Minni lygi er það of sagt.

Einstaklingur sem skráir sig atvinnulausan á rétt á grunnatvinnuleysisbótum að fjárhæð 136.023 kr. á mánuði eða sem svarar til 6.277 kr. á dag.

Eða 4.472 á dag miðað við framfærslu hvern dag ársins.

Skerðing vegna verðbólgu nú þegar 24% önnur skerðing vegna niðurskurðar á  þjónustu og kostnaði sem velt verður út þjóðfélagi kannski um 12%.

Alls 36% komin nú þegar. 136.023 þurfa að hækka upp í 136.023 x 1,36% = 184.991 kr.

Til þess að hægt sé að tala um óskertar framfærslubætur þurfa þær að hækka um  

48.968. kr.

Við erum nú ekki fábjánar.  Vilt þú kjósandi góður láta þá sem sem kunna ekki að reikna ber á ábyrgð á fjölskyldu þinni.

Alli ábyrgir miðað við sama grunn. Lánastofnanir sega 48.968 ekki hækkun heldur verðtryggingu [jafnvirði miðað við framfærslu].

13.500 kr. í stað 48.968 kr.  Er skerðing um 35.468 kr.

Grunnatvinnuleysisbætur munu því skerðast um 35.468 kr. frá 1 janúar nk. en ekki 48.968 kr.

Fagurt er talað. Maður lifir ekki á orðum einum saman í kreppu hann lifir ekki einu sinn af óskertum bótum. Sumir eru jafnari en aðrir. Þvílík gæði!!!

Flýta hækkun atvinnuleysisbóta

Bankastjórar bera enga ábyrgð.

Það er löngu sannað að íslenskir bankastjórar bera enga ábyrgð sama hvert eignaformið á bönkunum er.  Það á að bjóða stöðurnar út: til að tryggja sem mestan hag innlánseiganda.  Það til nóg af fólki sem getur farið eftir ströngum reglum.

Forstjóri Landsbankans lækkar í launum

Allir jafnir fyrir lögum!!!

Ég nenni ekki einu sinni að kynna mér málið. Allir Íslendingar eru jafnir fyrir lögum. Ólög eyða Landinu. Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá.

Eftirlaunafrumvarpið samþykkt

Græddi einhver á mistökunum?

Viðurkenning er af hinu góða. Fjármagnið rann það í skuldaniðurgreiðslur hagsmuna aðila til að bæta eiginfjárstöðu þeirra? [Til að maka í framhaldi krókinn?] Ef svo þá veit ég ekki hvað auðgunarbrot er.  Augunarbrot má kalla mistök eftir á af þeim sem framdi.

NBI og Landsvaki viðurkenna mistök

Vinnutíma allra í 35 stundir á viku

Í ljósi stöðunnar í alþjóðamálum: vaxandi atvinnnuleysi og fjölgunar hjá þjóðinni [krepputímaeinkenni] þá er ágætt að einbeita sér að hinu heimatilbúna vandamáli Íslendinga sem bættist við, með það halda fólki frá því að mæla götunnar.

Heimskreppa er í niðursveiflu, bjartsýnustu menn innan ESB fastsetja að samdráttur vari minnst eitt ár.  Sem kannski raunsætt mætti fastsetja 3-4 ár. Áhyggjur af atgerfisflótta eru því að mínu mati ekki í myndinni, vegna þess að lítil eftirspurn er til staðar utan Íslands.

Ýmsar aðgerðir eins og stytta vinnutíma allra í 35 stundir á viku auka framleiðni per einstakling og gætu aukið þörf fyrir starfsfólk. Samfara því að fyrirtækja samsteypur væru leystar upp í sjálfstæðar einkareknar einingar. Nauðsyn brýtur eða gerir kröfur til setningu nýrra laga og reglugerða. Ég þekki Íslendinga af miklu langlundargeði en þegar það þrýtur þá getum við beðið guð að hjálpa okkur. 

Staða íslenskra efnahagsmála er hliðstæð því sem gerist í heimstyrjöldum en stjórnarhættir í engu samræmi. Það greinlega dýrt að gangast í ábyrgðir fyrir óverðugar fjármála samsteypur í einkarekstri.

Ríki og sveitarfélög geta byrjað á því að borga ekki fyrir auka eða eftirvinnu.

