Sami tími í fyrra

Það eru greinlega breyttir tímar. En þar sem langt er í að kreppan ná botni, hverju má þá búast við.

Með lögum skal landið byggja. Frá toppi til táar. Sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum. 

Ólæti á þingpöllum

Glæpastarfsemi á alþjóðamælikvarða?

 Lögmál Frumskógarins

Silfri Egils upplýsast hlutirnir.  Ungur hagfræðingur Jón Steinsson búsettur í USA bendir á að það, sem samkvæmt lögum í USA og Great Britain kallast að stela, vantaði í lagaramma fyrrverandi nýlendunnar Íslands.   Samt sem áður er krókur á móti bragði. Sérhver sem hefur í frammi framferði eða háttsemi sem stofnar [efnahagslegu] öryggi þjóðarinnar í hættu. Eða tölum nú um orðsporið. Ef þetta væri sett á oddinn þá á íslenska þjóðin málstað hjá öðrum þjóðum. Þá væru sömu aðilar [30 - 40 ]  komnir í handjárnum undir lás og slá. Og traust annarra þjóða á þeirri Íslensku eftir því. Við þyrftum ekki að borga skuldir þeirra. Og margir stjórnmálamenn myndu ekki lengur teljast undirsátar þeirra. Þetta er spurning um vilja og samstöðu 99,9% þjóðarinnar.

  Ný-frjálshyggja sprettur upp á stöðum þar sem lagaramma vantar.  Af hverju er þingið ekki búið að setja lög sambærileg þeim í USA og Great Britain.  Það er engin tilviljun að sumir stjórnmálamenn eru hallari undir innherjanna [auðmennina, bankamennina, yfirmennina, ný frjálshyggjuna].  Í stað þess að ráðast að rót vandans er verið að velta almenningi upp úr starfsmönnum m.a. Seðlabankans.  Einmitt þess vegna vakna spurningar um samband ýmissa stjórnmálamanna og þessara, að USA og Breskum lögum, stórglæpamanna.  99,9% Íslendingar telja sig á ekki lægri plani en USA og Great Britain.  Þingmenn setji og samþykki lögin og dómarar framkvæmi anda laganna og þjóðin fær málstað. Öryggisins vegna gengur það ekki að glæpa-innherjarnir hafi lausar hendur.  Burt með það kerfi eða þá sem veita slíkum nótum brautargengi eða halda yfir þeim hlífskildi.  Ísland er ekki bananalýðveldi eða glæpamanna paradís, siðspilts dómkerfis.

Jón Steinsson og Jón Daníelsson

Samfylkingin hefði komið í veg fyrir!!!

Dæmi um forgangsröðun:

"Össur Skarphéðinsson, iðnaðarráðherra, lét bóka í ríkisstjórn fyrir skemmstu að Davíð Oddsson, formaður bankastjórnar Seðlabankans, starfaði ekki í umboði Samfylkingarinnar."

Er eitthvað fleira sem Samfó. hefur komið í veg fyrir?

USA synjaði Íslandi um lána fyrirgreiðslu semma í byrjun árs sem allir með eitthvað undir sér túlka sem vísbendingu að einkabanka-Kerfið væri komið í þrot. Að grafa undan efnahagslegum stöðuleika þjóðar er ekkert annað en hryðjuverk í sjálfum sér. Óðlileg undir og yfirboð á mörkuðum er dæmi um það.  Bretar voru sama sinnis og USA og fóru ekki leynt með það. ESB stóð svo öll saman gegn hagsmunum ýmissa Íslenskra kennitalna.

Í umboð hvers starfar settur iðnaðmálaráðherra öðrum fremur?

Er þetta kjarni málsins? Eða er þetta persónulegt einkamál aðila, sem hefur ekkert með stjórn landsins að gera?   Er þetta þetta til að skapa traust innanlands sem utan?

Dettur einhverjum í hug að Davíð Oddson sé undirsáti núverandi iðnaðarráðherra?

Bókunin frá Össuri komin

Baugur segir

Svo "sagði Björgvin, að eina leiðin sem hann teldi færa í framtíðinni væri að sækja um aðild að Evrópusambandinu og Myntbandalagi Evrópu."

"Hitt væri svokallaður hlutfallsvandi: fjármálafyrirtækin væru orðin hlutfallslega of stór fyrir gjaldmiðilinn og hagkerfið."

Þjóðinn er hagkerfið og umheimurinn hafnaði stærðinni og þau hafa minnkað mikið í kjölfarið.

Áframhaldandi sjálfstæði er best og upptaka dollars.

Hinsvegar má segja að innflutningsfyrirtæki sem flytja mikið inn frá ESB, nú þegar, telji Evru besta kostinn. (Sjá Borgarnes ræðan)

Bankastofnun þarf mikið eigiðfé til að hækka innlánsvexti mikið umfram það sem gildir á heimamarkaði. Í ljósi strangari alþjóðaviðmiða í framtíðinni um mat á eignum eru Íslensku fjármálafyrirtækin sennilega of lítil fyrir hagkerfi annarra landa. 

Sá sem lítið veit og lítið skilur: Telur lítið.

Eina leiðin að sækja um ESB

Evrópusambandið

Hvað græðir Evrópusambandið á því að innlima um 300.000- manna neytendamarkað Íslands?

Túlkast það ekki sem auðlindaþjóðinn Ísland telji sig græða meira á innlimun ef hún á að eiga frumkvæði að aðildarumræðum.

Er slík umræða tímanbæri í því uppbyggingarstarfi sem þjóðin á fyrir höndum? T.d. að fjölga fyrirtækjum í einkarekstri [fjölga störfum í yfirbyggingum]? Leysa upp keðjuhringi [í anda ESB] í minni sjálfstæðar einkareknar einingar [fjölga sjálfstæðismönnum sem kjósa X-D] Sameina fyrirtæki á þjónustumarkaði nú í fákeppni t.d.: Banka, Tryggingar, olíu og bensíninnkaupa fyrirtæki. Skera niður ríkis og sveitarfélaga skrifræði. Fækka þingmönnum og ráðherrum. Fjöldinn virðist ekki hafa skipt neinu máli hingað til nema síður sé.

Borgarnesræðan fræga er hún einhver ógn í dag.

Aðildarviðræður koma til greina