Ekkert er nýtt undir sólinni

Þótt ég sé leikmaður og um 20 ár, síðan ég lauslega var að pæla í svona málum, þá geta þeir séð sem vilja á bloggi mínu 2 síðustu mánuði að ég var ljótur að lesa úr kortunum eftir hafa sett mig  inn í þau. Robert Wade, hagfræðingur og prófessor hjá London School of Economics er í samræmi við allt sem ég hef verið að segja.

Er von, að ég trúi ekki að aðilar í ábyrgðarstöðum á Íslandi séu eins ómeðvitaðir um gang mála og þeir vilja vera  láta.  Ekki verður bókvitið í askanna látið.

Það versta eftir

Bjóða þær út.

Þetta er ekki spurning um ábyrgð á Íslandi heldur hæfi. Margir koma þar til greina. Besta reynslan  þar að auki er að vera vanur að sætta sig við hófsöm laun.

Bjóða stöðurnar út og birta þjóðinni tilboðinni. Það má merkja umsækjendur með A, B, C , ... til að skaða ekki mannorð þeirra gírugu.  

Hagur viðskiptavina og eiganda í fyrirrúmi. Bankastjóri þarf að tölvís, agaður, með 10 í almennu bókhaldi [samanber hagsýn húsmóðir] og geta  sagt Nei. Reynsla síðustu 20 ára? Varla.

Stjóri getur verið búinn, í ofurlaunakerfi, að hala inn milljarð í launatekjur og hlunnindi ef hann frestar að leggja rekstur niður tveimur árum áður en eigendur og viðskiptavinir þurfa að taka á sig skellinn.

Við viljum að sé sýnd ábyrgð við ráðningar í framtíðinni.

Eftirlitsaðilar mega heldur ekki hafa of há laun á Íslandi. Þar sem sem ábyrgðarleysi á Íslandi fylgja ekki refsingar. 

Bankastjórastöður auglýstar

Heimskreppan festir sig

Þursar og aðrar risaefnahagsblokkir eru yfirleitt seinvirkar þegar kemur að því að taka ákvarðanir þegar að kreppir, sér í lagi þær ráðstjórna og skrifræðis. Litlu dverg efnahagsríkin sem byggja á lýðræði og frjálsum markaði það er jöfnu frelsi allra [Kristilegra] einstaklinga til athafna á samkeppnismarkaði [með samvinnu þegar við á] með hag allra annarra á markaði að leiðarljósi og með hafsjó af auðlindum spjara sig best.

Hinsvegar fylgir kreppu mikill lausa fjárskortur og getur hinum auðlinda snauðu reynst erfitt að afla sér hráefnis. Þá bitnar það sér í lagi á ríkum sem kallast skattparadísir og þeirra fylgifiskum og einbeita sér að fjármagnsflutningum  með það að leiðar ljósi að minnka tekjur ríkissjóða annarra landa. Og engin furða þó ESB og US vilji nú upprætta slíka aðila og þrengja skilyrði viðkomandi ríkja. Er bent á að slík starfsemi komi sérlega hart á fátækari þjóðum sem sannanlega þurfa á reiðu fé að halda.

Um þetta sjónar fjallar grein frá Reuters frá 8 nóvember 2008. INTERVIEW-Tax havens drain poor nations, OECD says

Only Liechtenstein, Andorra and Monaco are on its "black list" of uncooperative financial centres that have failed to make the political commitment to new standards

Ísland er ekki einu sinni talið með þeim sem uppfylla gagnsæis viðmiðanir. Þeir sem telja að efnahagshryðjuverkadeildir leyniþjónusta helstu efnahagsstórvelda hafi ekki haft Íslandi undir smásjánni síðustu 20 ár eru að skjóta sig í löppina.  Bláeygðir Íslendingar skilja greinlega ekki hvernig hlutirnir ganga fyrir sig í hinum stóra heimi skipulagðar glæpastarfsemi.

