Allt byggist þetta á trausti

þessar áætlanir virðast allar byggjast á trausti þess að alþjóðabankerfið fái trú á hinu "nýja" Íslenska: sem byggir á íslenskri krónu. Alþjóðabankakerfið næstu áratugina mun ekki treysta gjaldmiðli sem stendur ekki undir kostnaði. það mun treysta raunverulegum eignum: gulli og öðurum náttúru auðlyndum. Brennt barn forðast eldinn. Uppsögn ESB og upptaka dalsins treystir tryggingar Íslands, það er auðlindirnar, þá upp er staðið. Þetta vita þeir sem fylgjast með alþjóða baráttunni um auðlindir: aflvakan sem er grunnur annara frjálsra markaða.  Huglægir markaðir byggjast og nærast á þeim raunverlegu: svo sem við þurfum að borða til að hugsa. Fasteigna verð allra fasteigna ekki bara íbúðahúsnæðis á að hríðfalla af því að áhvílandi veðlán eru verðbólgubundin. Um 15 þúsund manna atvinnuleysidraugur er ómumflýjanlegur svo og um 20% prósenta almenn launaskerðing og rekstrartekjuskerðing fyrirtækja vegna verðbólgu. Það verður ekki bæði sleppt og haldið. Hvað ef krónan stígur ekki [tiltrúin vex ekki: áhættumatið] og ástandið fer versnandi í heimalöndum erlendu verkamannanna? Lánsfé er alltaf til staðar ef það er áhættunarvirði. Dalinn strax.   

Hið fullkomna fárviðri

Hann hefði betur sagt um það bil.

Að líta á skuldirnar er ekki rangt af ábyrgum lándrottnum í ljósi stöðunar í heiminum í dag. Skuldirnar eru ábyrgð lánadrottna  og þeir eru allir að herða ólina. Lánsfé er af skornum skammti.

Eignir undanfarið hafa farið hraðlækkandi og nú er það reksturinn sem er upp á borðum frekar en hverfandi eigiðfé. Hér gildir eins og á öðrum sviðum heilbrigðs frjálsmarkaðar að: Fyrst  koma fyrstir fá. Séð í augum Lánadrottna.

Það er munur á því að hafa fengið lánað[úm hvaða tíma er verið að tala um varla var allt lánað í einu] og að skulda. 430 milljarða skuld við Íslendinga eigiðfé á móti 300 milljarðar.  Miðað að við hvað mikið hefur farið í vaskinn á síðustu árum sér í lagi upp á síðkastið. Væri óeðlilegt að skilja ekki áhyggju íslenskra lánadrottna. Sem verða ekki bornir saman við Mr. Brown í innheimtuaðgerðum.

Ekki þori ég að fullyrða að einhver einn hafi kollvarpað efnahagslífinu á Íslandi. Svo ekki sé meira sagt. Enn oft veltir lítil þúfa þungu hlassi. Sbr. Lítið meint eigiðfé á móti skuldum. Endurskoðun er oftast byggð á mati þess er ekki hefur framkvæmt endurskoðun. Slíkt kostar of mikið og tekur of mikinn tíma. En er oftast gerð fullkomlega við gjaldþrotaskipti.

Efast um að Davíð eigi við sig

Rannveig Rist

Hún er skörungur sem er ekki lengi að taka ákvarðanir sem Iðnaðrráðarherra, menntun og reynsla í samræmi svo hefur hún löngu síðan sannað sjálfan sig. Jafnvel þó sé ekki sérfróð um lifnaðarhætti fiska. Ætli hún væri tilbúin að gegna stöðunni í hjáverkum næstu 24 mánuði.  Það er þörf á þeim hæfustu í framkvæmdastjórnina  hans Geira, sér í lægi í ljósi stöðunnar sem er nú enginn draumatími. Hún lætur heldur ekki snuða sig. Og hefur traust alþjóðaheimsins. Áður var þörf nú er nauðsyn.