Íbúum fjölgaði um 2,2% á einu ári

Einungis 5 eftir

 Kaupmaðurinn á horninu" fagnar

Pétur Allan Guðmundsson, kaupmaður í Melabúðinni í Reykjavík, segir að í krafti stærðar sinnar hafi stóru verslanakeðjunum tekist að hrekja mikinn hluta kaupmanna smærri verslana af markaðnum.

Pétur segir úrskurð Samkeppniseftirlitsins um að sekta Haga fyrir að misnota ráðandi stöðu sína á markaði löngu tímabæran og að smærri kaupmenn fagni úrskurðinum. Samkeppniseftirlitið sektaði eigendur Haga, sem m.a. reka Bónusverslanirnar, um 315 milljónir króna fyrir að misnota markaðsráðandi stöðu sína þegar þeir seldu mjólkurvörur undir kostnaðarverði í Bónus.

Pétur Allan segir að kaupmenn smærri verslana hafi lengi verið ósáttir við starfshætti stóru keðjanna. Þær hafi fengið að stunda þessa viðskiptahætti óáreittar í alltof langan tíma og þar með tekist að hrekja stóran hluta smærri samkeppnisaðila af markaði. Í samtökunum Þín verslun hafi 25 sjálfstæðir kaupmenn starfað en nú séu einungis fimm eftir.

Grósku meira mannlíf, fleiri einkarekin fyrirtæki gera kannski launaviðtöl raunhæf? Frelsi markaðarinns í þágu fjöldans [eigandanna] er það sem skiptir okkur máli. 

24 % nettó launaskerðing!

Síðastliðna tólf mánuði hefur vísitala neysluverðs hækkað um 18,1% en vísitala neysluverðs án húsnæðis um 20,7%. Undanfarna þrjá mánuði hefur vísitala neysluverðs hækkað um 5,5% sem jafngildir 24,0% verðbólgu á ári (29,7% fyrir vísitöluna án húsnæðis).

 

Mældar á hækkanir á framfærsluvísitölu [CIP] um 30 %.  Mikil launaskerðing á  launum þeirra sem leyfa ekki sparnað.  Ég segi um 24 % skerðing á "framfærslu"launum

Verðbólgan mælist 18,1%

SÍF

Samkvæmt heimildum Morgunblaðsins var Ólafur Ólafsson, stjórnarformaður SÍF, eigandi Serafin. Hann mun hins vegar hafa haldið þessum eignatengslum leyndum fyrir stjórn SÍF, þegar ákveðið var að selja Iceland Seafood til Sjóvíkur.

Mikið hefur oft grunað að einfaldleikinn sem felst í að leggja áherslu á magn frekar en gæði hafi alltaf verið í farabroddi hjá SíF.  Í þágu heildarinnar tel ég að betra væri að selja aflann í á fleiri og efnameiri markaði í minna magni á hvern markað. Það myndi tryggja fleiri sölutengd störf en virðisaukinn yrði meiri þegar upp er staðið. Netið hefur breytt öllum sölu möguleikum. Kannski eru svona Risasamtök kannski ekki allaf að skila framleiðendum hámarkshagnaði á hverjum tíma. En skila stórninni drjúgum skilding?

Ef leynd er annarsvegar  við hverju er þá að búast?

Leyndi eignarhaldi

Hvaða umhverfi?

Í greinargerð sem fylgir með tillögunni kemur fram að mikilvægt sé að hefja strax endurreisn á íslensku viðskipta- og efnahagslífi í kjölfar bankahrunsins. Til að það sé mögulegt á sem stystum tíma verði að ríkja öflug samkeppni hérlendis. Bent er á að því miður sé mikil hætta á að ríkjandi ástand ýti undir samþjöppun og hún verði enn meiri en verið hafi, en slíkt geti dregið úr hraða nauðsynlegrar endurreisnar.

 

Einreisn og viðreisn er hugtök sem mega fara norður og niður. Hér þarf að innleiða fullkomið samkeppniskerfi: þar sem frelsi einstaklinganna á frjálsum markaði í þágu aðila markaðarins [fjöldans] ríkir, innan ramma vestræna hefða og siða [t.d. þeirra sem byggja á Guðs orði.]  sem þeirra laga er best þykja vera í samræmi.

Taka þarf tillit til þess að Ísland er dvergríki með, til langframa, háar þjóðartekjur.

Gera sér grein fyrir að sterkt þjónustufyrirtæki, undir ströngu eftirliti um verð og gæði útlagaðar þjónustu, er betra en Fákeppni [þegjandi samkomulag fárra heila um skiptingu markaðarins sér í hag].  

