Heimskreppan festir sig

Þursar og aðrar risaefnahagsblokkir eru yfirleitt seinvirkar þegar kemur að því að taka ákvarðanir þegar að kreppir, sér í lagi þær ráðstjórna og skrifræðis. Litlu dverg efnahagsríkin sem byggja á lýðræði og frjálsum markaði það er jöfnu frelsi allra [Kristilegra] einstaklinga til athafna á samkeppnismarkaði [með samvinnu þegar við á] með hag allra annarra á markaði að leiðarljósi og með hafsjó af auðlindum spjara sig best.

Hinsvegar fylgir kreppu mikill lausa fjárskortur og getur hinum auðlinda snauðu reynst erfitt að afla sér hráefnis. Þá bitnar það sér í lagi á ríkum sem kallast skattparadísir og þeirra fylgifiskum og einbeita sér að fjármagnsflutningum  með það að leiðar ljósi að minnka tekjur ríkissjóða annarra landa. Og engin furða þó ESB og US vilji nú upprætta slíka aðila og þrengja skilyrði viðkomandi ríkja. Er bent á að slík starfsemi komi sérlega hart á fátækari þjóðum sem sannanlega þurfa á reiðu fé að halda.

Um þetta sjónar fjallar grein frá Reuters frá 8 nóvember 2008. INTERVIEW-Tax havens drain poor nations, OECD says

Only Liechtenstein, Andorra and Monaco are on its "black list" of uncooperative financial centres that have failed to make the political commitment to new standards

Ísland er ekki einu sinni talið með þeim sem uppfylla gagnsæis viðmiðanir. Þeir sem telja að efnahagshryðjuverkadeildir leyniþjónusta helstu efnahagsstórvelda hafi ekki haft Íslandi undir smásjánni síðustu 20 ár eru að skjóta sig í löppina.  Bláeygðir Íslendingar skilja greinlega ekki hvernig hlutirnir ganga fyrir sig í hinum stóra heimi skipulagðar glæpastarfsemi.

Hitt er ljóst að íslenski millifærslufjármála geirinn [sem tengist 70% af útlánum Íslendinga 2007] á ekki framtíð fyrir sér og er það eitt stærsta vandmálið sem blasir við þjóðinni hvað á að gera við allan þennan mannauð. Því reiðu féð verður af skornum skammti meðan heimskreppa sem engin sér fyrir endann á varir.  Það þarf að skera niður óarðbæra fjármálakerfið á Íslandi sér í lagi útflutnings aðila skattpeninga. Millifæra peningum í velferðakerfið og undir stöðu atvinnuvegi þjóðarinnar. Skipta upp mörg eða sameina í eitt öll Fákeppnisfyrirtæki innan sömu greinar.

OECD mælir djúpan samdrátt

ESB siðferði og goðsögn.

Margir ESB sinnar minna tækisfærisinnaðir halda það, að skipta um föt breyti manninum sem það gerir og er það rétt hvað varðar ytri útlit. ESB verður aldrei annað en samsuðan af þeim þjóðum sem hana byggja. Sér í lagi hvað varðar reglur lög og siðferði. Því er gott að hafa í huga áður en vaðið er úr öskunni í eldinn.   

Bandarískir fjárfestar númer 1 héldu Evrópu upp á dögum kaldstríðsins og eru nú að draga saman seglin.

ESB er lausn við auðlinda skorti og hátekjustöðugleika fámennar efrimillistéttar og fólksfjölgun vinnandi stétta. Í framkvæmd felst það með innlimun annarra þjóða og koma á hagræðingu sem veldur þörf fyrir meiri peninga í umferð og mælanlegum hagvesti til að byrja með hjá þeim þjóðum sem hafa lágar vergar þjóðartekjur Landsframleiðslu.

Vissulega má kalla hagræðingu: reglur og lög eða millifærslur. 

Norður Evrópa frá heiðnum tíma bjó við siði til grunvallar sínum lögum og svo gilti líka um aðra hluta sömu álfu.

Norður Evrópu siðferðið er á undanhaldi í ESB, en ekki ríkjandi.

ESS er sönnum um það.  Ekki hefur siðferðið batnað hér hitt þó heldur. En áherslurnar á að halda nýsiðferðinu reynast okkur ofviða í ljósi reynslunnar.  

Íslendingar [sem nýlenda] búa við tvöfalt siðferði frá fornu fari. Það er bókhaldsleiki til að lágmarka álögur vegna erlendra viðskipta yfirráða m.a. Þetta mátti réttlæta með þjóðarhagsmuni, þjóðar í neyð: fyrir okkur sjálfum sem einni þjóð.  En dönsku reglurnar innlands voru til fyrirmyndar [Norræna samfélags siðferðið].  Þegar við fengum fullræði  var bókhalds millifærslum ekki hætti heldur snéru tækifærisinnar sér í auknum mæli að landanum. Síðan var spilað með USA. Nú síðast kom ESB regluverkið [ESS] með sínu frelsi og þá opnuðust ný tækifæri sem ekki síst hafa bitnað á þjóðinni.