Hitt er ljóst að íslenski millifærslufjármála geirinn [sem tengist 70% af útlánum Íslendinga 2007] á ekki framtíð fyrir sér og er það eitt stærsta vandmálið sem blasir við þjóðinni hvað á að gera við allan þennan mannauð. Því reiðu féð verður af skornum skammti meðan heimskreppa sem engin sér fyrir endann á varir.  Það þarf að skera niður óarðbæra fjármálakerfið á Íslandi sér í lagi útflutnings aðila skattpeninga. Millifæra peningum í velferðakerfið og undir stöðu atvinnuvegi þjóðarinnar. Skipta upp mörg eða sameina í eitt öll Fákeppnisfyrirtæki innan sömu greinar.

OECD mælir djúpan samdrátt

Áður var þörf nú er nauðsyn

 Óvenjulegar aðstæður kalla á óvenjulegar aðgerðir.

 

Af vinna gegn viðskipavinum? Já

Að vinna gegn hag Bankanna? Já

Að vinna gegn hluthöfum Bankanna ? Já

Að vinna gegn efnahagslegu öryggi þjóðarinnar? Já

Eyðileggja orðspor þjóðarinnar útá við? Já

Veðja á veikingu krónunnar?  Nei

Í kraft sínum og yfirsýn, í ljósi menntunar og reynslu,  vissu aðilar að hún myndi veikjast. Svo og allir dómskvaddir matsmenn.

Skaðbóta skildir? Já.

Eignarupptaka? Já

Senda umheiminum skýr skilaboð að slíkt muni ekki endurtaka sig? Já

Geta allir lifað af 135.000 á mánuði? Já

Geta þeir bara farið [í fangelsi]? Já.

Nema þeir fái vinnu í Póllandi eða Rúmeníu.

Allt í samræmi við hagnað og ábyrgð aðila.   

Nú er að duga eða drepast fyrir dómsvöld.

Stóri bróðir hefur auga með ykkur. Við lifum á tímum þar sem fjarlægðir hindra ekki upplýsingastreymi.

Veittu fólki lán en veðjuðu á veikingu

Ó! verðbótaþátturinn.

Ég hef komið fram með hugmynd af formúlu, sem byggir á því, að vextir af íbúðafasteignalánum til handa þeim sem koma til með að búa í þeim [í það minnst af fyrstu kaupum] og skili sömu langtíma kröfu um raunávöxtun lánveitanda. Þá að sá sami hafi biðlund í þrjú ár. Þá er sá græðgimöguleiki sem fylgir hinni hálfvita aðferðinni úr sögunni. Felst í því að varpa sveiflum af gjaldeyrisbraski meðal annars á saklaus heimili landsins af fullum þunga skammtíma sjónarmiða. Svo sem skammtíma greiðslu erfiðleikum sem nýtist hinum hákörlunum í formi yfirdráttar og skuldbreytinga og dráttavaxta og innheimtukostnaðar m.a..

Samkeyrsla allra þinglýstra kaupsamninga þarf að liggja fyrir í hverjum mánuði af landinu öllu. Þá jafnast sveiflunar sjálfkrafa niður fram í tíman og greiðandi verður ekki var við breytingarnar nema þær séu langvarandi þrjú ár eða lengur. Þetta er hrein stöðuleika aðferð sem aðrar þjóðir skilja mæta vel. Hin aðferðin hentar einungis græðgi þeirra hagsmuna aðila sem verja hana með ótrúlegustu rangtúlkunum.

Íbúðalánasjóður sem  hefði byrjað með 2000 m. kr. [samkvæmt minni íbúða vísitölu] er farinn að standa undir sér eftir skamman tíma [með tilliti til lengdar og öryggi veðsins sem liggur að baki láninu. 