21 aðili sé í virkri samkeppni þannig að hún sé virk, og innkoma annars eftir að einn springur á limminu sé sem bestur.

Formið sé einka [eigandi sé á fullu í rekstrinum] eða hlutahafa.

Launastefna sé að jafnaði svipuð laun allra innan fyrirtækis en arður að eiginlegri rekstrarsemi sé skattfrjáls [starfsmenn jafnt sem öðrum standi ávalt til boða að kaupa hluti á sömu kjörum].

Eitt fyrirtæki um sérhverja rekstrareiningu sem er samkeppnisfær ein sér.

Skýr skil milli aðila samanber heildsala og smásala. Öllu verð upp á borð miðað við að varan sé sótt og staðgreidd. Afsláttur kaupanda felist í því að vera fyrstur, kaupa skynsamlega inn og vera í góðum málum hjá sinni fjármálastofnum. [Seljendur og kaupendur haldi sig fyrir frá fjármálastarfsemi og láti þá hlið alfarið í hendur þeirra sem hafa það sem eiginlegan rekstur] 

Þetta mun efla almenna þátttöku á atvinnumarkaði fjölda þeim sem hafa tækifæri til að græða. Meiri virðisauka og  meiri velferð.

Þegar keðjuhringaformið verður leyst upp þá er fullt af einstaklingum með reynslu og eða menntun til að taka við fyrirtækjunum jafn óðum og þeim er veitt frelsi.

Einnig minnka útgjöld skattgreiðenda vegna yfirmannaðra sérfræðiskólastofnanna. Sem geta tekið við fólki ef samdráttur verður alvarlegur.

Skattastefna til aðhalds verði fyrst og fremst í formi aðgangsgjalda inn á viðkomandi markað [matvöru, bóka, lyfja, bara, snakkastaða, ....]. Krafa um arðsemi verði strangt fylgt eftir við endurnýjum leyfa. Við þjóðin eigum nú eftir allt saman markaðina og okkar er valið. [Til breytinga okkur í hag þó sumir einstaklingar megi missa sín.]   þetta er ekki spurning um hver á hvað þegar heilbrigð frjálshyggja ríkir.

Forfaðir okkar Egill Skallagrímsson var mikill keppnismaður fram á síðustu ár.

Sníða sér dvergstakk eftir vexti og leyfa risunum að hafa sína hentisemi í sínum heimum.

Starfsmannaskattar á fyrirtæki en burt með tekjuskatta af venjulegum atvinnutekjum  og persónuafslátt.

Hluti starfsmannaskatta fari í sameiginlega veikindaréttasjóð fyrir alla aðila markaðanna. [Tryggingarstofnum sjái alfarið að borga út veikindadaga launafólks, og sú ábyrgð fer þá úr höndum fyrirtækjanna] 

Ákvörðun starfsmannaskatta fari eftir þeirri markaðsstarfsemi sem við á.

Kalla á heildarendurskoðun á samkeppnisumhverfinu

Hr Ólafur skilur stöðuna.

Það bann við skerðingu kjara forseta á kjörtímabili hans sem
kveðið er á um í 2. mgr. 9. gr. stjórnarskrárinnar var sett til að vernda
forsetann gagnvart löggjafar- og framkvæmdavaldinu.

Með öðrum orðum Forsetinn á að geta beitt m.a. neitunarvaldi [þjóðaratkvæði] án þess að eiga á hættu refsingar af hálfu löggjafar- og og framkvæmdavaldsins. Þetta er jú víst eina tilvikið þegar valda hagsmunir gætu skarast. Þar sem aðrar skyldur eru frekar fólgnar í hefðbundnum formsatriðum en beinum völdum.   

Samhengi stjórnarskrárinnar er auðskilið ef hlutlaust metið. Ekkert er fullkomið sem er mannlegt, maðurinn er breyskur.  Á alþingi sitja menn af báðum kynjum. Valdið spillir. Valddreifing bætir.

Kjararáð má leggja niður,því öll umræða um laun æðstumanna ríkisins samfara fjárlögum er af hinu góða. Allir eiga að uppskera eins og þeir sá. Æðstu menn ríkisins eiga að vera þjóðarinnar allar en ekki taldir í hóp með óstöðugum ofurlaunamönnum né uppskera eins og þeir sá. Upprunalega stjórnarskráin er mjög skorinort og til fyrirmyndar.

Ólafur Ragnar fer fram á launalækkun