Ríkisábyrgð

Verða nýju einkavinavæddu bankarnir ekki alveg örugglega með ríkisábyrgð? Heimilin eru greinlega ekki hornsteinn new-sósíal samfélaga.

Bankarnir verða ekki einkavinavæddir? Kannski ekki til að byrja með. En hver meðalgreindur Bankastjóri veit að það borgar sig að vera vinur stjórnmálanna og flokka í siðspilltum elítu samfélögum. Einkabankar vinavæðast sjálfkrafa eftir að ríkisábyrgð er kominn á.  Þá er hægt blása upp efnahagsreikning [eiturbréf og ástarbréf] borga hluthöfum arð og uppskera sjálfur helling. plata manna og annan. Framferði sem ógnar þjóðarhagsmunum eða öryggi. Held nú ekki efnahagslegir hagsmunir eru ekki aðalatriðið heldur frelsið til velja sér forsjá á hverjum tíma. Öryggið er alls ekki í hættu meðan aðgangur að stóru elítusambandi blasir við. Ísland býr yfir mannauð sem hefur aðra eiginleika en almenningur annarra landa, á hann má alltaf löglega kasta klúðri meðalgreindra stjórnmálamanna og bankastjóra ef illa fer. Það þarf ekki að brjóta lögin stundum nægir að setja ólög. Neysluverðstryggja þá er skuldsetja  heimilin er lausnin, þá halda þeir áfram að græða þegar neysla annarra minnkar [en hækkar hlutfallslega á móti vegna minnkandi veltu]. 

Fasteignaverðtryggarvaxtagengi  Mortgage loans interest rate er alþjóðlega vaxta viðmiðun íbúðarlána. Önnur gengi eða vísitölur [launa eða neyslu] fylgja grungengi hornsteina þjóðafélaganna með tilliti til langs tíma og þess vegna er sagt að gengi neyslu og launa sem hækkar oftar og á að það bólgni  miðað við stöðuleika gengið.[hreina fasteignverðtryggingu]

Stöðuleiki næst aldrei þegar Fasteignaverðbólga er er látin stjórnast af neyslu.  Þetta vita ábyrg stjórnvöld annarra landa.  Því miður býr Ísland við vinsæla ráðamenn sem hafa ekki alþjóðlegt vit á fjármálum. Þeir hagfræðingar sem búa yfir slíkri þekkingu eru ekki vinsælir hjá elítunni því að sjálfsögðu er allur hennar sparnaður neysluverðtryggður með fasteignaverðtryggingarlágmarki. Þarf hún því aldrei að draga saman seglin, minnka bruðlið aða taka þátt í þjóðar sátt.

Lykilinn er að hafa  milljón í laun á mánuði minnst og þú losnar  við samfélagslega ábyrgð.

Ef Íslendingar hefðu þekkingu til að reikna eðlilega fasteignaverðtryggingarvexti samkvæmt alþjóðlegum stöðlum hefði ekki orðið þensla á fasteignamarkaði. Sennileg hefði aldrei orðið hrun og við ekki orðið fyrir miklum búsifjum almennt vegna erlendrar kreppu.

Ég vil ekki ráðstjórn þeirra sem geta ekki gert eins og aðrar þjóðir sem ég ber virðingu fyrir. Sterk greinda einstaklinga í forustu á öllum tímum.

Hagfræðingar sem hafa mælt með neysluverðtryggðu fasteignaverðtryggingar lámarki hingað til eru algjörlega vanhæfir á alþjóðlegan mælikvarða og á að vara fólk við því að hlusta á þeirra ráð þau gætu verið jafn arfa vitlaus. Burt með [falsspámennina] eða vitlausu fræðinganna. Þetta kallast líka erlendis: sjálfvirk verðbólgu skrúfa.

Nærri 19 þúsund á vanskilaskrá

Athugasemdir

[Hörður Halldórsson, 10.6.2009 kl. 11:33]

Þegar hrunadansinn byrjaði lofaði Geir Haarde að tryggja innistæður fólks.Í raun þá var hrunið það mikið að í raun er ekki hægt að tryggja nokkurn mann.Í raun ættu við að tala hvernig við reynum að jafna skaðann sem varð milli landsmanna enginn einn hópur getur verið tryggður.Og svo annað,bankarnir hafa verið með verðtryggð lán og vexti ofan á það,þannig að höfuðstóllinn tvöfaldaði sig á nokkrum árum,þetta var  góð  staða.Síðan fór sem fór.Sjaldan launar kálfurinn ..............

[Júlíus Björnsson, 10.6.2009 kl. 13:11]

Hvað með innstæður bundnar í horsteinum þjóðfélagsins eignarhlutan sem búið er að borga. Það er mikill minnihluti sem á formúgur í Banka og skuldlausa íbúð eða villu.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 11.6.2009 kl. 01:45]

Ég heyrði sögur af fólki sem tók út yfir 50 milljónir í peningum dagana eftir hrunið.  Fólk fór út með marga innkaupapoka fulla af 5000 króna búntum. 

[Júlíus Björnsson, 11.6.2009 kl. 02:06]

Ég spyr eru þjófar hræddari um sitt en aðrir?

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 11.6.2009 kl. 02:41]

Ekki veit ég það, ég er ekki þjófur.  En ég veit að ég er þjófhrædd eftir að ég fékk demantshálsmen að gjöf í fyrra, ég tek hálsmenið ekki af mér, þori ekki að skilja það eftir.    

[Júlíus Björnsson, 11.6.2009 kl. 03:29]