Vinnutíma allra í 35 stundir á viku

Í ljósi stöðunnar í alþjóðamálum: vaxandi atvinnnuleysi og fjölgunar hjá þjóðinni [krepputímaeinkenni] þá er ágætt að einbeita sér að hinu heimatilbúna vandamáli Íslendinga sem bættist við, með það halda fólki frá því að mæla götunnar.

Heimskreppa er í niðursveiflu, bjartsýnustu menn innan ESB fastsetja að samdráttur vari minnst eitt ár.  Sem kannski raunsætt mætti fastsetja 3-4 ár. Áhyggjur af atgerfisflótta eru því að mínu mati ekki í myndinni, vegna þess að lítil eftirspurn er til staðar utan Íslands.

Ýmsar aðgerðir eins og stytta vinnutíma allra í 35 stundir á viku auka framleiðni per einstakling og gætu aukið þörf fyrir starfsfólk. Samfara því að fyrirtækja samsteypur væru leystar upp í sjálfstæðar einkareknar einingar. Nauðsyn brýtur eða gerir kröfur til setningu nýrra laga og reglugerða. Ég þekki Íslendinga af miklu langlundargeði en þegar það þrýtur þá getum við beðið guð að hjálpa okkur. 

Staða íslenskra efnahagsmála er hliðstæð því sem gerist í heimstyrjöldum en stjórnarhættir í engu samræmi. Það greinlega dýrt að gangast í ábyrgðir fyrir óverðugar fjármála samsteypur í einkarekstri.

Ríki og sveitarfélög geta byrjað á því að borga ekki fyrir auka eða eftirvinnu.

Íbúum fjölgaði um 2,2% á einu ári