2/3 hlutar ekki með

68,7% eða rúmlega tveir þriðju hlutar úrtaksins styðja ekki núverandi ríkisstjórn. Um 90% af þeim sem þora að styðja sjálfstæðisflokkinn treysta sínum mönnum í ríkisstjórn. Þar ríkir sú einurð sem þarf til að taka á málum. Samfylkingin er tvíklofin í afstöðu sinni. Kemur ekki á óvart og er í samræmi við þann undirróður sem þeir af haft uppi gegn samstöðunni sem þarf til vera í forystu. Áður var þörf nú er nauðsyn að skoða aðra möguleika. Sjálfstæðisflokk í minnihlutastjórn eða með öðrum þingmönnum úr stjórnarandstöðu. Út með alla ráðherra samfylkingarinnar er nauðsynlegt í stöðunni.

 

Menn eiga að uppskera eins og þeir sá. Þetta eru ekki tímar kosningaloforða. Heldur festu og ábyrgðar.

31,6% stuðningur við stjórnina

Þjóðin á fyrsta og síðasta orðið

Það verður ekki veðrið sem heldur aftur af fólki í febrúar 2009. Ef fer sem horfir.  Áður var þörf nú er nauðsyn. Hvað ætli verði mörg virk vísakort eftir? 

Viðrar vel til mótmæla

Kjaradómur yfirstéttarforréttindi miðalda hugmyndafræði

Sérhver Íslendingur getur orðið einn af æðstu yfirmönnum ríkisins. Laun þeirra eiga að taka mið af launum hins almenna kjósenda á hverjum tíma. Góð almenn velferð gefa góð laun.  Þá sparast kostnaður við kjaradóm. Og hagur meiri hluta kjósenda og æðstu manna ríkisins fara saman.

meira 

20% á alla ríkisstarfsmenn

Í ljósi efnahagsástandsins og miðað við hraðann sem það virðist taka að hreinsa mannorð þjóðarinnar: byggja alþjóðlegt bankatraust. Ætti þingheimur allir sem einn að samþykkja neyðarlög um 20% skerðingu á öll tekjum og hlunnindum þeirra ríkistarfsmanna, hvers grunnlaun eru hærri en 475 þúsund binda það við minnst 2 ár. 

Í framhaldi á lúsarhraða má svo skoða breytingar og niðurfellingu einstakra liða í framhaldi. Forréttindi eins og kjaradóm á að leggja niður. Svo sem í ljósi reynslunnar hefur tilhneigingu að hækka laun meira um fram þau meðallaun sem 2/3 (67%) hlutar þjóðarinnar fá: Þeir 2/3 hlutar það er launalægri hópurinn. Sömu meðallaun ættu líka að vera grunnur allra launa á vegum ríkisins. 

Launstaða, á hverjum tíma, meirihluta kjósenda væri mælikvarði á laun þeirra embættismanna hárra sem lægra settra.

Opinberlega á alltaf að miða umræðu við grunnlaun. Ég sem skattþegi myndi ekki skipta mér af því þó hlunnindi og tekjur væru skorin niður. Það er hámarkið sem skiptir mig máli.

Lúsarhraði er dýr kostar vinnuhópa og mikla nefndarvinnu. 

Hr. Ásgeir Ásgeirsson lækkaði laun hann varð síðar forseti með láði. Fordæmi: Eftir höfðinu dansa limirnir.

Óska eftir launalækkun

Maður að mínu skapi

Nú er bara að bíða og sjá hvort kvort gömlu viðskiptabankarnir með nýju stjórunum veiti stærstu skuldurum keðjuhringafyrirtækjanna sérstaka lánafyrirgreiðslu svo þau geti gert það sama fyrir sitt fólk. Fleiri svona velrekin fyrirtæki sem sækja féð í sína eigin sjóði.

Maður er sá með heilann á réttum stað og skilur kon-una eða karð-linn eftir heima.

Kreppubónus hjá Alcan

Stólaskipti

Ef tilgangurinn með því að boða til nýrra kosninga er að þingmenn gæti valið nýja ríkisstjórn, þá væri betra að skipta út:

a) þeim nú ráðherrum sem þreyttir eru.

b) þeim nú ráðherrum sem skortir faglega þekkingu á verksviði viðkomandi embættis.

c) þeim sem skortir lífreynslu til að valda hlutverki sínu.

Fá í stað lífsreynda og faglega ráðherra í þeirra stað.

Leit eftir nýjum ráðherrum líka hjá stjórnarandstöðu sem og utan þings.

Til dæmis.

Davíð t.d. úr Seðlabanka í Fjármálin.

Jón Sigurðarson í viðskiptin.

Bjarna Ben. í utanríkis málin.

Dögg Pálsdóttur í félagsmálin.

 

Gagnrýnir Björgvin og Þórunni

Hluthafavæðing skapar fleiri störf

Í ljósi þess hvað margar hringakeðjur stefna í gjaldþrot, væri þá ekki upplagt að skipta þeim upp í sjálfstæðar einingar.  Þar sem viðkomandi  starfsmönnum yrði boðið að kaupa hlut í þeim: sérstök lánafyrirgreiða frá viðskiptabönkunum myndi svo borga hlut starfsmanna sem þeir gætu selt síðar.  Ríkið mynd svo og  kaup hlut sem það gæti selt síðar.  Þar myndu og skapast störf fyrir burtrekna bankastarfsmenn svo sem við fjármálastjórnun og bókhald.  Í  þessu fælist líka valdreifing, samkeppni, samvinna og betri rekstur. Meiri tekjur í ríkissjóð. Sterkara velferðakerfi.

Frelsi einstaklinganna til umbuna sig sjálfa og uppskera eins og þeir sá.

Davíð ant um orðspor Íslands

"Þá sendi Davíð Oddsson, þáverandi forsætisráðherra,  forsetanum bréf þar sem gerðar voru athugasemdir við hjónavígsluna. Sagði þar að formsatriðum hafi ekki verið fullnægt og að naumast þyrfti að árétta að allir ættu að vera jafnir fyrir lögunum. Málið væri hið vandræðalegasta og óheppilegt hvernig til hjónabandsins hafi verið stofnað."

Var það bara ekki til að gefa aðilum tækifæri á að fullnægja formsatriðum. Er ekki vil við hæfi og virðing við Forseta að árétta þetta við hann.  Það hefði nú verið gaman fyrir "slúðurpakkið" ef þessu hefði verið lekið út fyrr en varla fyrir Forsetann. Öll umræða er nú tvíræð.

"Skömmu eftir samtal Ólafs og Davíðs hafi skilnaðarvottorð Dorritar hins vegar borist frá Bretlandi."

Mér finnst nú að forsetinn eigi að hafa friðhelgi í einkalífi sínu.

Davíð sagður hafa gert aðför að forsetahjónunum

Spörum meðan traustið vantar

Sparnaðarleið: Reyndur og minnisgóður Davíð Oddsson gæti nú útfært þetta á skotíma. Enda stígur hann í vitið. Ég býst reyndar við að hann sé ágætur í sagnfræði líka.

Nauðsynlegt að vera samstiga

Þjóðarsátt um sukkið

Þjóðarsátt um sukkið eða betri lífskjör undir Ríkisstjórnum sem þora að taka á málunum og byggja á gagnsæi og betra siðferði. Síðasta þjóðarsátt var alveg nóg fyrir flesta.

Ásókn í störf í útlöndum