Óeðlileg bankastarfssemi?

"Þegar almenningshlutafélagið Baugur kaupir Vöruveltuna þann 21. maí 1999 átti Jón Ásgeir því 25% í félaginu, 45% voru í eigu Fjárfars og 30% í eigu Kaupþings og Landsbanka."

Þetta finnst mér dæmi um að þegar skuldarinn er orðinn of stór fyrir Bankanna. Í eðlilegri bankastarfsemi eiga bankar ekki að vera vasast í samkeppnisrekstri á öðrum mörkuðum. Í venjulega árferði á það að heyra til undantekninga að bankar breyti skuldum í eignarhlut í áhætturekstri. Skuldarinn farinn að stjóra lánadrottnum. Svo er auðvelta að geta sér til um að greiðslur í áframhaldi viðskiptum hafi verið á formi skuldabréfa útgáfum með óábyrgum veðum : svo sem í óarðbærum rekstrarfyrirtækjum eða fasteignum á ofurmatsverði.

Bankarnir verða svo ósjálfstæðari og ósjálfstæðri. Fákeppni vex á markaði, heilbrigð samkeppni á undanhaldi. Hugmyndir fjöldans um heilbrigðan markað og eðlilega verðmyndun verða fyrir óbætanlegum skaða. Svona bankagrunnur átti aldrei séns á því að vera í samkeppni á mörkuðum þar sem vestrænir lagaramar og siðir gilda: Sbr. USA og Great Britain.  

Seðlaprentun er eitt.  Seðlaframleiðsla: eign keypt á óeðlilegu yfirverði með útgáfu skuldabréfa sem Bankinn tekur upp í reiðufésskuldir.  Kemur ekki á vart þegar þetta er í svo stórum stíl sem raun ber vitni að Seðlabankinn sé órólegur. Hverjir borga svo þegar upp er staðið lausfjárs tapið? Jú við neytendur sem eigum reiðuféið og njótum ekki slíkra bankalánayrirgreiðslna af því skuldum ekki nógu óeðlilega mikið.

Allt er þetta gert til að blekkja lánadrottnanna þegar upp er staðið: "Okkur" sem flestir vísa í sem íslensku þjóðina. Það þarf enginn að vera í vafa í dag.

Viðskipti, ekki fjársvik

Hverjir gátu gert sér grein fyrir þessu?

"Tekur greinarhöfundur fram að það sem bíði íslenskra skattgreiðenda sé um tuttugufalt á við það sem Svíar þurftu að greiða fyrir sína bankakreppu. Eins sé þetta margfalt það sem Japanir þurftu að greiða í sinni efnahagskreppu."

Þeir sem mestu þekkinguna hafa? Þeir sem græddu mest? Þeir sem sátu beggja vegna allra borða?

The con artists?

Ísland í dag samkvæmt Economist

Con artists

Þetta á ekki upp á pallborðið hjá Bandaríka Erninum eða Breska Ljóninu.  Undir merkjum Ný-frjálshyggju eða anti-frjálshyggju. Eðli vitorðsmanna er að þegja þunnu hljóði eða sópa skítunum undir teppi ESB alt sem tefur hjálpar þeim mest. Ofurlaunahyggjan hljómar betur hjá ESB risanum.

Hvar er siðgæðisvitundin, hvar er ábyrgðin?  

Sami maður beggja vegna borðsins

OfurlaunaSkattar

Ofurlaunaskattar á allar kennitölur starfandi í fyrirtækjum sem hafa ekki uppfyllt eðlillega rekstrarávöxtunarkröfu að meðaltali síðust 7 ár. 2003-2008.  99%-44% . Laun yfir 1.000.000 á mánuði. Hér er átt fyrirtæki starfandi á frjálsum markaði í þágu fjöldans.  Tekjur geta fjölgað störfum hjá skattinum. Einnig er ljóst að ekki geta hluthafar átt von á arðgreiðlum næstu árin meðan verið er að styrkja stoðum undir reksturinn.

Þeir vita sennilega allir að hlutabréfa eign í fyrirtækjum fylgir áhætta  og verða því alltaf að gera ráð fyrir því að hafa efni á að halda þeim í langan tíma.

Gott að enginn Kommúnistaflokkur er á þingi í dag. Svo þverpólískur stuðnungur allra þingmanna liggur fyrir.

Auðvitað má útvíkka þessi sjónarmið á önnur rekstraform.

Ábyrgð og fyrirhyggja í fyrirrúmi.

Tekjuskattur og útsvar hækka

Eðlilegur og heilbrigður rekstur

Ríkið skal á öllum tíma stefna að halda öllum kostnaði í lágmarki.  Ef virðing og ábyrgð Forrsætisráðherra er metin mest.  Þá er það rétt að aðrir í þjónustu ríkisins, óháð eignaformi, taki mið af því.   Í ljósi mikilla uppsagna í þjóðfélaginu er mikill markaður af hæfum starfskröftum.  Séu uppsagnir og endurráðningar það sem þarf til að spara kostnað þá skal gera það strax.  Ríkið á ekki að vera að vasast í þeim rekstri sem aðilar á frjálsum markaði geta sinnt með minni kostnað og jafnvel í þágu fjöldans.  Hinsvegar þegar slíkt er ekki til staðar þá gengur ekki að bera kostnað æðstu stjórnenda [hjá ríkinu] við aðra stjórnendur á frjálsum markaði í þágu fjöldans sem eru ekki til staðar.  Sérhvert fyrirtæki á frjálsum markaði hefur sínar eigin forsendur og viðmið um kostnað á sérhverjum tíma. Í því felst frelsið m.a. .  Fyrir hvern ofurlaunamann hjá ríkinu sem sparast þá opnast tækifæri til að halda miklu fleiri stöðugildum venjulegra launa í gangi. Það er frelsi í þágu fjöldans. Uppstokkun ætti að vera lokið í enda marz.  Megi Árni M. ganga fram af kappi. Áður var þörf nú er nauðsyn.

Vill lækka laun ríkisforstjóra