Ísland fyrir Íslenska fjárfesta til útflutnings.

Vissulega myndi það flækja það og ég treysti því að Ísland geri þetta ekki, þannig að ég vil ekki vera með frekari vangaveltur þar að lútandi. Staðreyndin er sú að ef Ísland sækir um aðild að ESB og markar skýra stefnu um að verða aðili að evrusvæðinu líta fjármálamarkaðir yfirleitt til þess og aðrir áhrifavaldar í efnahagslífinu, og áhrifa þess gætir mun fyrr en kemur að því að Ísland fái aðild að evrusvæðinu. Þannig hefur þróunin verið í flestum evruríkja frá því síðla á tíunda áratugnum, t.d. í evruríkinu sem ég þekki best til í, Finnlandi. Í því fólst veruleg hjálp við að yfirstíga fjármálakreppuna, jafnvel þótt evrusvæðið væri þá ekki orðið að veruleika. Þetta snýst um ásetning og hversu trúverðugt er að honum sé fylgt einarðlega.“

Ísland á gífurleg auðævi bundin í auðlindum.  Það er allavega nóg ástæða til þess að neyðumst ekki til að verða nýlenda ESB fjárfesta[auðhringa].

Upptaka dollars og þær strangar aðhaldsaðgerðir sem fylgja því til að byrja með eykur trú allra alþjóðlegra lándrottna á Íslandi.

Yfirlýsing um að viljum vera vinir allra þjóða í viðskiptum. Uppsögn ESS regluverksins að miklum hluta og skýr yfirlýsing að við séum ekki á leið með að innlimast ESB, vekur strax athygli umheimsins.

Auðlindir okkar [vald til að mynda eftirspurn og virðisauka] og eftirspurnin hinna þurfandi þjóða sjá svo um það sem  hátekju landsframleiðslu dvergríkið þarfnast.

 

98% þjóðarinnar er búin að fá nóg af þessum beauroK-rata hroka. Það var ekki talað svona niður til almennings fyrir ESS.

Vandinn gæti aukist með einhliða upptöku

Öryggisráðið er greinilega einhuga

Mörgu er hægt að koma til leiðar án þess að fari fyrir yfirlýsingagleðinni.  Fer vel á því að fulltrúar hernaðarþjóða séu þar við stjórnvöllinn. Þeir þekkja hugsunarhátt sinna líka best. Pólitískar leiðir án áfrýjunar orða og opinberra fordæminga er yfirleitt besti kosturinn til að stilla til friðar.

Ísraelsmenn leyfa hjálparstarf á Gasa

Tvíhyggja í ráðinu?

Vitnað er til yfirlýsingar Ingibjargar um að „beiting slíks ægivalds leiði til þess að alþjóðasamfélagið sýni ábyrgð og grípi inn í og þess að sent verði friðargæslulið á svæðið.“ Hún hafi svo bætt við að henni þætti miður um óeiningu Öryggisráðs SÞ í málinu.

Það er örugglega mikil eining um að það hjá ráðinu,[ síðan Ísraelsríki var stofnað,] að um vandamál væri að ræða sem þyrfti að leysa.  Það eru örugglega margar þjóðir nú sem fyrr að reyna að leysa málið eftir pólitískum leiðum.   Ég held að best væri að segja sem minnst því allt sem sagt er getur orkað tvímælis og virkað eins og olíu væri helt á eld. Það að senda friðgæslulið á svæðið gæti nú sent hana í dauðann eða það sem verra væri breitt átökin úti til annarra þjóða.  Sterkar líkur eru fyrir því að Ísraelsmenn búi yfir kjarnavopnum. Og meðan ESB er ekki reiðbúin að framfleyta öllum Palestínuaröbum eru stórhluti þeirra háður Ísrael um vinnu.  Að grípa inn í stríðsátök með beinum hætti segja flestir að sé það saman og blanda sér í átökin. Fyrst verður friður að komast á milli stríðandi aðila til þess að friðargæsla geti sinnt hlutverki sínu.  Það er einmitt skorturinn á friðarlausn sem er aðkallandi. Friðarlausn sem báðir stríðandi aðilar geta sætt sig við. Spurningin er hvort fólksfjölgun og auðlindaskortur sé ekki rót vandans þegar upp er staðið.

