Þetta getur þýtt

Aðdragandi bankahrunsins í október 2008

 

Bankastjórn Seðlabanka Íslands hafði hins vegar orðið þess áskynja í samtölum við bankastjóra og aðra yfirmenn seðlabanka annarra landa að mjög vaxandi andstöðu gætti við innlánasöfnun íslensku bankanna. Þessi andstaða átti eflaust ýmsar skýringar, m.a. þá að bankar á þeim svæðum þar sem íslensku bankarnir hófu söfnun innlána kveinkuðu sér undan skyndilegri samkeppni og komu óánægju sinni á framfæri við yfirvöld. Önnur skýring er sú að þar sem um innlánasöfnun í dótturfyrirtækjum var að ræða jukust mögulegar skuldbindingar innlánstryggingarkerfisins í viðkomandi landi. Í þriðja lagi kann sókn í innlán með tiltölulega háum vöxtum að hafa verið talin merki um veikleika bankanna.

 

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn gerði úttekt á íslensku fjármálakerfi á liðnu sumri og skýrslu um hana má finna á heimasíðu sjóðsins. Í skýrslu sérfræðingasjóðsins sem lögð var fyrir framkvæmdastjórn hans í tengslum við lánsumsókn íslenskra stjórnvalda í nóvember sl. segir m.a. eftirfarandi í lauslegri þýðingu:

„Ofþanið og skuldugt íslenskt bankakerfi var illa búið undir að takast á við umrótið í alþjóðlegu fjármálakerfi.Íslenska bankakerfið óx gríðarlega hratt á fáum árum, fjármagnað afódýru erlendu lánsfé, sem gerði því kleift að auka eignir sínar úr 100% í nærri 900% af vergri landsframleiðslu frá 2004 til ársloka 2007.Þessi hraði vöxtur leiddi til þess að íslenska bankakerfið varð eitt hið stærsta í heimi í samanburði við verga landsframleiðslu. Með versnandi skilyrðum í alþjóðlegu fjármálakerfi snemma árs 2008 hækkuðu skuldatryggingarálög bankanna meira en áður hafði gerst. Bankarnir brugðust við með því að hægja á útlánavexti, auka lausafjárviðbúnað, draga úr kostnaði og með því að minnka efnahagsreikning sinn með sölu á jaðarstarfsemi og fækkun starfsfólks. Möguleikar þeirra til eignasölu voru takmarkaðir vegna áhættufælni á alþjóðlegum mörkuðum. Fjármálakerfisúttektin og regluleg skýrsla Alþjóðagjaldeyrissjóðsins eftir viðræður í júní 2008 bentu á ýmsar áhættur sem jukust í ár. Fyrst má nefna lausafjár- og fjármögnunaráhættu sem leiddi af mikilvægi markaðsfjármögnunar bankanna og mikilli fjármögnunarþörf til skemmri tíma litið. Í öðru lagi var bent á útlána- og markaðsáhættu tengda erlendum gjaldmiðlum, lán til hlutabréfkaupa, mikla skuldsetningu innlendra lánþega, mikla veðlánafyrirgreiðslu, útlán til tengdra aðila og stórar áhættuskuldbindingar. Í þriðja lagi var bent á rekstraráhættu sem tengdist hröðum vexti bankanna á liðnum árum og í fjórða lagi áhættu af gæðum eiginfjár sem tengdist flóknum eignasamsetningum. Í ljósi framansagðs var það niðurstaða sérfræðinga sjóðsins að ef þessar áhættur yrðu að fullu að veruleika gæti Ísland staðið frammi fyrir alvarlegri fjármálakreppu.

