Búið að skipta um yfirmenn FME?

 lögum um fjármálafyrirtæki er kveðið á um að bankastjórar skuli hafa viðeigandi þekkingu og starfsreynslu og að hún sé með þeim hætti að tryggt sé talið að þeir geti gegnt stöðu sinni á viðhlítandi hátt.

Þetta gildir að sjálfsögðu líka um yfirmenn FME svo það hlýtur að vera búið að ráða nýja einstaklinga í embættin. Þar sem forverar þeirra gátu sannanlega ekki gegnt stöðu sinni á viðhlítandi hátt, að flestra erlendra ábyrgra aðila mati.  

Bankastjórar stóðust hæfismat FME

Íslenskir "Con artists"

Hverfa ekki, það er gott að vera Íslendingur.

Sjóðsstjóri gufar upp og peningarnir líka

Neyðin kennir naktri konu að spinna

Verðfall á mörkuðum ESB er fyrirsjáanlegt sér í lagi látekjuhlutanum. Nú eru Íslendingar í vondum málum. Áherslur á innlimun í ESB síðust áratugina.

ESS og regluverkið sem réttlætti:

1. einkavæðingu ríkisbanka og Auðlinda, ásamt samþjöppun fyrirtækja: samþjöppun valds á fárra hendur eða merkir einokun eða fákeppni : eitur á alla heilbrigða samkeppni sem byggir á fjölda en ekki stærð, var sagt hagræðing.   [Til að fjármagna uppbyggingu alþjóðafjármála stórveldis og skattaparísar erlenda fjárfesta; Reykjavík átti að jafnast á við New York]
2. óheft flæði fjármagns og lálaunafólks áttu líka að skipta öllu máli. [til að útrýma tækifærum Íslendinga til að efnast almennt]

Hvað þar að gera?

1. Breyta áherslum í sölumálum sjárvarfangs til að styrkja undir stoðir sjávarþorpa.
2. Efla smábátútgerð til að styrkja undir stoðir sjávarþorpa.

Nú í dag gengur allt út að selja afurðir inn á látekjumarkaði ESB  í miklu magni til dreifingar í lágvörukeðjur.  Í stað þess að leggja á gæðaframleiðslu fullunninna sjávarafurða heima í héraði til útflutnings á fjölmarga hátekjumarkaði í stórborgum alls heimsins frá Lagos til Peking og New York til dæmis. [Alveg eins og við höfum kynnst hér í skjóli ESB eru erlendis tvær þjóðir: ein sem veit ekki aura sinna tal sem er því stærri hátekjumarkaður því sem heildar íbúafjölda þjóðarinnar er meiri.]  Það sem einkennir hátekjumarkaði er að tollar eru ekki eins mikil hindrun þar sem allt gengur út á geta veitt sér það best hverju sinni og kreppur hafa ekki áhrif á kaupmátt á þessum mörkuðum. Líka er auðveldra að komast með ívilnanir frá tollum þegar lítið magn raskar ekki stöðugleika viðkomandi þjóðar. Sérhvert þorp gæti haft sín sérsvið og LOGO og selt sínar afurðir í gegnum netið, flugsamgöngur er góðar, nóg er af viðskiptamenntuðum Íslendingum og ensku kunnátta almennt góð um allan heim.  Aðalatriðið að hafa sem flesta kaupendur til að minnka áhættu og halda sem mestum virðisauka heima í héraði til að styrkja  velferða kerfi þess. Smábát útgerð með handfærum og línu er búbót sem eykur fjölbreytni og styrkir ferskfisk útflutning inn á t.d. 5 stjörnu veitinga hús og Hótel.  

Meiri gæði, meiri fjölbreytni, fleiri söluaðilar, fleiri kaupendur, fleiri hátekjumarkaðir það er að hámarka arðinn [virðisaukann sem verður eftir heima í héraði].  Tólin og tækin eru mannauður til orðs og æðis: almenn hálaun [næsta þjóðarsátt], sterkur gjaldmiðill: Dollar, enskukunnátta, og netið. 