Ingibjörg í Jerusalem Post

Rússar frysta ESB inni

Í kjölfar Spænsku einkavæðingarinnar keyptu Rússneskir auðhringir meirihluta í gömlu olíu og gas ríkisfyrirtækjum Spánverja með viðskiptasamböndum til gömlu nýlendanna í S-Ameríku. Í framtíðinni má segja að Rússar geti fryst íbúa ESB inni.

Hlutavæðing Íslensku auðlinda orkuveranna mun líka fylgja ESB pakkanum svo og verð á orkustund.

Ráði Íslendingar yfir sínum orkuauðlindum og verði, má hefja hér strax í dag "Almería" lífvæna grænmetisræktun, eitur og pöddufría með dreifingu á alla hátekjumarkaði heimsins í huga.

ESS Regluverkið mun vera dragbítur á alla hátekjumöguleika þjóðarinnar.

Minnkandi gas í Evrópu

ESS útrásarskattlögin

 Í fréttablaðinu á Sunnudaginn. Einn reyndasti endurskoðandi landsins, Sveinn Jónsson segist alla tíð hafa haft miklar efasemdir um skattalagabreytingar sem afgreiddar hafi verið í skyndi árið 2001. Þar Sveinn stígur í vitið og er enginn græðgiglópur og hans orð mér mjög að skapi og grein hans skýr birti ég hana óstytta.

Þjóðarsamstaða í reynd

  Á liðnum kreppuvikum hefur þjóðin verið rækilega minnt á nauðsyn samstöðu í baráttunni við efnahagsvandann.

  Á liðnum kreppuvikum hefur þjóðin verið rækilega minnt á nauðsyn samstöðu í baráttunni við efnahagsvandann. Á Alþingi hefur verið unnið dag og nótt við að finna samstöðunni lögformlegan farveg meðal annars með skattahækkunum. Fyrsti áfangi aukinna skattbyrða var samþykktur á þinginu fyrir jólin. Þjóðin hefur verið vöruð við því að vænta megi verulegra skattahækkana til viðbótar á komandi misserum. 

  Flestir bera ugg í brjósti vegna skattahækkananna sem bætast við eignatap, aukna skuldabyrði og í mörgum tilvikum atvinnumissi einhverra í fjölskyldunni. Þessu alvarlega ástandi er gjarnan lýst sem brotlendingu svokallaðra útrásarfyrirtækja. 

  Nú í byrjun nýs árs reynum við samt að sannfæra okkur um að með samstöðu muni þjóðin vinna sig út úr vandanum. 

Samstöðuleysi í skattamálum 

 

  Vissulega reyndi ég að hugsa jákvætt um jólin og áramótin, hugsa um einingu og samstöðu þjóðarinnar. En ein leiðinleg hugsun sótti á mig. 

  Ég hef alltaf haft miklar efasemdir um skattalagabreytingu sem afgreidd var í skyndi á árinu 2001. Þessa lagasetningu má með fullum rétti kalla útrásarbreytingu í skattamálum. Í henni fólst að tekjuskattur á hlutafélög og einkahlutafélög var lækkaður úr 30% í 18%. Síðastliðið vor var skatthlutfallið svo enn lækkað og nú í 15%. 

  Lagabreytingin var gerð undir merkjum svokallaðrar skattasamkeppni milli landa en jafnrétti í skattamálum var ýtt til hliðar. Auðvelda skyldi útrás íslenskra fyrirtækja til annarra landa og létta innlendum fyrirtækjum samkeppnina við vörur og þjónustu erlendra fyrirtækja. Skattasamkeppnismenn halda því fram að byrja eigi á að lækka skatta á fyrirtæki verulega. En að lækka skatta á fyrirtæki er auðvitað það sama og lækka skatta á eigendur þeirra. Slík skattalækkun segja þeir að muni styrkja þjóðarframleiðslu og gjaldeyrisöflun ár frá ári. Í fyllingu tímans geti svo reynst mögulegt að lækka einnig skattbyrði hins almenna launþega í landinu. Í dag er ákaflega falskur tónn í þessari röksemdafærslu í eyrum Íslendinga. 

