Þjóðhagslegur sparnaður

Dollar strax. Kauphöll lögð niður, Hagstofan flytji í Seðlabankahúsið, Seðlabanki lagður niður.  Fyrirtæki verði annað hvort í einkaeign eða ríkisins; algjör skil á milli.  Sérstakur heimilisbanki fyrir launþega. Fyrirtækjabanki fyrir fyrirtæki. Alþjóðanetið fyrir verðbréfa fíkla. Efnahagsstjórnun gangi alltaf út á að hámarka gróðann í þágu vergra þjóðartekna landsframleiðslu Íslands: í þágu allrar þjóðarinnar og velferðakerfisins.

Meiri biðlund á landsbyggðinni

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 24.1.2009 kl. 23:15]

Heyr, heyr, þetta eru ágætis tillögur. 

[Óskar Arnórsson, 25.1.2009 kl. 06:16]

Sæll kæri Júlíus! "Alþjóðanetið fyrir verðbréfafíkla!" Þu skuldar mér hálfa klósettrúllu því ég grenjaði af hlátri þegar ég las þetta. Var hættur að sjá skerminn! Hlaupastingur af hlatri sitjandi í stól!!

Takk fyrir frábæran pistil eins og þín er von og vísa. Það þarf gjörbyltingu. Aðskilja Ríki og kirkju. Gera Hallgrímskirkju að alþjóðlegu flottu spilavíti eingöngu fyrir útlendinga.

Setja alla stjórnsýslu undir sama þak. Einfalda hana um 50% a.m.k. Ég er með fullt af hugmyndum um hvað sé hægt að gera.  Er bara ekki með völd til eins eða neins.

[Júlíus Björnsson, 25.1.2009 kl. 18:05]

Sálnahirðarnir á áður fyrr, vor kennarar og félagsfræðingar síns tíma. Mótarar og innrætarar hins almenna samfélags þegns. Siður má segja að sé þær venjur og hefðir sem ríkjandi hluti samfélagsins álítur ásættanleg  fyrir sig og sína á hverjum tíma. Ein þjóð hefur sama sið. Sinn er siðurinn hjá hverri þjóð. Þýðlindi er virðing er þeim sið sem ríkir. Siðspilltur segist sá vara sem er uppvís að stangast á við ríkjandi siðferði sem gildir hjá ríkjandi þjóð. Fjölþjóða samfélög bjóða sannarlega hættunni heim. Heimilli sem eru friðhelg í einkalífinu og uppeldisaðstæður geta líka spillt siðgæðisvitund afkvæma á mótunar og innrætingarsviði. Í lýðræðis samfélagi á siðspilling að geta verið í lágmarki ef almenn [enginn undaskilinn] siðgæðis innræting einstaklinga á mótunarskeiði er viðhöfð af hálfu samfélagsins og síðan viðhaldið í krafti laga og reglugerða. Ég tel nefnilega að siðspilling geti þróast upp í siðgeðveiki ef hún er látin óáreitt [sér í lag á þeim forsemdum að hún geti ekki sprottið af sjálfum sér].

[Óskar Arnórsson, 26.1.2009 kl. 06:31]

Siðspilling getur komið og dafnað af fjölmörgum ástæðum. Fátækt, stress og tímaleysi foreldra, of lítið aðhald í skólum, s.k. unglingagrúppur eða gengi og á ég að sjálfsögðu við þær grúppur sem fara á afbrota brautina. Flestar unglingagrúppur eða gengi, gera nákvæmlega ekkert af sér og eru félagsverur,

Síðan kemur minnihlutagrúppur sem sífellt þyrfti að fylgjast með og jafnvel tala við forsprakka þeirra. Það er þörf á sérþjálfaðri unglingalögreglu sem er þjálfuð allt öðru vísi enn er gert við venjulega lögreglumenn.

Þetta hefur gefist vel í öðrum norðurlöndum og ætti þess vegna að virka hér líka. Það myndi hafa öflug fyrirbyggjandi áhrif á afbrotatíðni unglinga og ofbeldi ásamt vímuefnaneyslu sem allt tengist að sjálfsögðu.

Ef það hefur nokkurntíma verið þörf á svona skipulagi, þá er það nú. Sérstaklega þegar unglingahópar af ólíkum þjóðernum eru farnir að halda svona þétt saman. Stundum eru átök milli þessarra hópa. Allt þetta er ekkert mál að stoppa ef byrjað er strax á fyrirbyggjandi aðgerðum.

[Júlíus Björnsson, 26.1.2009 kl. 16:53]

Óskar,  það eru til samfélagsgerðir þar sem ofangreind vandamál eru hverfandi. Þetta er líka spurning um hvort ekki er eitthvað að grunninum þar sem sem slík vandamál spretta upp.