En fremur vil ég sjá að fiskur, kjöt, grænmeti og annar iðnaður sé ódýrastur heima í héraði. Það er framleiðendur og heildsalar hafi verðlista upp á borðum. Öll sala af þeirra hálfu sé gegn staðgreiðslu. Séu þeir með smásölu afhendingu samhliða þá gildi það sama um verð og og greiðslu. [Sumt dýrara sumstaðar er jafnræði í ljósi heildardæmisins].

Kaupandi greiði alltaf flutnings kostað og fjármagnskostnað og ber ábyrgð á sinni rýrnun og uppsetningu vara í sinni verslun eða heimili. Einfaldar samkeppni eftirlit því kaupandi myndar sinn afslátt sjálfur  eins og hagsýn húsmóðir. Bankinn getur þá orðið besti eftirlitsaðilinn til að halda vörð um heilbrigða samkeppni.

Einkaframtakið þar sem eigandi er virkur á staðnum er besta formið því engin passar betur upp á eign sína en eigandinn sjálfur. Fleiri sjálfstæðar smá einingar virkari og heilbrigðari samkeppni.'

 

Kostir dvergefnahagsríkis eða lítillar þjóðar með gífurlegar auðlindir. Hún getur stjórnað flæði fólks og fjármagns. Hún getur haldið upp almennum hátekju launum. Kostir að selja á marga hátekjumarkaði að selja litið magn vítt og dreift um um heiminn eru ennfremur að hægt er að stjórna framboði og eftirspurn með því að fækka eða fjölga mörkuðum hratt eftir þörfum: þar sem mannauður er til staðar að hámarka arðinn. 

Valið er okkar,  Við látum ekki velja fyrir okkur.      Búin að fá nóg af því. Úlfurinn étur sauðina. Við erum ekki heimsk. 

Þorskkvóti aukinn

Fjármála eftirlitið

Kastljós, miðvikudaginn 14. janúar 2004.

Eftir að hafa horft á umfjöllum krosseigntengsl og eignarhaldfélög [ESB Regluverkið: hugmynd um að varpa skattbyrgði á almenning?] þá vakna spurningar. 

Er persónuvernd á Íslandi hluti af ESS það er regluverki ESB [ Undir Ítölskum Mafíu áhrifum].  Íslendingar á heiðarlegum markaði þar sem jöfn tækifæri eiga að gilda, hljóta hæfustu einstaklingarnir hafa minnst að fela. Vernd sem verndar eina persónu [kennitölu] á kostnað annarrar finnst mér ekki eiga rétt á sér.  Til dæmis rétt einstaklinga um upplýsingar um genatíska forfeður sína: syndir feðranna eiga ekki að koma niður á börnum tel ég almennt gilda um Íslenska viðhorfið.  Um mannaráðningar þá á að ráð menn í ljósi hæfni og kosta þeirra og galla. Enginn er fullkomin. En tveir jafn hæfir að öllu leyti nema annar hefur komist í kast við lögin þá á það ekki að fara leynt. Því menn á að meta eftir verðleikum sínum og göllum. Maður sem hefur brotið af sér einu sinni [sannað vanhæfi sitt að virða reglur] er líklegri til að brjóta af sér tvisvar en sá sem alltaf hefur fylgt reglum.

Einhvern tímann heyrði ég það og fannst til fyrirmyndar um Þýskar eftirlitsstofnanir og þá í þessu tilfelli  þýska skattaeftirlitið. Þeir vita hvað aðilar eiga að borga að lámarki en nota upplýsingar frá aðilunum til samanburðar. Til þess er eftirlitið búið að afla sér allra gagna áður en misferlið fer fram.

Maður ein sagði mér skömmu eftir upptöku virðis aukaskatts á Ísland eftirfarandi.

