

ESS og regluverkið sem réttlætti:

1. einkavæðingu ríkisbanka og Auðlinda, ásamt samþjöppun fyrirtækja: samþjöppun valds á fárra hendur eða merkir einokun eða fákeppni : eitur á alla heilbrigða samkeppni sem byggir á fjölda en ekki stærð, var sagt hagræðing.   [Til að fjármagna uppbyggingu alþjóðafjármála stórveldis og skattaparísar erlenda fjárfesta; Reykjavík átti að jafnast á við New York]
2. óheft flæði fjármagns og lálaunafólks áttu líka að skipta öllu máli. [til að útrýma tækifærum Íslendinga til að efnast almennt]

Hvað þar að gera?

1. Breyta áherslum í sölumálum sjárvarfangs til að styrkja undir stoðir sjávarþorpa.
2. Efla smábátútgerð til að styrkja undir stoðir sjávarþorpa.

Nú í dag gengur allt út að selja afurðir inn á látekjumarkaði ESB  í miklu magni til dreifingar í lágvörukeðjur.  Í stað þess að leggja á gæðaframleiðslu fullunninna sjávarafurða heima í héraði til útflutnings á fjölmarga hátekjumarkaði í stórborgum alls heimsins frá Lagos til Peking og New York til dæmis. [Alveg eins og við höfum kynnst hér í skjóli ESB eru erlendis tvær þjóðir: ein sem veit ekki aura sinna tal sem er því stærri hátekjumarkaður því sem heildar íbúafjölda þjóðarinnar er meiri.]  Það sem einkennir hátekjumarkaði er að tollar eru ekki eins mikil hindrun þar sem allt gengur út á geta veitt sér það best hverju sinni og kreppur hafa ekki áhrif á kaupmátt á þessum mörkuðum. Líka er auðveldra að komast með ívilnanir frá tollum þegar lítið magn raskar ekki stöðugleika viðkomandi þjóðar. Sérhvert þorp gæti haft sín sérsvið og LOGO og selt sínar afurðir í gegnum netið, flugsamgöngur er góðar, nóg er af viðskiptamenntuðum Íslendingum og ensku kunnátta almennt góð um allan heim.  Aðalatriðið að hafa sem flesta kaupendur til að minnka áhættu og halda sem mestum virðisauka heima í héraði til að styrkja  velferða kerfi þess. Smábát útgerð með handfærum og línu er búbót sem eykur fjölbreytni og styrkir ferskfisk útflutning inn á t.d. 5 stjörnu veitinga hús og Hótel.  

Meiri gæði, meiri fjölbreytni, fleiri söluaðilar, fleiri kaupendur, fleiri hátekjumarkaðir það er að hámarka arðinn [virðisaukann sem verður eftir heima í héraði].  Tólin og tækin eru mannauður til orðs og æðis: almenn hálaun [næsta þjóðarsátt], sterkur gjaldmiðill: Dollar, enskukunnátta, og netið. 

En fremur vil ég sjá að fiskur, kjöt, grænmeti og annar iðnaður sé ódýrastur heima í héraði. Það er framleiðendur og heildsalar hafi verðlista upp á borðum. Öll sala af þeirra hálfu sé gegn staðgreiðslu. Séu þeir með smásölu afhendingu samhliða þá gildi það sama um verð og og greiðslu. [Sumt dýrara sumstaðar er jafnræði í ljósi heildardæmisins].

Kaupandi greiði alltaf flutnings kostað og fjármagnskostnað og ber ábyrgð á sinni rýrnun og uppsetningu vara í sinni verslun eða heimili. Einfaldar samkeppni eftirlit því kaupandi myndar sinn afslátt sjálfur  eins og hagsýn húsmóðir. Bankinn getur þá orðið besti eftirlitsaðilinn til að halda vörð um heilbrigða samkeppni.

Einkaframtakið þar sem eigandi er virkur á staðnum er besta formið því engin passar betur upp á eign sína en eigandinn sjálfur. Fleiri sjálfstæðar smá einingar virkari og heilbrigðari samkeppni.'

 

Kostir dvergefnahagsríkis eða lítillar þjóðar með gífurlegar auðlindir. Hún getur stjórnað flæði fólks og fjármagns. Hún getur haldið upp almennum hátekju launum. Kostir að selja á marga hátekjumarkaði að selja litið magn vítt og dreift um um heiminn eru ennfremur að hægt er að stjórna framboði og eftirspurn með því að fækka eða fjölga mörkuðum hratt eftir þörfum: þar sem mannauður er til staðar að hámarka arðinn. 

Valið er okkar,  Við látum ekki velja fyrir okkur.      Búin að fá nóg af því. Úlfurinn étur sauðina. Við erum ekki heimsk. 

Þorskkvóti aukinn