Nú er þörf á einhverju táknrænu.

Þessu fólki sem að öllum líkindu fer fjölgandi ef ekki gerist eitthvað táknrænt eins og ljós í myrki. T.d. Orð sem er til alls fyrst. Nú ríður á að hald ró sinni og missa ekki trúna að úr rætist.

Fólk á ekki fyrir mat

Aumingjabætur handa þessu fólki

Er það ekki táknrænt fyrir trúverðugleika stjórnmálamanna, að fresta má ofurlaunahátekjuskatti.  En aumingjabætur á svo að greiða með að setja aukna neysluskatta á þá sem neyðast til að þiggja bæturnar. Þjóðin er fólkið og valdið kemur að neðan samanber lýðræðislegar kosningar. 

Hátekjuskattur bara táknrænn

Það þarf þá ekki að frysta neinar eigur þar.

Kannski gengur yfirvöldum Luxemborg betur að fá upplýsingar og viðbrögð en íslensku þjóðinni sem er sagt að þegja og bíða. Meðan verið er að sópa skítum undir ESB teppið? Hvers vegna voru eigur meintra Con artista ekki  frystar strax í upphafi eða eins og sagt verður eftir nokkra daga: "í fyrra"?  Til að hraða uppgjöri ofurfjárglæframanna og draga úr þrenginum sem þjóðin á í vændum,  legg ég til að allri ESB innlimunarumræðu verði frestað.  USA sigrað í síðustu efnhagsstyrjöld.  Dollar strax.

Það voru þó nokkrir Íslendingar á bandi þjóðverja til að byrja með í upphafi síðasta auðlindastríðs.

Það væri hægt að leita eftir samvinnu við CIA og Interpol.

Landsbanki í Lúxemborg gjaldþrota

Óeðlileg bankastarfssemi?

"Þegar almenningshlutafélagið Baugur kaupir Vöruveltuna þann 21. maí 1999 átti Jón Ásgeir því 25% í félaginu, 45% voru í eigu Fjárfars og 30% í eigu Kaupþings og Landsbanka."

Þetta finnst mér dæmi um að þegar skuldarinn er orðinn of stór fyrir Bankanna. Í eðlilegri bankastarfsemi eiga bankar ekki að vera vasast í samkeppnisrekstri á öðrum mörkuðum. Í venjulega árferði á það að heyra til undantekninga að bankar breyti skuldum í eignarhlut í áhætturekstri. Skuldarinn farinn að stjóra lánadrottnum. Svo er auðvelta að geta sér til um að greiðslur í áframhaldi viðskiptum hafi verið á formi skuldabréfa útgáfum með óábyrgum veðum : svo sem í óarðbærum rekstrarfyrirtækjum eða fasteignum á ofurmatsverði.

Bankarnir verða svo ósjálfstæðari og ósjálfstæðri. Fákeppni vex á markaði, heilbrigð samkeppni á undanhaldi. Hugmyndir fjöldans um heilbrigðan markað og eðlilega verðmyndun verða fyrir óbætanlegum skaða. Svona bankagrunnur átti aldrei séns á því að vera í samkeppni á mörkuðum þar sem vestrænir lagaramar og siðir gilda: Sbr. USA og Great Britain.  

Seðlaprentun er eitt.  Seðlaframleiðsla: eign keypt á óeðlilegu yfirverði með útgáfu skuldabréfa sem Bankinn tekur upp í reiðufésskuldir.  Kemur ekki á vart þegar þetta er í svo stórum stíl sem raun ber vitni að Seðlabankinn sé órólegur. Hverjir borga svo þegar upp er staðið lausfjárs tapið? Jú við neytendur sem eigum reiðuféið og njótum ekki slíkra bankalánayrirgreiðslna af því skuldum ekki nógu óeðlilega mikið.

Allt er þetta gert til að blekkja lánadrottnanna þegar upp er staðið: "Okkur" sem flestir vísa í sem íslensku þjóðina. Það þarf enginn að vera í vafa í dag.

Viðskipti, ekki fjársvik

Hverjir gátu gert sér grein fyrir þessu?

"Tekur greinarhöfundur fram að það sem bíði íslenskra skattgreiðenda sé um tuttugufalt á við það sem Svíar þurftu að greiða fyrir sína bankakreppu. Eins sé þetta margfalt það sem Japanir þurftu að greiða í sinni efnahagskreppu."

Þeir sem mestu þekkinguna hafa? Þeir sem græddu mest? Þeir sem sátu beggja vegna allra borða?

The con artists?

Ísland í dag samkvæmt Economist