Sleppum frelsi ESB auðhringa reglugerðanna. Hreinsum til í eigin ranni [Þjóðfélaginu] . Þótt það kosti að ganga að græðgisjúkum frændum okkar. Byggjum okkar eigið drauma efnahagsríki á siðferðisgildum gömlum Vestur-Evrópu og auðlindum: hráefni, orku og afkasta miklum einstaklingum til orðs og æðis. 

Innlimun í ESB er að hlaupa úr öskunni í eldinn. [Mafíustarfsemi, mannsal, fátækrahverfi,...] Almenn lálauna sjónarmið og auðhringa dýrkun.  Lítill fyrirtæki en stórhuga einstaklingar þannig var Íslenska dvergefnahagsríkið.  Það er hægt að selja allar afurðir okkar gegnum netið í smá einingum og hámarka þannig þjóðar tekjurnar og útvega millifærslu hluta þjóðarinnar nóg að gera.

Millifærslan 300% hærri raunvextir á almennum fasteignalánum er til að borga okkur hærri laun sem renna svo í gegnum vextina til tækifærisinnanna aftur.  ESB lausnin er að lækka launin samfara lægri vöxtum [það er ekki góðgerðar stofnun].

Sex hundraðshlutar er 300% hærri en 2 hundraðshlutar svo sem 6% er 3 sinnum 2 %.  Ef við fengjum aftur 30% launaskerðinguna í kjölfar 1. þjóðarsáttarinnar myndu lífeyrisgreiðslur okkar hækka um 30% þá þyrftu lífeyrissjóðir launþegasamtakanna [okkar] ekki 6% raunvexti.  Í framkvæmd þar sem hlutfall heildar launakostnaðar lækkaði ekki í kjölfarið þó lægstu laun hafi verið skert um 100.000 kr. gefur til kynna að um millifærslu hafi verið að ræða.

Við fengum þetta bætt í almennt lægra þjónustustigi [kostnaði velt á neytendur: keyrsla og bið m.a.]  og vörugæðum [lágvara: lélegra innihald og minni ending] sem tækisfærisinnarnir kalla kaupmátt [miðað við magn] sem nýja Neysluvísitalan CIP [Notuð til viðmiðunar þegar örugg veð vantar]  byggir á.  Íbúðahúsnæði sem er viðhaldið og búið í er öruggasta fasteignatryggingin.  Um annað húsnæði  svo sem til spámennsku reksturs gilda önnur og dýrari viðmið. Nema aðili fá bónus.

 

Um forgang og sparnað.  

Þá dettur mér í hug fangelsis kostnaður á  Íslandi og þess að í kreppunni gæti marga fýst að komast í þau.

Þá er ein leið, það er að leita samvinnu við aðrar þjóðir og  fátækari sem  veitir ekki af peningum.

Ein þjóð hef ég heyrt um að hafi mjög lágan fangelsis kostnað og að sögn skilar fullkomni betur bótum þeirra sem hafa komist í kynni við hana.

Veðráttan er ein aðal ástæðan fyrir þessum lákostnaði.

Fangelsin gera fangarnir sjálfir.  Þeir grafa djúpa holu í jarðveg sem fyllist fljótt af alls kyns lifandi góðgæti og vatnspollum.  Síðan fara þeir sjálfir ofan í holuna og er hjálpað upp úr þegar betrun bóta vist líkur.

Þar sem þetta er hræ ódýrt og skilar hundrað prósent árangri þá hlýtur utanríkisráðuneytið að sjá sér hag í því að styrkja fátækari þjóðir og spara Íslendingum mikinn kostnað í leiðinni. Innfalið er líka upphald á 1. flokks hóteli flugferð á 1. farými því í samningum væri ekki eðlilegt að við ætlumst til að fátækari þjóðin sendi sína fulltrúa hingað eða borgaði kostnað af samningum.

Áður var þörf nú er nauðsyn

 Óvenjulegar aðstæður kalla á óvenjulegar aðgerðir.

 

Af vinna gegn viðskipavinum? Já

Að vinna gegn hag Bankanna? Já

Að vinna gegn hluthöfum Bankanna ? Já

Að vinna gegn efnahagslegu öryggi þjóðarinnar? Já

Eyðileggja orðspor þjóðarinnar útá við? Já

Veðja á veikingu krónunnar?  Nei

Í kraft sínum og yfirsýn, í ljósi menntunar og reynslu,  vissu aðilar að hún myndi veikjast. Svo og allir dómskvaddir matsmenn.

Skaðbóta skildir? Já.

Eignarupptaka? Já

Senda umheiminum skýr skilaboð að slíkt muni ekki endurtaka sig? Já

Geta allir lifað af 135.000 á mánuði? Já

Geta þeir bara farið [í fangelsi]? Já.

Nema þeir fái vinnu í Póllandi eða Rúmeníu.

Allt í samræmi við hagnað og ábyrgð aðila.   

Nú er að duga eða drepast fyrir dómsvöld.

Stóri bróðir hefur auga með ykkur. Við lifum á tímum þar sem fjarlægðir hindra ekki upplýsingastreymi.

Veittu fólki lán en veðjuðu á veikingu