Þrátt fyrir viðleitni stjórnvalda til þess að auka viðbúnað sinn fyrr á þessu ári leiddi alþjóðlega fjármálakreppan til þess að bankarnir þrír komust í þrot í sömu vikunni. Í maí 2008 gerði Seðlabankinn gjaldmiðlaskiptasamninga við norræna seðlabanka í viðleitni sinni til þess að auka aðgengi sitt að erlendu lausafé ef þörf krefði. Í september tók ríkissjóður 300 milljónir evra að láni til þess að auka gjaldeyrisforðann enn frekar. Á sama tíma hafði Seðlabankinn aukið lausafjárfyrirgreiðslu sína við innlenda banka, liðkað reglur um veð í reglulegum viðskiptum fjármálafyrirtækja (þ.m.t. að taka ótryggð skuldabréf banka að veði) og lækkað bindiskyldu. Hins vegar leiddi vaxandi alþjóðlegur þrýstingur í seinni hluta september til þess að fjárfestar misstu hratt trú á íslensku efnahagslífi og fjármálakerfi og til mikillar lækkunar á gengi krónunnar. Bankarnir þrír gátu ekki tryggt greiðslur til þess að standa skil á skuldbindingum og ríkisvaldið ákvað að grípa í taumana fremur en að halda áfram því sem talið var að á endanum gæti ekki verið sjálfbært ferli stuðnings við bankana þrjá.”

 

Íslenska bankakerfið óx gríðarlega hratt á fáum árum, fjármagnað afódýru erlendu lánsfé, sem gerði því kleift að auka eignir sínar úr 100% í nærri 900% af vergri landsframleiðslu frá 2004 til ársloka 2007.

Þetta mun svara um 108% ávöxtunarkröfu á ári? [Græðgi, heimska, hroki, vankunnátta, eða Glæpur?].

100% (1 + 1,08) x (1 + 1,08) x (1 + 1,08) = 900 %

Nú er meðal tími fasteignatryggðra íbúðalána víðast um 25 ár. [dæmi um útlán]

Árið 2014 hefðu eignirnar aukist um: 1,516 %

Árið 2024 hefðu eignirnar aukist um: 2,297, 559 %

Árið 2029 hefðu eignirnar aukist um: 89,450,624 %

Segjum íbúafjöldi á Íslandi hefði þanist jafnt út þá værum við Íslendingar orðnir: 26.800 milljarðar íbúar.

Þetta hefði aldrei geta gerst. Það er alveg rétt enda gripu samkeppni Seðlabankar inn í. Harðdrægni í hófi ok. En offors og hálfvitaskapur í framkvæmd  er til skammar fyrir þjóðina. Stjórnvöld eru þau skárri að reyna að fela glæpinn eða heimskuna. Íslendingar kunna ekki að reikna nema þá Stærðfræðingar og verkfræðingar að hluta. Allir geta slegið inn á Tölvu það sem hún býður upp á.

Fyrsta árið getur verið undantekning annað árið alvarleg vísbending og það þriðja 2007 sönnun.

1 Banki er nóg fyrir 330.000 Íslendinga. OMX Kauphöllin á Íslandi hvaða arði skilar  hún?

ESB regluverkið samningurinn um evrópskt einokunarefnahagsvæði bauð upp á þessa fátæktargildru ESB aðalsins, ól sem mátt herða kvenær sem er eftir að fjármálageirinn hafði vaxið að kröfum viðskiptaráðuneytisins, þar sem ESB ný-aðals kandídatarnir hafa hreiðrað um sig síðustu áratugina.

Stjórnmálamennirnir eða flokksmafíur vinna í sína þágu og má kalla við ESB ný-aðals Kandídata. New-Liberalism er ekkert betri en neo-Limberalism í framkvæmd fyrir þjóðveldið Ísland.

Þjóðernisleg sígild frjálshyggja það er málið.

Seðlabanki Evrópu féll frá veðköllum

Athugasemdir

[Guðmundur Óli Scheving, 7.2.2009 kl. 09:24]

Þetta undirstrikar enn og aftur það þarf að velja fagmenn í störf eins og Seðlabankastjóra !

[Júlíus Björnsson, 7.2.2009 kl. 19:55]

Fagmenn eru það langskólavistaðir nútíma námsmenn?

Fórnfýsi, þolinmæði, vinnuharka, þrautseigja, staðfesta, forustuhæfileikar voru hinar klassísku kröfur sem voru gerðar til þeirra embættismanna, var stórhluti menntakerfisins liður í að velja slíkar manngerðir úr.