Það er, þarf ekki að reiða sig á innlán Péturs Blöndal eða annarra, heldur eftirspurn eftir húsnæði og afborganir af þeim lánum sem eru í gangi hverju sinni. Íbúðavísitala endurspeglar raunveruleg lífskjör og stöðuleika á Íslandi til langframa.  Sem merkir það að hún tryggir ekki eldri kynslóðum forréttinda tekjur í ellinni heldur þeim yngri að eiga náðugt í ellinni. Þær eldri geta sjálfri sér um kennt og selt eignir sem þær borguð ekki sannvirði fyrir á sínum tíma [vegna óverðtryggðra lána] eða minnkað við sig. Skilyrði fyrir hverjum er lánað tryggir heimilamarkaðinn fyrir braski húsbyggjenda.

Kostnaður við að taka íbúðavísitölu upp er enginn, upplýsingar eru til á hverjum tíma nú þegar. 

Þessi græðgi formmúla sem er í gangi er algjört dæmi um auðgunarbrot á þeim sem skilur hana ekki og þess sem hagnast á því að verja hana.

Ó! Regluverkið ESS

Hann segir að uppgjörið verði að fara fram og að þetta séu eðlileg markmið. „Við viljum hvorki missa forræði yfir fiskveiðiauðlindinni né setja landbúnaðinn á hliðina. Ég tel líka útilokað fyrir stjórnvöld að snúa til baka frá viðræðum við ESB með samning sem ekki fæli í sér óskorað forræði yfir auðlindinni og að hagsmunum landbúnaðarins yrði borgið.“

 

Hvað með eignarhaldið : verður það í eigu Íslendinga búsettra á Íslandi? Setur hagræðingin ekki alla greinar á hliðina.  Það sem telst í lagi hjá dvergefnahagsríki með nú [þrátt fyrir óstjórn síðustu 25 ára] hæstu vergar tekjur Landsframleiðslu á nýfæddan Íslending: um 500.000 kr. á mánuði fer ekki saman við stefnu og þjóðfélagsgerð auðlindasnauð látekju risasamfélags: þar sem foræðishyggja, skrifræði, ráðstjórn eru ráðandi.

Við  viljum sama gamla persónulega samfélagið  með áherslu á einstaklingin, fjölskylduna og jöfn tækifæri allra einstaklinga til að láta gott af sér leiða og öllum hinum og sér til hagsbóta.

Burt með auðsöfnun á fárra hendur, fákeppni, keðjuhringa [innlenda og erlenda], lálauna og lágvöru, óheft flæði fólks inn og úr landinu: vegbréfin upp. Skilja hafrana  frá sauðunum. Fullvalda Ísland sem einbeitir sér að því sem það gerir best: andlegum og líkamlegum gæða afköstun á afurðum auðlinda þjóðarinnar.  Við lifum ekki á lána [millifærslu] starfsemi. Við lifum á skinsamlegri arðbæri nýtingu auðlinda okkar og andlegum afrakstri almenns hátekju samfélags.

 Við eigum ekki samleið með frelsissviptingu og tækifærissinnunum beaurK-rötum í Brueselles og fulltrúum þeirra hér á landi.

Umræða er óþörf við höfum þegar tekið upp næstum allt regluverkið gegnum samninginn um Evrópskt efnahagssvæði og líkar ekki þjóðfélagslegu breytingarnar sem það hefur haft í för með síðustu 20 ár.

Orkuverin og vatnið strax aftur í almanna eigu og veiðiréttinn í hafinu umhverfis.

Skyldi ástæðan fyrir því að Evrópskir frændur mínur litu upp til íslensku þjóðarinnar felast í þeim krafti sem hún sýndi með því að komast af og bjarga sér á eigin spýtur. Guð hjálpar þeim sem hjálpar sér sjálur.

Innlimun nauðug viljug og niður jöfnun: Nei takk. 

Uppgjör þarf að fara fram

Hversu litlum?

Grameen-bankinn veitir fátæku fólki litlar peningaupphæðir að láni til þess að koma af stað litlum atvinnurekstri án þess að lántakendur þurfi að leggja fram veð fyrir láninu.