  En þótt þessi rök hljómi undarlega er það enn furðulegra að skattalækkunin var ekki einungis látin ná til fyrirtækja í alþjóðlegri samkeppni heldur var öllum sem reka sjálfstæða starfsemi í landinu veittur kostur á að lækka skatta sína með því einu að stofna félag um reksturinn. Ekki var reynt að rökstyðja þennan þátt málsins. Í kjölfarið þutu einkahlutafélög upp þúsundum saman eins og gorkúlur á haugi. Ég leyfi mér að hafa þá skoðun að sterk sérhagsmunaöfl hafi ráðið mestu um þennan búning skattalækkananna. 

  Með því að breyta rekstrinum í einkahlutafélag gefst tekjuháum einstaklingi kostur á að lækka skatta sína um hundruð þúsunda á ári hverju. Af hluta teknanna er þá greiddur félagaskattur ásamt fjármagnstekjuskatti í staðinn fyrir tekjuskatt og útsvar sem launþegar greiða. Fyrir einstakling í einkahlutafélagahópnum þýðir þetta að þegar tekjurnar eru hærri en svokölluð reiknuð laun samkvæmt reglum skattyfirvalda greiðir hann 23,5%skatta af öllu því sem umfram er. Eftir nýsamþykktar skattabreytingar greiða launþegar hins vegar 37,4%af öllum tekjum sínum umfram skattfrelsismarkið en það mark er hið sama hjá báðum hópum. Hér er miðað við hámarksútsvar. 

Nokkrir viðbótarpunktar um útrásarskattalögin 

  Nefna má nokkur atriði til viðbótar varðandi skattabreytingarnar á árinu 2001. 

 • Lagaákvæðin um áðurnefnd reiknuð laun ("reiknað endurgjald" á lagamáli) ná engan veginn að koma í veg fyrir skattamisréttið þegar jafnmiklir hagsmunir eru í húfi og hér um ræðir. Ég hef engan heyrt halda öðru fram en að í umræddri lagabreytingu hafi falist mikil skattalækkun fyrir stóran hóp hátekjufólks. 

 • Eins og málin nú standa eru það sveitarfélögin sem fyrst og fremst bera skarðan hlut frá borði vegna umræddra skatta-ívilnana. Við flutning á skattskyldum tekjum til einkahlutafélaga misstu sveitarfélögin útsvarstekjur án þess að beinn tekjustofn kæmi í staðinn. Tap sveitarfélaganna var áætlað ekki minna en 1 milljarður á ári en sést hefur töluvert hærri áætlun. Nú hefur ríkisvaldið veitt sveitarfélögunum úrlausn með heimild til hækkunar á útsvarsprósentunni. Hinn almenni launþegi á sem sagt að taka á sig verulegan hluta af eftirgjöfinni til sérréttindahópsins. 

• Á árinu 2005 greiddu rúmlega 1700 einkahlutafélög meira en 100% arð af hlutafé og arðshlutfallið hjá þessum félögum var að meðaltali 650%. Þetta er afar skýr vísbending um hve langt er gengið í því að greiða eigendum einkahlutafélaga ótrúlega háan arð af hlutafé í staðinn fyrir laun. Upplýsingar liggja ekki fyrir um árin 2006-2008. Ímyndar einhver sér að þessi þróun hafi ekki haldið áfram á síðustu þremur árum? 

• Seint á árinu 2007 lagði einn af þingmönnum Samfylkingarinnar fram þingsályktunartillögu um endurskoðun á sköttum lögaðila (þ.e. einkahlutafélaga og annarra félaga í atvinnurekstri) með vísan til sömu atriða og rakin eru hér á undan. Við fyrstu umræðu hlaut tillagan eindreginn stuðning þingmanna úr öllum flokkum nema einum en samt tókst að gefa henni svefnlyf í efnahags- og skattanefnd þingsins. 

Jafnrétti í skattamálum forsenda þjóðarsamstöðu. 