Í draumi sérhvers manns

Eins dauði er annars brauð

Þetta var banki sem byggði á góðum grunni en gjalt íslenskar kennitölu annars Banka.  

Kaupþing fær greiðslustöðvun

Bankaleynd

Ég er viss um að þeir sem ekkert hafa að fela. Verðugir launa sinna eða ávaxta verka sinna. Hefðu aðgang að Bankastofnum í sama anda þá væru hlutirnir öðru vísi og útlánsvextir lægri.

Innstæður og skuldir kennitalna í eðlilegu árferði ættu að búa við leynd.  En hinsvegar til að tryggja traust þá ætti alltaf að vera augljóst hvort jafnræði gildi milli viðskiptavina.  Það er of dýrkeypt reynsla sem við höfum orðið fyrir.  Hagsmunir vafasamra einstaklinga verða víkja fyrir hagsmunum fjöldans. Sem ræður úrslitum í kosningum.

Glitnir semur nýjar lánareglur

Verðtrygging miðað við Íbúðahúsfermetra

Vísitala til verðtryggingar á íbúðarhúsnæði heimilinna sem tekur mið af meðalverði markaðverðs á fermetra íbúðaverðs t.d. á síðustu 5-15 árum tryggir heimilið að veðið vex ekki. Og tryggir eiganda bréfsins um upphafega ávöxunarkröfu: Afföll við kaup og vexti á gjaldögum. Þá og því aðeins að hann endurselji ekki bréfið með afföllum allan tímann. Nánari dæmi á bloggsíðu minni flokkur íbúðarvísitala. 

Skipta um vístölu er lausnin sem gefur heimilum tilfinningu fyrir því að það saxist á.

M.ö.o. Lífeyrissjóðir tapa ekki upphaflegu ávöxtunarkröfunni ef þeir braska ekki með heimilin. Calculus I og II Endanleg stæðfræði, eru meðal námaskeiða sem ég tók þátt í.  9.0 stærðfræði Eðlisfræðibraut MT 1982.  

Lausn sem mismunar engum sem stendur við sitt. Kostar sama sem ekkert.  Og vextir geta haldist fastir allan lánstíman því veðið nægir alltaf fyrir því sem er ógreitt.

Verðtryggingin verði fryst

Enn meiri hækkun iðngjalda

Besta í stöðunni væri að bjóða þeim tryggingarfyrirtækjum sem fyrir eru að yfirtaka TM, það myndi styrkja þau og gera þau hæfari til að lækka iðngjöld í framtíðinni. Betri lífskjör fyrir almenning og arðbæri rekstur fjölda annarra fyrirtæka á mörkuðum sem veldur hagvexti og vekur ný störf.

42 milljarða lánafyrirgreiðslur koma vel fyrir í sumum ársuppgjörum en eru ekkert annað en ávísun upp á hærri iðngjöld á 300.000 manna neytendamarkaði.

Það á ekki að þyngja þjóðinni meir en komið er.  Í þessu tilfelli er það styrkur þeirra  sem eru á markaði sem skiptir meira máli en fjöldi.  Best væri að hafa eitt tryggingarfyrirtæki: ESB risar koma strax ef það spennir bogann of hátt. Í ljósi samninga tölum nú ekki um það þá inn er komið. 

Réttlætti handa Þjóðverjum

Til bjargar þegnum sínum.
Þjóðverjar og aðrir eru nú í óða önn að bjarga sínu fólki hver þjóð fyrir sig. Ber okkur að samfagna með öllum þeim samherjum okkar sem voru hafðir að ginningarfíflum af einkaáhættu bönkunum íslensku.  Hvort um frekari lán til bjargar Íslendingum kemur til greina er önnur saga þar eð það er veltur á trausti og arðbæriskröfum.

Ég er persónulega vantrúaður á þá sérfræðiþekkingu í alþjóða og innanlands bankamálum sem hefur skapast hér á landi og legg til að fengnir verði frá ESB erlendir reyndir bankamenn af gamla skólanum til að stjórna Nýju bönkunum.  Allir ættu að vita að íhaldssamasti markaðurinn er hinn alþjóðlegi Bankamarkaður.  