Hann hafði verið í Þýskalandi að kaup sér ís. Íssalinn missti einn ísinn niður. Þá spurði Íslendingurinn hvort það væri ekki auðvelt að svíkja vaskinn. Þýskarinn svaraði. Það er ekki hægt, því eftirlitið veit hvað ég framleiði mikinn ís miðað við upplýsingar frá mjólkursölunni.  Hvað afföll [rýrnun] varðar þá eru tryggingar sem bæta skaðann, þarf af leiðir veldur það ekki lækkun á tekjustofni ef ásættanlegar  arðbæriskröfur eru á fyrirtækinu.

Í samkeppni er það hagur eiganda markaðarins [neytenda, borgarinnar, þjóðarinnar] að menn séu forsjálir, það er að tryggja sig fyrir skaða og vera ekki kærulausir.

Eins er þjófnaður minni í litlum fyrir tækjum en þeim stóru, eingin hugsar betur um rekstur sinn en eigandi sem er á staðnum.

Afskriftir vegna rýrnunar sem eru frádráttabærar til skatts skekkja samkeppnissjónarmið og hækka verð til neytenda þegar upp er staðið og eiga því ekki rétt á sér.

Ríki, Borg, neytendur, þjóðin hampar ekki þeim rekstri sem skilar litum sem engum arði til samfélagsins. Því það minnkar tekjur Ríkis og sveitarfélaga sem hækkar skatta á neytendur.

  

Þessu viðhorfi stjórna ríkis og sveitarfélaga má breyta með veislum og jólagjöfum. En er það neytendum almennt i hag eða skattgreiðendum?      

 

Blekkingar á Bekkingar ofan?

Samskipti milli Íslands og Katars hafa verið nokkur að undanförnu. Ráðmenn héðan hafa farið utan ásamt kaupsýslu- og bankamönnum. Sendinefnd frá Katar þekktist svo heimboð Ólafs Ragnars Grímssonar forseta í sumar. Kaup Sheiks í Kaupþingi blekking?

Athygliverð frétt. Er furða þó alþjóðasamfélagið hafi brugðist við, of hart, er það ekki spurning, ef fréttin reynist sönn. 

 

Hriktir í Stoðum

Stjórnarformaður Deutsche Bank. Josef Ackermann, segir í tilkynningu að mikil vonbrigði séu með afkomu bankans á fjórða ársfjórðungi. Tapið og erfiðar markaðsaðstæður sýni að ákveðinn veikleiki sé í starfsemi bankans og er nú unnið að því að bæta þar úr. 

Auðhringir [erlendir fjárfestar] innan ESB færa sig óðum til launalægri svæða innan ESB og utan[Rússlands t.d. ]. Kínverjar [ASÍA] stefnir í að vera nærstærsta efnahagssvæðið. Mikið hrun í kauphöllum ESB. 

Íslendingu ber að treysta á mátti sinn og megin. Áræði og dug mannauðsins og auðlindir í sameiginlegri eigu þjóðarinnar allar. 

Burt með Regluverk lálauna risa einokunarbandalaga. Stöndum utan efnahagseinokunarbandalaga. Tryggjum okkur frelsi til að uppfylla og velja þá eftirspurn sem allir hátekjumark heimsins hafa til auðlinda.

Besti þjónninn er Dollar. USA&ASÍA.   

Innlimumst ekki í geldu ESB sem augljóslega á allt sitt undir Rússum. Erlendir [fjárfestar] auðhringar eru ekki góðgerðarstofnanir og ESB snýst ekki um tilfinningar heldur þörf fornu Nýlenduveldanna til að tryggja sér auðlindir og stemma stigu við atvinnuleysi útdeyjandi forréttindastétta samfara innflutningi ódýrs vinnuafls annarstaðar frá til að vinna grunn störfin. Illt er eiga þræl að einkavin. 