  Vissulega er fátt mikilvægara í dag en að tryggja íslenskum fyrirtækjum eðlileg og sanngjörn starfsskilyrði. Það gildir um skattamál sem önnur mál. Til dæmis er eðlilegt að auka það svigrúm sem fyrirtæki hafa til að halda að minnsta kosti hluta af hagnaði sínum inni í rekstrinum án skattlagningar um lengri eða skemmri tíma. 

  Það er hins vegar allt annað mál ef lög eru þannig að stór hópur einstaklinga í sjálfstæðum rekstri getur tekið fjármagn út úr rekstrinum til eyðslu og annarra persónulegra nota og greitt í því sambandi mun lægri skatta en almennir launþegar. Ég fæ ekki séð hvernig náðst getur samstaða og samhugur með þjóðinni ef ekki verður tekið á því misrétti sem fjallað er um hér að framan. 

Höfundur er eftirlaunaþegi og starfaði áður sem löggiltur endurskoðandi.

2001 BeauroK-ratar ok tækisfærisinnar allra flokka blómstra.  Borgarnesræðan og Fákeppi. Skattaokur á láglaunafólk. Bónusskattar á þá ofurríku: sem kunna ekki með fjármuni að fara.

Ekki meira ESS ekki ESB ekki meiri áróður. Þeir sem hafna ekki ofurK-rötunum í ESB núna þeir gera það aldrei.  Forheimsku skattalögin eru búin að gilda í 8 ár. Hvað er að gerast á Alþingi okkar Íslendinga?

Nú skal ganga að gúngunum

Batnandi manni er best að lifa. Bjarni er sparað þjóðinni mikinn tíma varla þarf að bíða til loka nóvember [eftir meintri rannsókn] eftir að gengið verði í málin. Það er ekki hægt að draga orð Bjarna Ármannssonar í efa, til þess er hann of greindur. Þá er hægt að fyrirgefa þeim sem iðrast og til þess höfum við dómstóla. 

Endurgreiddi 370 milljónir

Vægt til orða tekið en viðurkenning á sök.

 Í svari við fyrirspurn úr sal sagði Bjarni að bankahrunið væri ekki hægt að rekja að fullu til aðildar íslands að EES, heldur hafi Íslendingar sjálfir farið óvarlega, ekki síst stjórnendur bankanna. Hann viðurkenndi einnig fram að stjórnvöld hefðu að einhverju leyti brugðist í eftirlitinu með þeim.

Nettó landsframleiðsla á nýfæddan íslending er um 500.000 kr. á mánuði. Er ekki talin fram svört framleiðsla og heimilisvinna.  Heimsmet í tekjum og til skammar hvers ójafnt tækifærunum er skipt.

Þeir sem eru í forystu á Íslandi eiga að hafa greind nú þegar til að hafna ESB innlimun og mætti það koma skýrar fram í málflutningi þeirra. Kjósendur með sömu greind gætu álitið þá fífl.

Auðvitað munu allir vel upplýstir kjósendur hafna ESB og íslendingar eru almennt vel greindir þótt þeir margir séu illa upplýstir í áróðursherferð ESB-auðhringasinnanna síðustu ár.   

Niðurjöfnun eða ójafnari tekjuskipting innan ESB mun aldrei ná eyrum þeir sem vilja ráða sínum málum sjálfir.

Flokksforystan fái opið umboð

Með því hafi eigið fé bankanna verið þurrkað upp

Sjá grein í Fréttablaðinu Sunnudag

Ávinningurinn af því að færa hlutabréfakaup í slík félög er aðallega að takmarka á persónulega ábyrgð eigendanna, segir Vilhjálmur Bjarnason, framkvæmdastjóri Samtaka fjárfesta.

Eignarhaldsfélög voru um 1.150 talsins í lok árs 2004, en eru nú ríflega 3.300. Fjöldinn hefur tæplega þrefaldast á fjórum árum.

Afar lítill skattalegur ávinningur er af því að stofna eignarhaldsfélög, í stað þess að sýsla með hlutabréf á eigin kennitölu, segir Vilhjálmur. Ekki sé heldur mikil þörf á því að stofna slík félög til að halda yfirsýn yfir hlutabréfaeign. Slíka yfirsýn geti menn fengið með einfaldari hætti með því að stofna vörslureikning í einhverjum af bönkunum.