Félagsvísindi eru ágætt í stórum ópersónulegum þjóðfélögum þar sem lítið vald [fjármagn] og frumkvæði er hjá almenningi þetta eru helstu tól og tæki stjórnvalda á hverjum tíma. Hagvísindi og stjórnmálavísindi eru hápólitísk frekar í líkingu við trúarbrögð enda ekki talin til raunvísinda.

[Magnús Helgi Björgvinsson, 9.2.2009 kl. 21:44]

Og þetta má náttúrulega sjá í Svíþjóð og Finnlandi. Þeir eru náttúrulega í fátækragildru. Og hver skipar ESB aðalinn og afhverju ætti hann að herða ólarnar þegar hann vill. Minni á að Noregur er í EES líka og hefur ekki lent í þessu.

Held að þú ætti frekar að skoða Ísland og Íslendinga sem kunna ekki með tækifæri að fara og halda alltaf að það megi verða ríkur strax og sérstaklega ef að nágranin er að græða þá er allt reynt..

Minni á:

• Allar videóleigurnar sem opnuðu nærri í öllum lausum bílskúrum
• Pizzastaðirnir
• Píramítabréfin
• Herbalive
• DeCode
• Hlutabréfaæðið
• Gengistryggðulánin

Hér vilja allir verða ríkir án þess að hafa mikið fyrir því.

Vandamálin okkar voru innlend. Of mikil þennsla, of mikil lán. Háir vextir og falskt gegni krónunar. Þetta hefði komið upp hér þó við værum ekki í EES. Við heðfum farið krókaleiðir. Minni t.d. á að það er ekki skilda að vera í EES til að eiga viðskipti í Bretlandi. Bendi á að Rússar eiga mörg fyrirtæki í Bretlandi, eins Bandaríkjamenn, Furstar frá Arabalöndum. Við hefðum fundið leiðir utan EES þannig að ekki þýðir að kenna því um.

[Júlíus Björnsson, 9.2.2009 kl. 23:25]

Við hefðum nefnilega fundið leiðir eins og þú segir. UM 1970 var hér mikið efnismeiri og innhalds ríkari kaupmáttur og almenningur hafði miklu betra hér en á Norðurlöndum. E#SS samningur gerði ráð fyrir OMX verðbréfahöll Íslands, breyttu eignarhaldsformi í ehf og einkavæðingu, samþjöppun sem leiddi af sér fákeppni vegna fámennis þjóðarinnar.

Neysluverðsvísitalan [OCCD] er að líka kröfu ESB til að mæla vergar þjóðartekjur svo hægt sé að samþykkja aðildar umsókn. Mælir heildaneislu  á allöm vörum og þjónustu, opinberri líka.

Neysluverðsvísitöluverðbólgutrygging veðverðbólgutryggðra íbúðalána  kom fram með upptöku húsbréfkerfis Jóhönnu S. og gerði það að afföll af þeim minnkuðu og mátti fara að braska með þau.

ESB opnaði þetta allt með upptöku ESS. Þeir vita allt um þetta sem þú segir að gildi um Íslendinga. Á það spila þeir. Landhelgin, vatnið og orkan er einu verðmætin sem ný-aðalinn er að pæla í til langframa innan ESB. Er það í samræmi við stjórnarskrá Evrópu. Íslendingar fóru almennt ekki í bað fyrr en um 1900 um svipað leiti og þeir byrjuðu að nota gaffall.

Öll stóru ríki Evrópu byrjuðu sem bandalög sjálfstæðra efnahagseininga,  innlimunar aðferðirnar er alltaf þær sömu Trójuhestur [erlent vinnuafl], smátvinnun með gylliboðum og efnahagsþvinganir. Ríkasta þjóð heims [árið 2000]  semur ekki , hún lítár á tilboð sem hún græðir á ef allt er með felldu.  

[Júlíus Björnsson, 9.2.2009 kl. 23:26]

hún lítur á tilboð sem hún græðir á ef allt er með felldu.