 

Erum við ekki að tala um svæði og þjóðfélagsgerð [veðráttu] eins og í Indlandi? Það er nær að lækka vexti að lánum allra félagsmanna og auka þar með peningamagn í umferð. Krefjast kauphækkunar á lægstu launa [og bóta] skilar sama. [Stórverslanir eru með opið alla sólarhringinn í miðri kreppu]. Aukið peningamagn í umferð og sterkt aðhald að atvinurekendum skilar tækifærum til margra aðila að stofna sjálfsstæð arðbær einkafyrirtæki á eftir eðlilegum leiðum.

Hitt bíður upp á mismunun og svindl. Minna áhætta í þjóðfélagi þar sem siðspilling er í lágmarki og ráðamönnum er treystandi. 

Íslendingar eru almennt ekki ódýrt vinnuafl sem getur ekki gert kröfur. Það er til nóg af fjármunum eins og við getum heyrt og séð í fréttum. Launa hækkun 25% þjóðarinnar [þeirra lægst launuðu um 25%] skilar miklu meiri tækifærum og veitir fyrirtækjum skýr skilaboð um arðbærann rekstur.

Kaupa sig frá ábyrgð með annarra fjármunum gengur ekki heldur.

Skoða örlán til VR-fólks

Dómsmálaráðherra!

Dómsmálaráðherra er eini Íslenski aðilinn sem getur kært fyrir Landráð. [efnahagslegt hrun þjóðarinnar, heimska eða sofandiháttur er ekki réttlæting]. Ekki vildi ég vera í stöðu Dómsmála ráðherra þó raunsær og harður sé.

Rannsókn nauðsynleg vegna galdmiðlaskiptasamninga

Hreinsunareldurinn

Í upphafi skyldi endinn skoða. Maður rekur ekki fyrirtæki til langframa á lélegum arði af reglulegum rekstri og láglaunastefnu. Ofur skuldsetning aðila er að koma okkur í koll. Úr rústunum rísa ný fyrirtæki sem byggja grundvelli sterks regluramma um hámarks arðsemi. Þau komast af sem best voru hæf. Alþjóðafjármagns aðilar hjálpa aðilum til að hjálpa sér sjálfir. Til grisjunar koma háir stýrivextir að bestu gagni.  Við verðum hinsvegar að passa að þeir allra spilltustu fari ekki með krónu úr eldinum með því að spilltir aðilar veiti þeim fyrirgreiðslur.

Adam var ekki lengi í paradís. Þetta er líka kallað hagræðing innan ESB að ég hygg. Hagvöxtur, er þjóð rís úr rústum með hjálp erlendra fjárfesta er ótrúlega mikill og hraður og það mun lifa í minningunni. Kjósendur hafa jú skammtíma minni. Og enginn þakkar betur fyrir matinn sinn en sá er sveltur.  

Fyrirtæki hanga í snöru

Hvar liggur lánsþörfin, hvað kostar hún 98% þjóðarinnar?

Svona  til fróðleiks um stöðuna í lok árs 2007 hvað varðar útlánaskiptingu Íslendinga. Höfum við efni á þessari atvinubótavinnu?  Staða 31/12 2007  Útlána skv. heimasíðu Seðlabanka Ísland
Útlán til Innlendra aðila, alls / Domestic parties, total	4.135.668	m.kr.
Útlán til Erlendra aðila, alls / Non-residents, total	3.006.157	m.kr.
Skipting útlána til innlendra aðila
Fjármálafyrirtæki og eignarhaldsfélög	45%
þ.a. Eignarhaldsfélög (63%) [Bankar (15%)?]
Fyrirtæki / Companies	34%
þ.a. þjónusta (32%), verslun (17%)
Heimili / Households	20%
þ.a. íbúðalán / of which residential mortgage loans (62%)
Ríkissjóður og Sveitarfélög	1%
þ.a. Ríkissjóður (69%)

 

98% þjóðarinnar á ekki söka hruninu það á alls ekki að bitna á henni að ábyrgðar aðilar kunna ekki skil á hagfræði heimilanna. Við eigum kröfu á bótum en ekki skerðingu.