Afkomuviðvörun frá Deutsche Bank

Strik í reikninginn

Samkvæmt bráðabirgðatölum fyrir desember gæti hallinn á vöruskiptunum við útlönd á árinu 2008 því verið um 4,8 milljarðar. Niðurstaða ársins sé hinsvegar mikilli óvissu háð þar sem tölur gætu breyst vegna ársyfirferðar auk þess sem uppgjör verslunar með skip og flugvélar sé ekki fyrirliggjandi nú.

Það kemur nú ekki heldur fram hvort  seljendur innanlands hafi verið að ganga á lagerinn: sýnd veiði en ekki gefin.  Sem skapar innflutnings þörf eftir áramót.  Eitt er víst að það er hart árferði framundan.

Metafgangur af vöruskiptum

"Cheap as Chips"

Ætli þetta sé dæmi um væntingafullan erlendan fjárfesti sem liggur upp með krónur.

Gjaldeyrir Evrur og Dollar hafa hækkað um 200% síðan 1 júlí 2007  miðað við að evra er nú 168 kr.

1 milljarður EVRA  kostað 1 júlí 2007  83 Milljarða Króna sem kosta nú um 1/2 milljarð EVRA þannig að fáir á markaði hafa miklar væntingar til þess að Króna styrkist.

Menn sjá í hendi sér að dollar útbreiddasti [með mesta traustið] og sterkasti þegar upp er staðið, hentar fullvalda dvergefnahagsríkinu Íslandi til útflutnings almennra neysluvara best.

En kostnaðar stofnanir ofurgróðasjónarmiðs undanfarinna 20 ára [Svo sem Seðlabanki, Verðbréfahöll, Háskólinn í Reykjavík og Bifröst,...] verður að leggja niður í núverandi mynd og verja fjármunum í mannvænt velferða kerfi svo sem það nauðsynlegasta: heilbrigðikerfi.  Vitfirringartímabilið með tilsvarandi lálaunastefnu á sjúkrastofnum er bersýnilega búið að koma okkur í koll. Í framtíðinni verðum við að manna iðnaðinn og annan rekstur með nýfæddum Íslendingum ef við ætlum að viðhalda Þjóðinni sem velferðarríki í það minnsta.  Hátekjumarkaðir leyfa gæðaframleiðslu. Alþjóða heilbrigiðistofnir  með ræstitæknum sem tala þrjú tungumál væri  mjög arðbær viðbót, til að styrkja það Íslenska.

 

Þeim aðilum sem hyggja á að endurreisa Ísland sem millufærslufjármála stórveldi á vitfyrtum forsemdum ofurgróðahyggjunnar svo sem að breyta Reykjavík í borg eins og NY er ekki treystandi. Sér í lagi þegar 98% þjóðarinnar er því mótfallinn.

 

Ráðleggur fólki að selja ekki krónur strax

Böggull fylgir skammrifi

Sá Böggull fylgir skammrifi að verðtryggðir reikningar eru nú bundnir í 4 til 6 ár. Og eftir 1 ár geta þeir lækkað í 1 %.

Bankar ættu að hvetja þjóð í kreppu til að borga upp öll lán sín áður en Íslendingar fara að svipta sig meira frelsi.  

Raunvextir vel yfir 10%

Móðgandi

Góð vinátta hefur verið á milli okkar Sigurbjargar um árabil þar sem við höfum metið mál og skipst á heilræðum eins og vinir gera. Í krafti þeirrar vináttu vildi ég ráða henni heilt og kom þeim skilaboðum til hennar héðan frá Stokkhólmi að nálgast ræðu sína á Háskólabíósfundinum af varfærni og gæta þess að ganga ekki á faglegan heiður sinn

 

Móðgandi, myndi ég segja ef vinir mínir þekktu mig  ekki betur. En kannski er Sigurbjörg óvarkár og kærulaus um faglegan heiður sinn. Vinur í raun með því að nefna ekki vinnkonu sína í þessu sambandi.

Ætli sólin sé rauð í Svíþjóð núna?    

Ingibjörg Sólrún kom boðum til Sigurbjargar