Um þriðjungur af útlánum viðskiptabankanna voru til hlutafjárkaupa eignarhaldsfélga, segir Vilhjálmur. Með því hafi eigið fé bankanna verið þurrkað upp.

Hann segir þó varla við stjórnvöld að sakast, það hafi átt að vera bankanna að passa upp á sjálfa sig. Þeir hafi haldið áfram að lána eignarhaldsfélögum fyrir hlutabréfum, með veði í bréfunum. Afleiðingarnar geti allir séð eftir hrun bankakerfisins.

 

Bankarnir of litlir fyrir keðjuhringanna. Eigiðfé banka er fjöregg hans. Það má aldrei minnka. Í þessu tilviki er eignaupptöku að ræða sem hefur skaðað þjóðarhagsmuni. Boltinn hjá Dómsmálaráðherra. 

Trú í stað mats á raunverulegum staðreyndum?

Bjarni Ármann játar óábyrgan bankarekstur sem byggir á því að hagnast persónulega en reka bankann á skjön við allan ábyrgan hefðbundinn bankarekstur,  glópaáhætta höfð að leiðarljósi en langtímasjónarmið og kröfur innlánseigenda  máttu éta það sem úti fraus.

ESB eða ESS inngangurinn til hruns og versnandi lífskjara.

Ísland, sem bjó við takmarkað frelsi í viðskiptum og lokað hagkerfi stærstan hluta 20 aldarinnar, opnaðist skyndilega með EES samningnum. Þetta greiddi leið okkar inn á alþjóðamarkaðinn og við gripum tækifærið.

Algjört vanhæfi að þarna má segja að prestur hefði staðið sig betur. 

Þar undanskil ég ekki sjálfan mig og á jafnt við trú mína á krónuna, uppbyggingu launakerfis sem fór úr böndunum og hjarðhegðun sem leiddi til útlánaþenslu.

 

Við: það er innrásar eða græðgisútrásar kennitölurnar. Mistök er í lagi þegar um börn er að ræða, hæft fólk er valið í ábyrgðar mikill störf og laun í samræmi til að fyrirbyggja mistök. Bankar gera aldrei mistök.  Launin blekktu hluthafa sem sannanlega voru hafðir að leiksoppum. Tilgangurinn helgar meðalið.

Þar gerðum við mistök í því að byggja upp of stórt kerfi á of skömmum tíma, reiða okkur á lítinn gjaldmiðil og peningamálastefnu sem ekki gat gengið til lengdar í heimi alþjóðaviðskipta. Við létum einnig glepjast af hraða og skammtímaárangri og misstum þar með sjónar á langtímahagsmunum og gildum samfélagsins.

 

Grein Bjarna í Fréttablaðinu.

ESS regluverkið?

Páll Gunnar Pálsson, forstjóri Samkeppniseftirlitsins, segir að flókið eignarhald félaga geti skapað vandkvæði við eftirlit. Það dragi úr gegnsæi og flæki stjórnsýslulega meðferð mála. Samkeppniseftirlitið, líkt og aðrar eftirlitsstofnanir, hafi þurft í ýmsum málum að grafast fyrir um eignarhald félaga. Í flestum tilvikum hafi stofnunin komist að niðurstöðu um raunverulegt eignarhald, en þetta hafi krafist fyrirspurna og eftirgrennslana. 

Hvað hefur fjármálaeftirlitið verið að gera undanfarin ár. Íslenska þjóðin stendur ekki undir því að borga skatta fyrir óreiðubókhaldsfyrirtæki. Til að hér sé stunduð heiðarleg markaðs samkeppni verða nauðsynleg skilyrði að sjálfsögðu að vera uppfyllt.

Það er ekki hægt að afsaka þessa óreiðu undir fjármálaráðuneytinu með tilvísun í það að við höfum nánast tekið upp allt regluverk ESB með ESS. Íslendingar verða að sníða sínu dvergefnahagsríki stakk eftir vesti og hafa sín lög og reglur sem henta okkur best.

Tekjuskattar einstaklinga hér er í öfugu hlutfalli við hæfni Fjármálaráðuneytisins. Allof miklir á Íslandi.

Rekja eigendaflækjur