Einnig á almenningur rétt á því að hér verði minnst ein ríkistryggð Bankastofnum sem þjónar hagsmunum almennings einungis. Spennufíklarnir geta svo rekið sínar stofnanir á sinn eigin kostnað.

Húsbréf, þá húsbréf komu fyrst á markað er haft eftir einum fráförnum Bankastjóra gömlu ríkisbankanna.  Nú er allri hefðbundinni bankastarfsemi lokið og enginn vandi að reka banka meir.
[Í ljós þessa tíma ávöxtunarkröfu.] Bankarnir safna húsbréfum, keyptum með afföllum, geyma þau  og hirða vextina.

Hvað gerðist? Fór ávöxtunarkrafan  út fyrir velsæmismörk.  Ef svo gæti það hafa verið í samhengi við útlánastefnuna?  Til að lána þarf að greiða hluthöfum og innlánseigendum arð svo og starfsmönnum laun.  Almenna krafan er sú að fá greitt í reiðufé: á formi seðla og myntar hér áður fyrr. Málið er að af bréfum í eigu bankans [útlánin]  ætlast hann til að fá afborganir og vexti greiddar í reiðufé.  Fái hann of mikið af afborgunum og vöxtum greitt með lánafyrirgreiðslum eða öðrum skuldaviður- kenningum sem á væntingunum byggja einum saman  þá verður bankinn uppskorpa með reiðufé: fer í gjaldþrot.  Svo hann hækkar ávöxtunarkröfuna á þeim sem greiða í reiðufé og lofar innlánseigendum líka betri ávöxtun.

Hér er þetta spurning um jafnvægisstjórnum.  Það er ekki eigið féð sem vegur mest heldur arðurinn sem  rekstur skuldunautanna  skilar í reiðufé.  Séu skil á reiðufé ófullnægjandi um langan tíma þá ber ábyrgri lánstofnum að stöðva viðskipti við þá skuldunauta sem hefta  eðlilegum bankarekstri eða stefna bankanum í greiðsluvandræði: gjaldþrot.  Það gera aumingjagóðir bankastjórar hinsvegar sjaldan og þá ber að víkja þeim.

Seðlabankinn gerði skyldu sína seint um síðir: yfirtók einkabankanna eða sett þá í gjaldþrot. En mig grunar að um einkabankanna hafi verið um annað að ræða [leyft skultunautunum að lifa], því miður.

Húsbréfin eru betri en reiðufé að því leyti að þau brenna ekki upp í kreppu eða verðbólgu. Kjölfesta eða gullfótur kerfisins sem byggir á þeim. Hænan sem verpir eggjunum. Beljan sem mjólkar. 

Þjóðverjar lána Íslandi

Það eru takmörk fyrir öllu.

USA er hún ekki þegar með fullkomið verndarkerfi sem þarf ekki aukinnar verndar við? Menn tala sem hafa efni á því. Sá sem á eign verndar hana að sjálfsögðu: það er ábyrgð. Fyrir þann sem lítið á eða þann sem á meir en nóg er þetta ekki spurning um að græða? Annars dauði er hins brauð. Það er frelsi sérhvers markaðar að græða sem er málið. Sérhver markaður hefur sín viðmið og forsendur til að viðhalda sjálfum sér. Í því felst frelsi. Hverjir eru okkar nærtækustu markaðir fyrir utan þá sem eru hér heima í okkar eign? "Fair Play". Til að jafnræði náist þá þurfa allir að sitja við sama borðið.

Verndartollum verði ekki beitt

Gengur á eigiðféð

Hver væri nú ekki ósáttur við það, þegar gengur á eigiðféð? Talandi um ábyrga Lánadrottna með arðbæriskröfur hluthafa eða almennings að leiðarljósi.

Reynt að bjarga Woolworths